O Κωστής Σαββιδάκης στο Χ-τύπο: “Το κεφάλαιο «Άγριες Μέλισσες» δεν έχει κλείσει για μένα”

Τα επόμενα βήματα του σπουδαίου ηθοποιού στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη

Τον γνωρίσαμε καλύτερα μέσα από το ρόλο του “πατέρα Γρηγόρη” στη σπουδαία τηλεοπτική επιτυχία “Άγριες Μέλισσες”, το κοινό όμως τον αγάπησε και συνεχίζει να τον ακολουθεί για το καθηλωτικό ταλέντο του και την ευγενή προσωπικότητά του.

Ο Κωστής Σαββιδάκης φαίνεται ότι από το Διαφάνι “ταξιδεύει” εκτός… συνόρων μέσα από τη συμμετοχή του τόσο στην μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή «Το Δείπνο του Βοσκού», όσο και στη νέα σειρά «The Dream of the Brave» για την οποία βρίσκεται ακόμα σε γυρίσματα. Σε μια απολαυστική συζήτηση μας μιλά για τις νέες αυτές εμπειρίες του, τις δυνατότητες της ελληνικής βιομηχανίας για ένα μεγαλύτερο “άνοιγμα” στο εξωτερικό, αλλά και τη σημασία της κοινωνικής συνεισφοράς, ενώ μας αποκαλύπτει γιατί το κεφάλαιο “Άγριες Μέλισσες” δεν θα κλείσει πότε για εκείνον.

Να ξεκινήσουμε από την πολυαναμενόμενη σειρά «The Dream of the Brave» στην οποία πρωταγωνιστείτε και η οποία σχεδιάζεται να προβληθεί και στο εξωτερικό. Πώς βιώσατε εσείς όλη αυτή τη μεγάλη παραγωγή; Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για την υπόθεση και τον ρόλο σας;

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε ακόμα στην αρχή, και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, οπότε δεν μπορώ να σας πω πολλά πράγματα ακόμη, γιατί έχουμε αρκετά γυρίσματα σε εκκρεμότητα, αλλά μόλις ολοκληρωθούν θα σας πω τις εντυπώσεις μου. Πάντως, όλοι ευελπιστούμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλο αυτό θα είναι κάτι παρά πολύ καλό. Και το σίγουρο είναι πως όλοι μας θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, γιατί όλοι μας θέλουμε να ταξιδέψει και σε άλλες χώρες.

Ας πω, όμως, ότι κατ΄ αρχάς έχει ένα πολύ ωραίο σενάριο που εκτυλίσσεται σε δυο διαφορετικές εποχές, με τους ιδίους ήρωες, που συναντιούνται δηλαδή σε μια επόμενη ζωή, αφού έχουν ζήσει ήδη μια προηγούμενη ζωή… Εγώ εδώ υποδύομαι έναν τουρκαλβανό Αγά, τον «Βεζούλ Αγά του Λάλα», ο οποίος θα έλεγα ότι είναι ένας από τους κακούς τους ιστορίας. Η σκηνοθεσία είναι του Κωνσταντίνου Γουργιώτη και η παραγωγή τής «Miracle Motion Pictures», με πολλούς και υπέροχους συναδέλφους, όπως η Θεοφανία Παπαθωμά, η Νίνα Λοτσάρη, η Έλενα Θωμοπούλου, ο Τεό Θεοδωρίδης, ο Γεράσιμος Σοφιανός κ.ά.

Πιστεύετε η Ελλάδα όσον αφορά τις παραγωγές της έχει όσα χρειάζεται για ένα μεγαλύτερο “άνοιγμα” στο εξωτερικό;

Η Ελλάδα έχει όρεξη, έχει ταλέντο, έχει ταλαντούχους σεναριογράφους, έχει άριστους σκηνοθέτες, καταπληκτικούς ηθοποιούς, αυτά τα βασικά δηλαδή που χρειάζονται αρχικώς για να γίνει μια πολύ καλή κινηματογραφική ή τηλεοπτική δουλειά. Επίσης, έχει αυτό το μοναδικό ελληνικό φως, που θεωρείται το καλύτερο για αυτές τις δουλειές. Και, φυσικά, έχουμε και απίστευτα τοπία, φυσικούς χώρους που θα ζήλευαν οι πάντες. Το μόνο που νομίζω ότι ίσως μας λείπει, είναι οι λίγο πιο τολμηροί παραγωγοί, αν και τώρα τελευταία φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να επενδύουν πιο τολμηρά.

Φυσικά δεν μπορούμε να μην ανοίξουμε και το κεφάλαιο «Άγριες Μέλισσες». Τι κρατάτε από αυτή την μεγάλη επιτυχία;

Το κεφάλαιο «Άγριες Μέλισσες» δεν έχει κλείσει ποτέ, και δεν νομίζω ότι θα κλείσει και ποτέ. Κρατώ στην μνήμη μου και στην καρδιά μου όλους αυτούς τους ανθρώπους (μπροστά και πίσω από τις κάμερες) που περάσαμε μαζί τρία δύσκολα χρόνια, σ’ ένα μικρό χωριό κάπου στην Ελλάδα που λεγόταν «Διαφάνι»… Ένα «μικρό χωριό» που κατάφερε, όμως, να μπει σε όλα τα σπίτια και να χωρέσει ολόκληρη την Ελλάδα… Ένα «Διαφάνι» που μας έκανε όλους μια μεγάλη γειτονιά, μια μεγάλη οικογένεια. Αυτό… άλλα και χίλια δυο άλλα, μικρά και μεγάλα, θα κρατήσω μέσα στην καρδιά μου από το κεφάλαιο… «Άγριες Μέλισσες».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς είδαμε πόσο δεμένοι ήσασταν όλοι οι ηθοποιοί και συντελεστές σαν ομάδα. Πόσο σημαντικό θεωρείτε αυτόν τον παράγοντα σε μια δουλειά και τι πιστεύετε ότι απαιτείται για να επιτευχθεί;

