Μήνυμα Πρωτοχρονιάς 2025 Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῡ καί Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου

Το Μήνυμα για την Πρωτοχρονιά 2025 του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῡ καί Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου.

«Πρός

Tούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς, Μοναχούς καί Μοναχές

καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς

τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας.

Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,

Κάθε φορά πού τέτοιες ἡμέρες ψάλλουμε ἤ ἀκοῦμε τά κάλαντα τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἴσως χωρίς νά τό ἀντιλαμβανόμαστε μεταφέρουμε στούς ἑαυτούς μας καί στούς ἄλλους ἕνα μήνυμα αἰσιοδοξίας καί παρηγοριᾶς μέσα στή ζοφερή καθημερινότητα τῆς ζωῆς μας καί τοῦ ταλαιπωρημένου κόσμου μας. Ἔστω κι ἄν ὁ χρόνος πού ἔφυγε διέψευσε τίς ἐλπίδες μας, ἔστω κι ἄν πάγωσε τά ὄνειρά μας, ἔστω κι ἄν δέν πραγματοποίησε τίς ἐπιθυμίες μας, ἡ ζωή καί ἡ χαρά δέν τελειώνουν, ὅσο συνεχίζουμε, πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε.

Γιατί ἡ ἐλπίδα εἶναι ὁ κινητήριος ἄξονας καί ἡ δυναμική τῆς ζωῆς. Ὅμως γιά ἐμᾶς τούς πιστούς αὐτή ἡ ἐλπίδα δέν εἶναι θολή, ἀόριστη καί συγκεχυμένη. Εἶναι ἄγκυρα κρεμασμένη στά χέρια τοῦ Θεοῦ τῆς ἀπαντοχῆς «πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν»

Μέ τίς λέξεις Ἀρχιμηνιά καί Ἀρχιχρονιά ἀρχίζουν τά πιό γνωστά κάλαντα. Χαιρετίζουμε, λοιπόν, τόν καινούργιο μῆνα καί καλωσορίζουμε τόν καινούργιο χρόνο. Ὅμως, συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἀρχή δέν σημαίνει μόνο τό ξεκίνημα καί τήν ἀρχή τοῦ δρόμου ἑνός ἀκόμη καινούργιου χρόνου ἀλλά καί τήν κατεύθυνση καί τόν προσανατολισμό ἀπό τόν Θεό πού στέκεται πάνω ἀπό τόν χρόνο καί τόν χῶρο. Ἄλλωστε, ἄρχομαι δέν σημαίνει μόνο ἀρχίζω ἀλλά κυριαρχοῦμαι καί κατευθύνομαι. Ἡ ἀνατολή τοῦ καινούργιου χρόνου δέν εἶναι ἁπλά καί μόνο μία τυχαία καί τυφλή φυσική νομοτέλεια, ἀλλά ἡ ἁρμονία πού ἐξασφαλίζει πίσω ἀπό τήν φύση – δημιουργία ὁ Δημιουργός Θεός: «Ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος» (Πράξ. 1,7).

Κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶς διαβεβαιώσει τί θά συμβεῖ τόν χρόνο πού ἁπλώνεται μπροστά μας. Κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶς διαβεβαιώσει ἄν καί πόσο θά ζήσουμε πρίν αὐτός ὁ χρόνος τελειώσει. Γι’ αὐτό ἄς δοξολογήσουμε καί ἄς ἱκετεύσουμε τόν Θεό. Ἄς Τόν δοξολογήσουμε γιά ὅσα μᾶς ἀξίωσε νά ζήσουμε μέχρι σήμερα. Ἄς Τόν ἱκετεύσουμε μέ τήν ταπείνωση, τήν ἐμπιστοσύνη καί τήν αἰσιοδοξία τῶν παιδικῶν μας χρόνων, κατά τήν προτροπή τοῦ Χριστοῦ: «Ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία» (Ματ.18,3), γιά ὅσα μᾶς ἐπιφυλάσσει αὔριο, ὥστε μέ τή Χάρη Του καί τόν ἀγῶνα μας νά ἀθανατίσουμε τόν πεπερασμένο χρόνο μας σέ αἰωνιότητα».