Κινέζοι επιστήμονες βρήκαν τρόπο να μετατρέψουν σεληνιακό έδαφος σε πόσιμο νερό

Επιστήμονες στην Κίνα ανέπτυξαν μια πρωτοποριακή μέθοδο που, όπως υποστηρίζουν, μπορεί να παράγει τουλάχιστον 50 κιλά νερού από έναν τόνο σεληνιακού εδάφους, ανοίγοντας τον δρόμο για την μελλοντική κατοίκηση της Σελήνης.

Ενώ προηγούμενες αποστολές στη Σελήνη καθώς και μελέτες του σεληνιακού εδάφους (ρηγόλιθος), έχουν αποκαλύψει την εκτεταμένη παρουσία νερού στον δορυφόρο της Γης, η περιεκτικότητα εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή και κυμαίνεται από 0,0001 έως 0,02%, αναφέρει ο Independent.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό The Innovation, περιγράφει μια νέα μέθοδο που μπορεί δυνητικά να παράγει περίπου εκατό μπουκάλια νερού των 500 ml από έναν τόνο σεληνιακού εδάφους.

Οι επιστήμονες έδειξαν ότι με τη θέρμανση του σεληνιακού ρηγόλιθου πάνω από τους 1.200 βαθμούς Κέλβιν (περίπου 927 βαθμοί Κελσίου) με κοίλα κάτοπτρα, κάθε γραμμάριο του σεληνιακού εδάφους μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή νερού.

Ένα άλλο ορυκτό σιδήρου που βρίσκεται στη Σελήνη, ο ιλμενίτης, παγιδεύει το υδρογόνο στην ειδική χημική δομή του που αποτελείται από σήραγγες κλίμακας νανομέτρου, σημειώνεται στη μελέτη.

Το υδρογόνο, που εμφυτεύεται στο ορυκτό από τον ηλιακό άνεμο, μπορεί να παράγει περίπου 51-76mg νερού ανά γραμμάριο λιωμένου σεληνιακού εδάφους, λένε οι επιστήμονες. Αυτό το υδρογόνο είναι επίσης ένας «σημαντικός πόρος» για την παραγωγή νερού στη Σελήνη.

Νερό για 50 αστροναύτες ημερησίως

Όταν κλιμακωθεί, η νέα μέθοδος μπορεί να βοηθήσει στην παραγωγή περίπου 50kg νερού από έναν τόνο σεληνιακού εδάφους, αναφέρεται στη μελέτη.

Η μέθοδος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «αποδεικνύει για πρώτη φορά» ότι το υδρογόνο που συγκρατείται στο έδαφος της Σελήνης, ιδίως στον ιλμενίτη, μπορεί να «παράγει σημαντικές ποσότητες νερού, ιδίως όταν ο ρηγόλιθος λιώνει σε υψηλές θερμοκρασίες ή υποβάλλεται σε ακτινοβολία ηλεκτρονίων».

Αυτό το νερό θα μπορούσε να είναι αρκετό για να το καταναλώνουν 50 αστροναύτες την ημέρα, λένε.

Μόλις οι επιστήμονες αποδείξουν ότι το νερό μπορεί να παραχθεί ουσιαστικά στη σεληνιακή επιφάνεια, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για πόση όσο και για άρδευση φυτών σε μελλοντικές αποστολές.

Πηγή: cnn.gr