Είναι εφικτή η συνένωση ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς;

Πλήθος φημών βλέπουν τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας σχετικά με το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά είναι σε θέση να επανενώσουν τις δυνάμεις τους.

Η έξοδος του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί να έχει αλλάξει άρδην το τοπίο, από την άλλη όμως είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι διαφορές υπάρχουν και το γυαλί που ράγισε πριν από 15 μήνες, δύσκολα μπορεί να κολλήσει ξανά.
Όσοι γνωρίζουν τις λεπτές ισορροπίες, λένε με νόημα ότι η συζήτηση έχει ανοίξει κάπως πρόωρα και αφήνουν να εννοηθεί ότι τίποτα δεν θα πρέπει να αποκλείεται, καθώς τα στελέχη των δύο κομμάτων προέρχονται από την ίδια πολιτική μήτρα.
Η συζήτηση μπορεί να χαρακτηρίζεται πρόωρη, είναι όμως ηλίου φαεινότερο, ότι οι εξελίξεις είναι τέτοιες που θα υποχρεώσουν τις δύο πλευρές να καθίσουν σύντομα στο τραπέζι του διαλόγου.

Το μόνο βέβαιο είναι πως υπάρχουν στελέχη που τάσσονται:

– υπέρ της συνένωσης, με το επιχείρημα ότι οι δυνάμεις της Ανανεωτικής Αριστεράς δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι διασπασμένες,

-κατά της σύγκλισης, λόγω του ότι εκπροσωπούν διαφορετικές κοσμοθεωρίες για την Αριστερά.

Ορκισμένοι εχθροί
Η αλήθεια είναι πως όταν ο Στέφανος Κασσελάκης κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές ακούστηκαν πολύ βαριές κουβέντες, που τραυμάτισαν την ενότητα και τη συνοχή του χώρου.
Οι άλλοτε σύντροφοι έγιναν ορκισμένοι εχθροί και η απόφαση για τον σχηματισμό Κοινοβουλευτικής Ομάδας και τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς, ανέβασε στα ύψη τους τόνους της μεταξύ τους αντιπαράθεσης.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν άλλωστε στελέχη που έχουν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με συντρόφους τους, οι οποίοι πήραν την απόφαση να φύγουν με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η μεταξύ τους συνύπαρξη.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τις βαρύτατες κατηγορίες για στελέχη που λειτούργησαν ως συνεργοί του Κασσελάκη, με αποτέλεσμα τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα χωρίς ιδεολογική ταυτότητα.

Ο Φάμελλος
Από την άλλη βέβαια, η ανάδειξη του Σωκράτη Φάμελλου στην ηγεσία, είναι βέβαιο ότι διαμορφώνει νέες συνθήκες και δεν αποκλείεται να φέρει πιο κοντά τα δύο κόμματα.
Κοινό μυστικό είναι άλλωστε, πώς ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει τη φήμη του ισορροπιστή και οι πολύ καλές του σχέσεις με πολλά στελέχη της Νέας Αριστεράς είναι πιθανό να οδηγήσει σε επαναπροσέγγιση.

Ιδεολογικές διαφορές
Στο παρασκήνιο πάντως λέγεται ότι η ουσία της σύγκρουσης, βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο στελέχη των δύο κομμάτων αντιλαμβάνονται τη σχέση της Αριστεράς με την κοινωνία.
Οι διαφορές είναι καθαρά ιδεολογικές και έχουν ως βάση την προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα ανοίγματα στην Κεντροαριστερά, ή την παραμονή του σε ένα καθαρά αριστερό προφίλ.

Δίαυλοι επικοινωνίας
Παρά το γεγονός ότι οι διαφορές είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού, δεν είναι λίγοι αυτοί που τονίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα έτσι πορευόταν και υπάρχει προοπτική για συγκλίσεις και συμπόρευση.
Οι πληροφορίες λένε ότι δίαυλοι επικοινωνίας υπάρχουν και θα γίνονται ακόμη πιο έντονοι ώστε να μπορέσει να υπάρξει τουλάχιστον η πιθανότητα ενός συντονισμού σε βάθος χρόνου.

Συγκλίσεις – αποκλίσεις
Οι συγκλίσεις θα μπορούσαν να αναζητηθούν στα μεγάλα θέματα που απασχολούν σήμερα τη χώρα όπως είναι τα θέματα της ακρίβειας, της κοινωνικής πολιτικής, του κράτους Δικαίου και την εξωτερική πολιτική.
Σ’ αυτούς τους τομείς σίγουρα υπάρχουν περιθώρια συγκλίσεων, καθώς τα στελέχη των δύο κομμάτων έδωσαν στο παρελθόν κοινές μάχες και έχουν ίσως αυτά που τους ενώνουν είναι περισσότερα απ’ αυτά που τους χωρίζουν.
Από την άλλη όμως υπάρχουν και μεγάλες αποκλίσεις όπως είναι για παράδειγμα το πρόσωπο που θα προταθεί για την προεδρία της Δημοκρατίας, που έφερε σε ρήξη τα δύο κόμματα.
Η πρόταση Χαρίτση για τον Χρήστο Ράμμο, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι ο καταλύτης για την επανένωση των δύο χώρων, αλλά μετατράπηκε σε σημείο σύγκρουσης και ανέδειξε τις μεγάλες δυσκολίες του εγχειρήματος.
Ο κ. Ράμμος αναγκάστηκε να δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται και ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς ξιφούλκησε κατά του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι η πρόταση “ξεβόλεψε τις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης”.
Εστία σύγκρουσης μεταξύ των παλαιών συντρόφων που δείχνει αδιέξοδο στην όποια προσπάθεια επανένωσης, είναι και η υπερψήφιση των αμυντικών δαπανών από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η Νέα Αριστερά εκτιμά ότι συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη συντηρητικών αντανακλαστικών στην κοινωνία.

Δημοσκοπήσεις
Οι διαφορές μπορεί να δείχνουν αγεφύρωτες, αλλά υπάρχει ένα στοιχείο, το οποίο δεν αποκλείεται να αποδειχτεί καθοριστικό στις σχέσεις των δύο κομμάτων και να “σπρώξει” προς την αναγκαστική επανένωση.
Κι’ αυτό το στοιχείο δεν είναι άλλο από τις δημοσκοπήσεις, που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και η Νέα Αριστερά, αδυνατεί να πιάσει ποσοστό που προσεγγίζει το 3%.
Το σενάριο τα δύο κόμματα να καταποντιστούν ή και να μείνουν εκτός Βουλής δεν αποκλείεται, γεγονός που θα υποχρεώσει τα στελέχη τους να βάλουν νερό στο κρασί τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν πολιτικά.
Με αυτό ως δεδομένο όσο πλησιάζουμε προς τον χρόνο των εθνικών εκλογών, οι δύο πλευρές θα υποχρεωθούν να ανοίξουν τη συζήτηση για συνένωση και κοινή κάθοδο, προκειμένου να συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη εντός της Βουλής.