«Αναπόφευκτο το ναυάγιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» – Άρθρο του Ευθύμιου Παπαμαργαρίτη*

Το πολυσυζητημένο πολιτικό διαζύγιο Τσίπρα- Καμμένου, και τα όσα συνέβησαν πρόσφατα στη Βουλή, επιβεβαιώνουν ποια ήταν η συνεκτική ουσία της σύμπραξης των μέχρι πρότινος κυβερνητικών εταίρων.

Οι αλληλοκατηγορίες τους μόνο σε κράτος-Μπανανία παραπέμπουν. Το χειρότερο, αμφότεροι ευτελίζουν τη δημόσια ζωή, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την ενίσχυση ακραίων και αντιδραστικών δυνάμεων. Βάζουν βούτυρο στο ψωμί των ακροδεξιών ακόμη και νεοναζιστών. Στην ουσία είναι  οι βασικοί υπεύθυνοι για την περαιτέρω διεύρυνση του κλίματος αντικοινοβουλευτισμού. Αντί να τους προβληματίσει η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής καταφεύγουν σε αψιμαχίες και διαξιφισμούς.

Επιπλέον, η βουλιμία του Τσίπρα για εξουσία δεν έχει προηγούμενο. Κυρίως, αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της χώρας. Η επιμονή του να υποδύεται τον πρωθυπουργό, τη στιγμή που η κοινοβουλευτική του πλειοψηφία έγινε κομμάτια και θρύψαλα, αποδεικνύει τη στενή σχέση του με πράξεις και ενέργειες που αποπνέουν  κυνισμό, τυχοδιωκτισμό και αμοραλισμό. Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν απώλεσε μόνο τη σαθρή και μετέωρη κοινοβουλευτική του νομιμοποίηση. Πλέον στερείται στοιχειώδους πολιτικής και κοινωνικής νομιμοποίησης.

Το θνησιγενές κυβερνητικό σχήμα, που στηρίζεται σε ακροδεξιά και σε υποτιθέμενα κεντροαριστερά δεκανίκια, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες και απαιτήσεις της χώρας. Το μόνο που επιτυγχάνει είναι να δίνει παράταση ζωής σε μια ανερμάτιστη και αλλόκοτη κυβερνητική πλειοψηφία. Οι κυβερνώντες θεωρούν πως με τη συναλλαγή και το όργιο της ρουσφετολογίας μπορούν  να εξαγοράσουν τους δυσαρεστημένους πολίτες. Ωστόσο, δεν πρόκειται να αλλάξουν τη φορά των πραγμάτων. Η πολιτική τους καταδίκη είναι αναπόφευκτη. Το ναυάγιο που θα υποστούν είναι μεγάλο.

Ο  Πρωθυπουργός αντιλαμβανόμενος πως όποτε και αν γίνουν οι εκλογές δεν πρόκειται να αποφύγει τη συντριπτική ήττα, στοχεύει στην αποτροπή μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που θα στηρίζεται στους 180 βουλευτές.

Προβλέποντας τη διαφαινόμενη επικράτηση του Μητσοτάκη, θέλει να τον καταστήσει «δεξιά παρένθεση». Άλλωστε, προνόησε εγκαίρως να θεσμοθετήσει την απλή αναλογική. Μια ενδεχόμενη αδυναμία της νέας Βουλής να εκλέξει τον διάδοχο του Παυλόπουλου, από την στιγμή που δεν θα υπάρχουν οι 180, θα αναδείξει τον Τσίπρα ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων. Όλες του λοιπόν οι στοχεύσεις σε αυτή την επιδίωξη αποσκοπούν.

Το πειρατικό σχέδιο του Τσίπρα μπορεί να αποτραπεί μόνο αν ο προοδευτικός πόλος, που εκφράζει και εκπροσωπεί το Κίνημα Αλλαγής, βγει ενισχυμένος από την κάλπη των εκλογών.

Εξ ου και η στήριξη του Κινήματος Αλλαγής αποτελεί ζωτική ανάγκη για να αποφύγουμε την ακυβερνησία της χώρας, που είναι και ανομολόγητος στόχος του πρωθυπουργού.

Η υπερψήφιση των συνδυασμών του Κινήματος Αλλαγής εξυπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου και της οικονομίας. Μπορεί να καταστεί καθοριστικός παράγοντας για την αποφυγή της ακυβερνησίας  και την επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα, στερώντας στον Τσίπρα το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ξανά, όπως έκανε το 2014, την προεδρική εκλογή για να σύρει τη χώρα στις κάλπες.

Ταυτόχρονα,  δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να κάνουμε πράξη την ανασυγκρότηση μιας σύγχρονης Κεντρο αριστεράς. Να ακυρώσει την ομολογημένη επιδίωξη του πρωθυπουργού να απαλλοτριώσει τον κεντροαριστερό χώρο.

Ο μόνος τρόπος να βρεθεί στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων ο Αλέξης Τσίπρας είναι να χάσει τη δυνατότητα να εμφανιστεί ως εκφραστής της ελληνικής Κεντροαριστεράς. Εξάλλου, το πολιτικό, ιδεολογικό, ακόμη και αξιακό φορτίο των προοδευτικών δυνάμεων βρίσκεται στον αντίποδα των απόψεων και των πρακτικών του.

*Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος

Υποψήφιος Βουλευτής  Βορείου Τομέα Β’ Αθήνας