Στα άκρα η πόλωση για τα Τέμπη

Νέα δεδομένα διαμορφώνονται στην πολιτική ζωή της χώρας και όλα πλέον συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η τραγωδία των Τεμπών, θα αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων.

Η συμμετοχή στα συλλαλητήρια που έχουν προγραμματιστεί σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το νέο πολιτικό τοπίο, στο οποίο ήδη κυριαρχεί η μετωπική αντιπαράθεση κυβέρνησης – αντιπολίτευσης.
Η σύγκρουση αναμένεται να κλιμακωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα στη Βουλή, με την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών και με τη σύσταση προανακριτικής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση δείχνουν έτοιμες για πόλεμο, από τον οποίο θα επιχειρήσουν να στείλουν μηνύματα τόσο για το ποιος υπηρετεί την αλήθεια όσο και για το ποιος θέλει την αποκάλυψη των πραγματικών ενόχων.
Οι πρώτες ανταλλαγές πυρών ανάμεσα στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ κατέστησαν σαφές ότι η σύγκρουση θα είναι μέχρι τελικής πτώσης, καθώς η έκβαση του πολέμου θα καθορίσει και τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για παράδειγμα βρίσκεται στην πιο δύσκολη φάση της πρωθυπουργικής του θητείας, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης ξέρει ότι τα περιθώρια θα στενέψουν για τον ίδιο εάν δεν αλλάξει το πολιτικό κλίμα.
Η πόλωση είναι κάτι που χρειάζονται και οι δύο, προκειμένου ο πρωθυπουργός να συσπειρώσει το κόμμα του και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να μην αρχίσει η εσωκομματική αμφισβήτηση σε κεντρικές επιλογές του.
“Κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν σε ζούγκλα”, είναι το δριμύ κατηγορώ του κ. Μητσοτάκη στον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος με τη σειρά του τον χαρακτηρίσει ως “ενορχηστρωτή της συγκάλυψης”.

Μέγιστη συσπείρωση
Στο πλαίσιο αυτό, οι δύο μονομάχοι χτίζουν τις γραμμές άμυνας και επίθεσής τους, σε μια προσπάθεια να πετύχουν τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία και για τους δύο.
Η στρατηγική του Μαξίμου βασίζεται στο δίλημμα “αυτοδύναμη ΝΔ ή Ανδρουλάκης και οι συν αυτώ”, όπου στους “συν αυτώ” περιέλαβε ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά.
Στην ουσία το δίλημμα είναι “σταθερότητά ή ακυβερνησία” και έχει ως στόχο να καταστήσει σαφές ότι ο πρωθυπουργός συμβολίζει τη σιγουριά και η αντιπολίτευση την αβεβαιότητα και την περιπέτεια της χώρας.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κατασκευάζει έναν τεχνητό εχθρό στο πρόσωπο του κ. Ανδρουλάκη, με αφορμή τη φράση του ότι “κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μου στη δικαιοσύνη” που χρησιμοποίησε σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Το παίρνει πάνω του
Στο Μέγαρο Μαξίμου, αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει υποστεί μεγάλη φθορά από την υπόθεση των Τεμπών, κυρίαρχη όμως φαίνεται να είναι και η άποψη ότι το πολιτικό κεφάλαιο του πρωθυπουργού δεν έχει επηρεαστεί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το αρχικό μούδιασμα, δείχνει να παίρνει πάνω του την υπόθεση και στις μάχες που θα ακολουθήσουν στη Βουλή, είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα κατά της αντιπολίτευσης και ειδικά στο ΠΑΣΟΚ.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός θα μιλήσει για υιοθέτηση κάθε σεναρίου από την αντιπολίτευση για να πλήξει την κυβέρνηση και να αποκομίσει πολιτικά οφέλη πάνω στον πόνο των συγγενών των θυμάτων.
Κυβερνητικά στελέχη λένε με νόημα, ότι ο κ. Ανδρουλάκης “έχει ταυτιστεί με τους πιο γνήσιους εκφραστές της τοξικότητας” θέλοντας να ακυρώσουν με τον τρόπο αυτό την επιθετική στρατηγική που έχει υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ
Σε κάθε περίπτωση, η παρέμβαση του πρωθυπουργού στο Κοινοβούλιο θα έχει ως στόχο να απευθυνθεί στην κοινωνία προκειμένου να βάλει τέλος στην άποψη ότι η κυβέρνηση θέλει τη συγκάλυψη της υπόθεσης.

Πολιτική απομόνωση
Από την πλευρά της η αντιπολίτευση έχει ως στόχο με την υπόθεση των Τεμπών να “στριμώξει” την κυβέρνηση να την οδηγήσει σε πολιτική απομόνωση και να βάλει τέλος στην ηγεμονία του πρωθυπουργού.
Στη Χ. Τρικούπη εκτιμούν ότι πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής είναι ένα ισχυρό χαρτί που έχει στη διάθεσή του ο Νίκος Ανδρουλάκης και θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να περνάει απαρατήρητο, ότι μπορεί την αντιπολίτευση να την ενώνει η αντίθεση στον κ. Μητσοτάκη, αλλά οι διαφορές που έχουν μεταξύ τους είναι μεγάλες και αγεφύρωτες.
Ο αδιάκοπος πόλεμος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την ηγεμονία στο χώρο της Κεντροαριστεράς είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρξει καν κοινός υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα κόντρα στον Κωνσταντίνο Τασούλα.
Οι διαφορετικές γραμμές πλεύσης είναι πιθανό να κάνουν εκ νέου την εμφάνισή τους στη Βουλή για τα Τέμπη, γεγονός που δεν αποκλείεται να αποδυναμώσει τη στρατηγική τους έναντι της κυβέρνησης.

Ζητούμενο η ρητορική
Με δεδομένο ότι το Μαξίμου κάνει λόγο για εργαλειοποίηση της τραγωδίας, το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στην επιθετική ρητορική έναντι της κυβέρνησης και τον ήπιο λόγο που δεν τρομάζει.
Εάν επιλεγεί η σκληρή γραμμή, ο κίνδυνος είναι να ταυτιστεί το ΠΑΣΟΚ με τις ακρότητες της Ζωής Κωνσταντοπούλου και να απομακρυνθούν οι Κεντρώοι ψηφοφόροι που είναι και ο μεγάλος στόχος.
Εάν επιλεγεί ο ήπιος λόγος ελλοχεύει ο κίνδυνος να δυσαρεστηθούν όσοι ζητούν κοινή γραμμή πλεύσης με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, προκειμένου να μπει τέλος στην ηγεμονία του κ. Μητσοτάκη.
Όπως γίνεται αντιληπτό πρόκειται για μια πολύ δύσκολη εξίσωση, την οποία εάν ο κ. Ανδρουλάκης δεν καταφέρει να λύσει είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με μεγάλα εσωκομματική προβλήματα.