“Η πολιτική διάσταση της υπόθεσης Γεωργούλη”, της Ζωής Ράπτη

Άρθρο της Υφυπουργού Υγείας Ζωή Ράπτη στο Χ-τύπο

Κάθε καταγγελία για οποιοδήποτε αδίκημα παίρνει τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Αυτή την εξουσία εμπιστεύονται οι πολίτες για να βρίσκουν το δίκιο τους, για να τιμωρούνται οι ένοχοι και να απαλλάσσονται οι αθώοι. Η υπόθεση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Γεωργούλη δεν αποτελεί εξαίρεση στον προαναφερθέντα κανόνα. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να προβούμε σε κρίσεις πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε οπισθοδρόμηση και για την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας και για την κοινωνία.

Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως η καταγγελία έγινε επωνύμως πριν από δυόμισι χρόνια, αρχές του 2020 και ονομαστικά κατά του κ. Γεωργούλη. Ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από τότε είναι κάτι περισσότερο από αρκετός για να γίνει μια αρχική διερεύνηση του ζητήματος από την πλευρά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο κ. Τσίπρας οφείλει να πει από πότε το ήξερε και τι έκανε όλο αυτό το διάστημα των τριών χρόνων. Ο ισχυρισμός της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ ότι άκουσαν φήμες, ρώτησαν και δεν βρήκαν τίποτα, εγείρει περισσότερα ερωτήματα από όσα επιχειρεί να απαντήσει.

Και στο παρελθόν έχει υπάρξει ανοχή από τον κ. Τσίπρα σε κακοποιητικές συμπεριφορές, όπως αποκαλύφθηκε και για όσα συνέβησαν στην πρεσβεία της Βενεζουέλας. Τότε η κομματική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συγκάλυψη για να μην «πληγεί πολιτικά η αριστερά».

Στην υπόθεση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γεωργούλη πρέπει να τονιστεί ότι η Νέα Δημοκρατία δεν πολιτικοποιεί το θέμα, δεν προβαίνει σε εύκολες κατηγορίες και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς όπως έχει κάνει σε άλλες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώνοντας προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κυβέρνηση της ΝΔ υποθέσεις που αφορούσαν παραβατική συμπεριφορά προσώπων που δεν ήταν μέλη του κόμματος και δεν είχαν ποτέ διατυπωθεί κατηγορίες εις βάρος τους.

Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Πρωθυπουργός και η Υπουργός Πολιτισμού όφειλαν να γνωρίζουν για την εγκληματική, κρυφή δραστηριότητα του Δημήτρη Λιγνάδη, για τον οποίον δεν είχε γίνει καταγγελία, αλλά από την άλλη ο κ. Τσίπρας δεν είχε υποχρέωση να γνωρίζει για μια καταγγελία που είχε γίνει εδώ και 3 χρόνια.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η φύση του αδικήματος για το οποίο καταγγέλλεται επωνύμως ο κ. Γεωργούλης φέρει τεράστια απαξία Οι πολιτικοί πρέπει να είναι παραδείγματα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή.