“Το Σακάκι που Βελάζει” στο Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη

Το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Αγίου Δημητρίου, παρουσιάζει  το έργο του Στανισλάβ Στρατίεβ «Το Σακάκι που Βελάζει», στις 17, 18, 19   & 24, 25 , 26 /5/ 2024, στις 8:30 μ.μ στο Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη, σε σκηνοθεσία – διδασκαλία της Γεωργίας Αθανασιάδου. Πρόκειται για ένα πολυπεπίπεδο  έργο που έχει ως κύρια θεματική του, το «τέρας» της  γραφειοκρατίας σε όλες τις μορφές του.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: Ιβάν Αντόνωφ: Ζάχος Πιτσικάλης,  Κουρέας: Χρήστος Καστόρης,  Αφεντικό του Κουρέα: Άγγελος Κανάς , Ευγένιος: Σπύρος Κορώνης,  Τζόρο: Λευτέρης Πανοσιάν,  1η Χωρικός: Όλγα Λάου,  Ντίκα: Νατάσα Σαμαρά,  Υπάλληλος I: Ειρήνη Νοικοκύρη,  Άνθρωπος στο ασανσέρ: Άγγελος Κανάς,  Γυναίκα του ανθρώπου στο ασανσέρ: Σοφία Τσιρώνη,  2η Χωρικός: Σοφία Τσιρώνη,  Υπάλληλος ΙΙ: Ματίνα Στουπάκη,  Προϊσταμένη: Αγγελική Πιπέρα,  Υπάλληλος ΙΙΙ: Χριστίνα Ανδρούτσου,  Υπάλληλος ΙV: Μελίνα Γεροντάκη,  Ντερμεντζίεβα: Φαίη Βόμβα,  Νοικοκυρά: Νατάσα Σαμαρά,  Υπάλληλος V: Όλγα Λάου,  Κόρη του ανθρώπου στο ασανσέρ: Ειρήνη Νοικοκύρ,  Ψυχίατρος: Μάρτζι Τακανίκου,  Υπάλληλος VI: Μαρία Θεοδωροπούλου,  Ιβάνωφ: Χρήστος Καστόρης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: Σκηνοθεσία – Διδασκαλία: Γεωργία Αθανασιάδου Σκηνικά – Κοστούμια – Artwork: Ελένη Νανοπούλου Μετάφραση Κειμένου: Νότης Παρασκευόπουλος Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Σταματελόπουλος Παραγωγή: Τμήμα Πολιτισμού – Δήμος Αγίου Δημητρίου

Η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Αγγελική Σαραβελάκη, επισημαίνει: «”Είναι πολύ σημαντικό που το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου μας ανεβάζει μια τόσο ξεχωριστή παράσταση! Προσκαλώ όλους τους συνδημότες μας να παρακολουθήσουν αυτό το εξαιρετικό θεατρικό έργο. Το θέατρο είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλή ψυχαγωγία. Είναι ο καθρέφτης της ανθρώπινης ύπαρξης και μια πηγή έμπνευσης για όσους τολμούν να το εξερευνήσουν”.

Από την πλευρά της η Γεωργία Αθανασιάδου, τονίζει: “Το έργο, ξεκινώντας από τον τίτλο του, σε προδιαθέτει σε μία σατιρική κωμωδία βασισμένη στο θέατρο του παραλόγου.  Όμως μετά τις πρώτες αναγνώσεις και όταν αρχίσαμε να συζητάμε τις προσωπικές μας εμπειρίες, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν πρόκειται ακριβώς για θέατρο του παραλόγου. Καθώς ο συγγραφέας θίγει με τόσο καίριο τρόπο το ζήτημα της γραφειοκρατίας, αντιληφθήκαμε ότι πρόκειται για έναν «Υπαρκτό Παραλογισμό», κι αυτό γιατί το σύστημα της γραφειοκρατίας θρέφει αυτόν τον παραλογισμό, μέσα από ένα χαώδη λαβύρινθο διαδικασιών αλλά και συμπεριφορών. Έτσι, το έργο του Στρατίεβ, όσο αυτό το τέρας εκτρέφεται θα παραμένει επίκαιρο, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει. Ωστόσο ο συγγραφέας δεν μένει μόνο σε αυτό το επίπεδο”.