“Ποια Μεταμόρφωση θέλουμε πραγματικά;”, του Δημήτρη Τσίκνα

Άρθρο του Δημοτικού Συμβούλου Μεταμόρφωσης, Προέδρου Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής και τ. Αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών και Προγραμματισμού

Οι αντίθετες απόψεις που κυριάρχησαν στις τελευταίες συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας, σχετικά με α) την ανέγερση mall στην περιοχή του Λόγγου β) τον τρόπο αξιοποίησης του «Σκεπαστού» τμήματος της Αττικής Οδού γ) την εφαρμογή του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας και δ) τη μερική ανακατασκευή της Πλατείας Ηρώων Πολυτεχνείου, καθώς και ο δημόσιος διάλογος που άνοιξε σχετικά με τα παραπάνω θέματα, ανέδειξαν τα μεγάλα κενά που έχουμε ως Δήμος και ως Διοίκηση, σε θέματα που έχουν να κάνουν με ουσιαστικές κανονιστικές διαδικασίες και το πως αυτές μας εξασφαλίζουν το καλύτερο αποτέλεσμα για την πόλη, τους κατοίκους της, τον επιχειρηματικό κόσμο που επενδύει σ΄ αυτή, δημιουργεί θέσεις εργασίας, φορολογείται και συνολικά στο οικονομικό περιβάλλον, που επηρεάζουν τέτοιου μεγέθους μεγάλες παρεμβάσεις.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι πλέον κανόνας, ο διεθνής μετασχηματισμός των πόλεων να συντελείται με διαγωνιστικές διαδικασίες ιδεών, όπου συμμετέχουν εξειδικευμένες ομάδες πολιτικών μηχανικών, τοπογράφων, νομικών, αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων, χωροτακτών, συγκοινωνιολόγων, αρχιτεκτόνων τοπίου, ώστε να αντιμετωπίζονται συνολικά και ενιαία τα προς επίλυση προβλήματα.

Έτσι, μέσα από τέτοιες διαδικασίες, που επιβάλλεται κατά την άποψή μου να αποτελούν κανόνα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στη χώρα μας, οι πόλεις του κόσμου αλλάζουν και αποκτούν τη δική τους μοναδική ταυτότητα.

Ως εκ τούτου, οι κάτοικοί τους έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν δημόσιους χώρους με νέα αισθητική, νέα υλικά, νέες προσεγγίσεις, που θα σέβονται όμως τον χαρακτήρα και τα ιστορικά χαρακτηριστικά του κάθε τόπου.

Όλα αυτά συμβαίνουν, εκεί που το πολιτικό όραμα και οι πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών φιλτράρονται από τις ιδέες και την επιστημονική γνώση των ειδικών, με συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων και διεργασίες μεταξύ των διοικήσεων, των επιστημόνων, των συλλογικών φορέων και των πολιτών.

Κατ΄ ανάλογο τρόπο, η περίπτωση της Μεταμόρφωσης και του δημόσιου χώρου της πρέπει να αντιμετωπιστεί, με παράλληλες αλλαγές και επανασχεδιασμό των βασικών δομών της, εκτεταμένο διάλογο με την κοινωνία και οπωσδήποτε, όλα αυτά, να προηγηθούν της εφαρμογής κάθε μεγαλεπήβολου σχεδίου που την αφορά.

Αλλιώς, η πόλη μας θα ζει σε διαρκή και ιδιότυπη κοινωνική αναταραχή, με επιβαρυντικές συνέπειες στην καθημερινότητα των κατοίκων της και της οικονομίας της.

Προεκλογικά, η «ΕΛΠΙΔΑ για τη Μεταμόρφωση» είχε καταθέσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και σχέδιο για την ανάπτυξη και την πρόοδο της πόλης μας κι αυτό ψηφίστηκε να εφαρμόσει ως νέα Διοίκηση.

Οποιαδήποτε αλλαγή κατεύθυνσης ή προσανατολισμού απαιτεί -τουλάχιστον- ευρύτερες συναινέσεις ή νέα λαϊκή εντολή.

Προσωπικές πολιτικές δεν μπορούν να καθορίζουν το μέλλον της πόλης μας, ειδάλλως δεν υπηρετείται ο σκοπός ίδρυσης αυτής της παράταξης.

Γιατί εν τέλει, μόνο οι πολίτες γνωρίζουν να απαντήσουν στο ερώτημα: «Ποια Μεταμόρφωση θέλουμε πραγματικά;».