Η πρώτη τοποθέτηση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα

“Πρωτοφανής επιχείρηση

χειραγώγησης της ψήφου”

Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στις 18 Ιουνίου με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου και τις μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μαΐου – Ιουνίου, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.

Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση που θέτει για συζήτηση ως εξής:
“Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 είναι αρνητικό για το λαό ο οποίος έχει δεχθεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:
– Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με την συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού.
Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζομένους, όλους όσοι παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ κατά την διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.
-H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό διασφαλίζοντας την δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Α. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.
-Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κλπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα.
Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την ευρωζώνη.
-Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα.Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ.
Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στην διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στον ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν την μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από την μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη όσο αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.
-Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα πρόκειται για:
α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Όλων δηλαδή εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου. Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε την μαζικότητα-οργανωτικότητα ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθειά ενσωμάτωσή της στην ευρωζώνη, η βαθειά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του. Σ’ αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιουνίου ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα στην Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στην συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6ης Μαΐου, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με την συμμετοχή σ’ αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του προέδρου Ομπάμα. Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις ενόψει και της συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιουνίου, της συνόδου του G7 και της συνόδου του G20 18-19 Ιουνίου. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και την διάλυσή της.
β.Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Την φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.
γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλο μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, την δημόσια διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ.
δ.Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της δανειακής συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρ’ όλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της ευρωζώνης.
Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17ης Ιουνίου εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο την στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης.
Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και την χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτά”.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
“Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες εξελίξεις, θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει την μάχη στην συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.
Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Έδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους. Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ θα βρίσκονταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Έχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή. Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένει στοιχείο νέας εξόρμησης στο λαό ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.
Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το κόμμα, αλλά και από τον γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.
Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσει τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο ανεξάρτητα από την επίδραση ή τον βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.
Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στη κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται επίσης με ζητήματα επίσης της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία. Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη-όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες. Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν”.

ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ
“Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις ώστε να μη χρεωθεί και να μη πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.
Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ’ όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.
Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.
Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνι στικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήμα τος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.
α.Θα δώσει την μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.
β.Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη βουλή στο μεσοδιάστημα.
γ.Άμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, της προστασίας των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑΜΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.
δ.Θα επιδιώξει την λαϊκή συσπείρωση εν όψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28-29 Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.
ε.Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που ως τώρα δεν μετέχουν.
Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσο αφορά την δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα,να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα”.