Πότε δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση οι τόκοι δανείου

Το δάνειο που έλαβε ανώνυμη εταιρεία προς τον σκοπό διανομής μερίσματος στους μετόχους δεν θεωρείται ότι διατίθεται προς το συμφέρον της ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές, δεδομένου ότι η ικανοποίηση της αξίωσης, μέσω της καταβολής του αντίστοιχου ποσού, δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της επιχειρηματικής και συναλλακτικής δραστηριότητας της εταιρείας, αλλά στο πλαίσιο του εταιρικού δεσμού με τους μετόχους.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο ισχυρισμός της εταιρείας ότι με την κάλυψη της σχετικής υποχρέωσης καταβολής μερίσματος από το ληφθέν δάνειο της παρασχέθηκε η δυνατότητα να αξιοποιήσει τα ταμειακά της διαθέσιμα σε παραγωγικές, για την επιχείρηση, επενδύσεις, προβάλλεται αόριστα, ενώ η έμμεση ωφέλεια της επιχείρησης από την ικανοποίηση της προσδοκίας των μετόχων προς απόληψη μερίσματος δεν μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του συμφέροντος της επιχείρησης.

∆εν ασκεί, δε, επιρροή το γεγονός ότι η καταβολή μερίσματος σε μετόχους αποτελεί νόμιμη υποχρέωση της εταιρείας και αντιστοιχεί στην προσδοκία των μετόχων για κερδοφόρες χρήσεις, διότι ο νόμος δεν προβλέπει έκπτωση κάθε δαπάνης που πραγματοποιείται ως νόμιμη υποχρέωση της επιχείρησης. Επομένως, η καταβολή μερίσματος δεν δημιουργεί δαπάνη, δυναμένη να εκπέσει από τα έσοδα της εταιρείας και οι τόκοι του δανείου δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης.

Επίσης, δεν προκύπτει ότι δαπάνες τόκων δανείου έχουν πραγματοποιηθεί προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές στον βαθμό που διαπιστώνεται η τήρηση των κανόνων.