Μια ομάδα από τις αλάνες της Αθήνας

Τι σου είναι όμως η ιστορία. Πόσες φορές σε μία ιστορία που είτε διαβάσαμε είτε ακούσαμε υπάρχει σαν βάση η, ας το πούμε τρέλα ή πάθος; Πολλές φορές. Έτσι και εδώ. Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παγκρατίου δημιουργήθηκε από την τρέλα – αγάπη που είχαν κάποια παιδιά για το ποδόσφαιρο.
Το 1930 δεν έχει μπει ακόμα καλά. Στις αλάνες της Αθήνας τα παιδιά από υφάσματα έφτιαχναν μπάλες και έπαιζαν ποδόσφαιρο, δίχως να δίνουν βάση σε κάτι άλλο. Σε μία τέτοια αλάνα πίσω ακριβώς από το Α’ Νεκροταφείο κάποια παιδιά έκαναν το ίδιο. Αυτοί οι μικροί λάτρεις του ποδοσφαίρου, βρήκαν βοήθεια από κάποιους ανθρώπου που είχαν την ίδια μανία, το ποδόσφαιρο και δημιούργησαν τα συνοικιακά Παγκρατιώτικα Σωματεία τα οποία έδιναν αγώνες σε γειτονικές περιοχές με αντίστοιχες ομάδες όπως ήταν η Δάφνη, ο Κένταυρος Γούβας, ο Εθνικός Καισαριανής, ο Αστέρας Καισαριανής, ο Μικρασιατικός, ο Απόλλων Καισαριανής.
Μέσα από αυτές τις ομάδες μετά από αρκετό καιρό «ξεφύτρωσε» και η Αθλητική Ένωση Παγκρατίου. Κάποιοι από τους θεμέλιους λίθους αυτής της ομάδας, αλλά και της ιδέας ήταν ο γιατρός Γιώργος Γκόνος, ο Δημήτρης Κρικώνης, ο Μουρίκης και άλλοι. Δεν είναι όμως κρίμα να χάνονται ονόματα τέτοιων ανθρώπων που ήταν οι βάσεις για την δημιουργία κάποιου σωματείου;
Η δημιουργία μιας ομάδας έστω και με υποτυπώδη οργάνωση οι οποία είχε και «παράγοντες» δεν άργησε να αποτελέσει πόλο έλξης για νέα παιδιά από τις γύρω γειτονιές οι οποίοι έσπευσαν να στελεχώσουν την Αθλητική Ένωση Παγκρατίου. Να σημειώσουμε ότι το Παγκράτι την σεζόν που πέρασε τερμάτισε 12ο στον 4ο όμιλο της Γ’ Κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Α.