Πιστεύω πως η μαγική λέξη είναι ο «σεβασμός», σε ό,τι και αν κάνεις. Φυσικά, ήταν απίστευτη η δουλειά που έγινε κι από την πλευρά του casting και της σκηνοθεσίας. Μας έδεσαν μ’ έναν τρόπο τόσο καλά μεταξύ μας, που κι αυτό ακόμα βοήθησε σε όλη την επιτυχία. Είναι πολύ σημαντικό, ξέρετε, να δουλεύεις με ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να συνεννοηθείς, με ανθρώπους που πραγματικά χαίρεσαι όταν τους βλέπεις, ανθρώπους που να τους σέβεσαι και να σε σέβονται. Αυτό συνέβη και στις «Άγριες Μέλισσες», κι έτσι κι οι «Άγριες Μέλισσες»… σεβάστηκαν το κοινό τους, και το κοινό το ένιωσε αυτό και το ανταπέδωσε με γενναιοδωρία!

Ερμηνευτικά, ποια στιγμή σας θεωρείτε ως την πιο δυνατή (είτε από τις Άγριες Μέλισσες, είτε από άλλες δουλειές);

Δεν έχω απάντηση σε αυτήν την ερώτηση… Ξέρετε, είναι κάποιες στιγμές που εμείς θεωρούμε ότι ήταν πολύ καλές, κι ο κόσμος είδαμε να έχει αντίθετη γνώμη… ή, και το αντίστροφο. Έχω νοιώσει αρκετές φόρες τον εαυτόν μου να λέει, «α, εδώ μου άρεσα», ή «α, εδώ δεν μου άρεσα», αλλά, πιστέψτε με, ο κόσμος ξέρει αν κάτι είναι πραγματικά καλό ή όχι, δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις.

Σκεφτήκατε ποτέ να αλλάξετε πορεία και να ακολουθήσετε κάποιο άλλο επάγγελμα, ή η υποκριτική είχε πάντα τον πρωταρχικό ρόλο για σας;

Όχι, δεν σκέφτηκα ποτέ να αλλάξω πορεία… μιας και άλλαξα πορεία κάποτε στο παρελθόν, ακριβώς για να μπορώ να είμαι στο θέατρο ως ηθοποιός, κάνοντας έτσι το όνειρό μου πραγματικότητα. Γιατί, λοιπόν, να αλλάξω τώρα; Δεν έχω λόγο… Πάντως, θα έλεγα ότι είμαι μεν από τους ανθρώπους που μπορώ να ζήσω και χωρίς το θέατρο ή την τηλεόραση, μπορώ δηλαδή να κάνω αν χρειαστεί κι άλλες δουλειές (όπως έκανα και πριν γίνω ηθοποιός ή ακόμη και κατά την διάρκεια) αλλά… δεν θα το ήθελα! Θέλω συνειδητά να είμαι στο θέατρο και στην τηλεόραση, και να ζω από αυτό. Αυτό θέλει η καρδιά μου!

Το τελευταίο διάστημα έχετε συμμετάσχει σε πολλές πρωτοβουλίες με κοινωνικό χαρακτήρα, όπως η φωτογραφική καμπάνια «#Ελπί_ΖΩ» και το «Σπουδαίο Γεύμα» . Πόσο αναγκαία πιστεύετε ότι είναι η ανάληψη δράσης από τον κόσμο της τέχνης όσον αφορά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία;

Κατά την γνώμη μου καλό θα ήταν να βοηθάμε – όσο μπορούμε, και όπου μπορούμε! Ο κόσμος βλέποντάς σε να βοηθάς κάπου, ακολουθεί και εκείνος – ίσως με περισσότερη εμπιστοσύνη απ’ ό,τι θα το έκανε αν δεν σε έβλεπε. Οπότε, όταν μου ζητηθεί κάτι και μπορώ να είμαι παρών, τότε, ναι… δηλώνω «παρών». Βέβαια, χρειάζεται εκ μέρους μας και… διάκριση!

Υπάρχουν άλλα σχέδια για το μέλλον που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Το ευχάριστο είναι ότι στις 30 Μαρτίου 2023 κυκλοφορεί σε όλους τους κινηματογράφους από την Enorama Distribution Films η ταινία «Το Δείπνο του Βοσκού» μια ταινία που… ενώ έχει ολοκληρωθεί εδώ και αρκετό καιρό, κι ενώ έχει φέρει 45 βραβεία από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ στον κόσμο… εν τούτοις δεν παρουσιάστηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες λόγω… του ιού – οπότε την αναμένουμε με χαρά. Και, φυσικά, πολλά και διάφορα που θα ανακοινωθούν σύντομα. Καλά να είμαστε, και όλα έρχονται αν το θέλουμε πραγματικά, και αν δουλέψουμε αρκετά προς αυτήν την κατεύθυνση.

[photo by Roula Moniaki & Alexandros Georgiadis]