Αλαλούμ με τις κάμερες σε δρόμους και καταστήματα – Πότε η χρήση τους δεν είναι παράνομη

Στην προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων για τον Δήμο Αθηναίων, τέθηκε για ακόμα μία φορά το θέμα τοποθέτησης καμερών, σε διάφορες περιοχές του δήμου, κάμερες που θα συμβάλλουν στην μεγαλύτερη ασφάλεια και αστυνόμευση.

Το νομικό καθεστώς είναι ξεκάθαρο. Η τοποθέτηση καμερών σε δημόσιους χώρους, δεν επιτρέπεται. Έτσι, θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, που έχει εκδώσει τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση για την τοποθέτηση καμερών, από το 2011.

Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, καθηγητή της Νομικής Αθηνών και  Διευθυντή του Εργαστηρίου Νομικής Πληροφορικής, που μίλησε στο Dnews, «η μόνη άδεια που έχει δοθεί για δημόσιο χώρο, είναι για τις κάμερες της τροχαίας, για λόγους που έχουν να κάνουν με την κυκλοφορία των οχημάτων. Αυτές οι κάμερες, μπορούν να «δουν», μόνο τις πινακίδες των αυτοκινήτων. Η γενική αρχή, είναι ότι δεν επιτρέπονται οι κάμερες στο δημόσιο χώρο. Στην πράξη όμως, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό, μία δολοφονία, εγκληματική ενέργεια, σπεύδει η αστυνομία να δει αν υπάρχουν κάμερες, για να πάρει στοιχεία και ενδεχόμενα να πιστοποιήσει τον δράστη. Παντού δηλαδή υπάρχουν κάμερες, αλλά η τοποθέτησή τους δεν ανταποκρίνεται σε όσα ορίζει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Θα πρέπει να διευκρινιστεί πότε επιτρέπεται η τοποθέτηση για λόγους ασφαλείας και τι εννοούμε όταν λέμε λόγοι ασφαλείας», αναφέρει ο κ. Γιαννόπουλος.

Για να μπουν κάμερες στο κέντρο της πόλης ή και αλλού, θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ώστε να γίνει αναθεώρηση της γνωμοδότησης του 2011.

«Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν αρκετές υποθέσεις για κάμερες σε εισόδους πολυκατοικιών, όπου πολίτες διαμαρτύρονται γιατί αυτές οι κάμερες «βλέπουν» και διπλανές εισόδους. Ακόμη και οι κάμερες που δεν λειτουργούν, οι «κάμερες μαϊμού» και τις έχει κάποιος απλά για να υπάρχουν ως αποτρεπτικό μέσο, είναι παράνομες. Πρέπει όλα αυτά να τα αναθεωρήσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι θα γίνει αυτό, ότι η Αρχή θα δεχθεί την τοποθέτηση καμερών, σε δημόσιους χώρους», επισημαίνει ο κ. Γιαννόπουλος.

Σε περιπτώσεις που σε κάποιες δημόσιες υπηρεσίες, υπήρξε τοποθέτηση βόμβας, εκεί τα πράγματα αλλάζουν. «Η Αρχή, δίνει την άδεια η κάμερα να βλέπει το δημόσιο χώρο, για λόγους ασφαλείας. Αλλά σε άλλους χώρους, μπορεί να μην υπάρχει κίνδυνος. Όποιος βάζει κάμερες πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας. Στην πράξη βέβαια έχουμε καταλήξει σε μία, υποκρισία, γιατί όλοι έχουν κάμερες. Και η ίδια η αστυνομία, όταν συμβεί ένα σοβαρό έγκλημα, ζητά το υλικό από τις κάμερες», αναφέρει ο κ. Γιαννόπουλος.

Στο μετρό, οι κάμερες που υπάρχουν, δεν καταγράφουν, απλά βλέπουν την κίνηση τη στιγμή που μπαίνουν οι συρμοί στον κάθε σταθμό.

Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, είναι επίσης αρνητική και σε κινούμενες κάμερες, σε όσες μπορούν να κάνουν ζουμ και σε όσες έχουν και μικρόφωνο και ήχο.

«Ακόμα και σε ειδικές περιπτώσεις δυσκολευόμαστε να πείσουμε την Αρχή, ότι είναι αναγκαίο να τοποθετηθούν κάμερες. Επίσης, στον ιδιωτικό τομέα, το όριο ανάμεσα στην ύπαρξη καμερών για λόγους ασφαλείας ή την καταγραφή και τον έλεγχο των εργαζομένων, είναι πάρα πολύ λεπτό. Και εκεί έρχεται η διαμαρτυρία από τους εργαζόμενους. Εξαιρέσεις υπάρχουν μόνο στην περίπτωση χρηματοκιβωτίων, ή ταμείων, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι λίγες.  Για να βάλει κάποιος κάμερες, θα πρέπει να έχει κάνει τη λεγόμενη «μελέτη εκτίμησης αντικτύπου», που θα εξηγεί το λόγο για τον οποίο υπάρχει κίνδυνος. Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων, μπορεί να κάνει ελέγχους και είναι αυστηρά τα κριτήρια για την τοποθέτηση καμερών. Ζητά από τον καθένα τη συγκεκριμένη μελέτη, αλλά και τη σήμανση στο κατάστημα, που πολλές φορές δεν είναι αυτή που πρέπει», καταλήγει ο κ. Γιαννόπουλος.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι και η περίπτωση τοποθέτησης καμερών, σε αστυνομικούς που βρίσκονταν σε υπηρεσία, για να εξακριβωθεί αν υπάρχει υπέρβαση ορίου καθήκοντος, δεν προχώρησε ακόμα.