Έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη ανέδειξε ο Τραμπ

Νέα γεωπολιτικά δεδομένα διαμορφώνει η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ για διαπραγματεύσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και αποκλεισμό της Ευρώπης από τις ειρηνευτικές συνομιλίες για να τερματιστεί ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος.

Το κλίμα στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι εξαιρετικά βαρύ, καθώς έγινε σαφές ότι δεν υπάρχει ενιαία γραμμή πλεύσης και κυρίως ηγεσία, η οποία θα είναι σε θέση να δώσει πειστική απάντηση στο “νέο σερίφη της πόλης”.
Η ευρωπαϊκή αμηχανία επιβεβαιώθηκε στην άτυπη Σύνοδο που συγκάλεσε στο Παρίσι ο Εμάνουελ Μακρόν, ο μόνος από τους ευρωπαίους ηγέτες που προσπαθεί να αρθρώσει αξιόπιστο λόγο απέναντι στον “τυφώνα” Τραμπ.
Οι επιλεκτικές προσκλήσεις ηγετών και οι διαφορετικές προσεγγίσεις τους, ως προς την αντιμετώπιση της επιθετικής στρατηγικής που ακολουθεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αποκάλυψαν το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Ευρώπη.
Η Σύνοδος επιβεβαίωσε όχι μόνο την αδυναμία της Ευρώπης να εγγυηθεί είτε τη συνέχιση του πολέμου είτε την εξασφάλιση της ειρήνης, αλλά και το έλλειμμα που υπάρχει στην ηγεσία της.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία σύρθηκε στις επιλογές που έκανε η κυβέρνηση Μπάιντεν, δεν ανέλαβε καμία ουσιαστική πρωτοβουλία και τώρα που τα δεδομένα άλλαξαν βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι:

-όταν ξεκίνησε ο πόλεμος δεν έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν αυτό που απαιτούσε η Μόσχα, δηλαδή εγγυήσεις ασφάλειας και ουδετερότητας της Ουκρανίας,

-απέφυγε να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες που θα οδηγούσαν σε κατάπαυση του πυρός και σε ειρηνική διευθέτηση, με μικρότερες εδαφικές απώλειες για την Ουκρανία και λιγότερο φόρο αίματος,

-ταυτίστηκε με φιλοπολεμικές κραυγές, πιστεύοντας ότι θα ανατραπεί ο Πούτιν, αλλά αγνοώντας ότι είναι πανίσχυρος στη χώρα του,

-δεν διάβασε σωστά τις επιπτώσεις που θα είχε στις οικονομίες των κρατών- μελών, η απόφαση του Ρώσου Προέδρου να κόψει τις κάνουλες του φυσικού αερίου.

Πολιτική κρίση
Οι προσβλητικές δηλώσεις του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Βανς, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κορυφή του παγόβουνου το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια.
Ακόμη και η εσπευσμένη άτυπη Σύνοδος στο Παρίσι, στην οποία δεν προσκλήθηκαν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι, έδωσε την εικόνα μια Ευρώπης ανισότιμων μελών, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται από έναν πολύ στενό κύκλο.
Το γεγονός αυτό, αλλά και οι λάθος επιλογές των Βρυξελών εξηγούν τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες απομακρύνονται από τις θεμελιώδεις αξίες πάνω στις οποίες χτίστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν φιλοδοξούσε να γίνει η Ευρώπη των λαών.
Όλα αυτά θα πρέπει να συνδυαστούν με τη γενικότερη κρίση στρατηγικής και την αμφισβήτηση συνολικά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, που αποτυπώνεται στα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών και εθνικών εκλογών στα κράτη μέλη.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πολιτική κρίση που υπάρχει τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία, τους δύο βασικούς πυλώνες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, δείχνει ότι τίποτα δεν είναι πλέον το ίδιο.

Ειδικότερα:

-στη Γαλλία, ο Εμάνουελ Μακρόν βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς η κυβέρνηση δέχεται συνεχές σφυροκόπημα και

-στη Γερμανία όπου οι Χριστιανοδημοκράτες που είναι το φαβορί των εκλογών που θα γίνουν αύριο δύσκολα θα σχηματίσουν κυβέρνηση πριν περάσει ένα τετράμηνο και αξιωματική αντιπολίτευση θα είναι το ακροδεξιό AFD.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η Ευρώπη έγινε θύμα των ίδιων της των επιλογών, κάτι που σημαίνει ότι η επέλαση του Ντόναλντ Τραμπ θα οδηγήσει στην ακύρωση του ρόλου της και στην πλήρη περιθωριοποίησή της.
Άπαντες άλλωστε έχουν αντιληφθεί ότι ο “νέος σερίφης” δεν θα διστάσει για κάτι τέτοιο, εάν η συμμαχία του με τη Ρωσία, αλλάξει τους συσχετισμούς έναντι της Κίνας και φέρει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη στις ΗΠΑ.
Κι αυτό που πλέον γίνεται σαφές είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ανέδειξε το μεγάλο και πραγματικό πρόβλημα της Ευρώπης, που είναι να χαράξει η ίδια στρατηγική και να μπορεί να την υλοποιήσει.

Σύνοδος Κορυφής
Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει προαναγγείλει Σύνοδο Κορυφής, ώστε να μπορέσει να συγκεράσει τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν μεταξύ των κρατών μελών για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται μετά τον “τυφώνα” Τραμπ.
Ωστόσο, ο μεγάλος κίνδυνος δεν είναι άλλος από την ταύτιση πολλών ηγετών σε μια τέτοια Σύνοδο, με τον Αμερικανό Πρόεδρο, όπως για παράδειγμα η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι.
Η ίδια μάλιστα φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι συμφωνεί με τον Βανς, παρά το ύφος του σε ότι αφορά την ελευθερία του λόγου και τους κινδύνους χειραγώγησης της δημοκρατίας και ότι θεωρεί τη Σύνοδο των Παρισίων λανθασμένη κίνηση.
Δίπλα της θα μπορούσε να προσθέσει κανείς και τους ηγέτες της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, που θεωρούνται ύποπτοι για φιλο-ρωσισμό και φιλοτραμπισμό, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χάραξη συνολικής ευρωπαϊκής στρατηγικής.
Στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσε να ερμηνευτεί και η απόφαση του Εμάνουελ Μακρόν να προχωρήσει τη Δευτέρα στο Παρίσι σε συνάντηση μόλις οκτώ ισχυρών χωρών, μεταξύ των οποίων και η Βρετανία που δεν είναι μέλος της Ε.Ε.