Γιώργος Κουμουτσάκος*: «Δεν χαρίζουμε την κοινωνική ευαισθησία σε κανέναν»

Οφείλουμε οι πολιτικοί να ακούμε, καθημερινά, το χαμηλοσυνταξιούχο και το χαμηλόμισθο που δεν τα βγάζει πέρα και αγωνιά για την επόμενη μέρα. Το μικρό επιχειρηματία, τον ελεύθερο επαγγελματία, τον αγρότη, που γονατίζει από τους φόρους. Το μαγαζάτορα που έβαλε λουκέτο και αναζητά μια δεύτερη ευκαιρία. Τον άνεργο που ψάχνει μα δεν βρίσκει δουλειά. Οφείλουμε να ακούμε τον άρρωστο που ταλαιπωρείται στα κέντρα υγείας και τα νοσοκομεία, χωρίς να βρίσκει στοιχειώδεις υπηρεσίες. Τον άνθρωπο που αισθάνεται ανασφάλεια στο σπίτι και τη δουλειά του. Τη μάνα που δεν βρίσκει παιδικό σταθμό για το παιδί της. Οφείλουμε, ταυτόχρονα, να συνειδητοποιήσουμε το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που προσλαμβάνει διαστάσεις εθνικής συρρίκνωσης. Οι γεννήσεις μειώνονται και τα νέα παιδιά, τα καλύτερα μυαλά, σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες έχουν φύγει στο εξωτερικό. Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μικραίνει και ταυτόχρονα να γηράσκει.

Σον αβάσταχτο πόνο τους, οι άνθρωποι που υποφέρουν έχουν πάντα ανάγκη ένα κάποιο παυσίπονο. Γι’ αυτό δεν μπορεί να υποτιμούμε τα κοινωνικά επιδόματα – το ΕΚΑΣ, τα πολυτεκνικά κ.ά. – που καταργήθηκαν ή συρρικνώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Πάνω από όλα ωστόσο, οι Έλληνες που γονάτισαν από την κρίση, ζητούν μια ευκαιρία να σταθούν ξανά στα πόδια τους, μια δουλειά για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Και μην υπάρχει για αυτό καμιά αμφιβολία. Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο για κάθε νέο, κάθε οικογενειάρχη, κάθε Έλληνα. Αυτός είναι ο βασικότερος όρος για την ανάταση της κοινωνίας και την ενίσχυση της συνοχής της: Να υπάρχουν στηρίγματα για νέες επιχειρήσεις και νέες θέσεις δουλειάς. Να δημιουργούνται διαρκώς περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Να έχει κάθε πολίτης αυτής της χώρας την ευκαιρία να μετάσχει στην ανάπτυξη και τη νομή των καρπών της.

Παράλληλα, ωστόσο, είναι επιτακτικά αναγκαίο, ιδίως μετά τα τόσα μνημονιακά τραύματα, να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος ώστε να φροντίζει όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Και για αυτό άμεση προτεραιότητα είναι η αύξηση των πόρων και των δικαιούχων του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Αλλά και η στήριξη της ελληνικής οικογένειας, με αύξηση του αφορολόγητου για κάθε παιδί, με έκτακτο επίδομα για κάθε παιδί που γεννιέται, με διασφαλισμένη για όλους πρόσβαση στους παιδικούς σταθμούς, με αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου, αλλά και με καλύτερες υπηρεσίες υγείας για όλους. Να μην παθαίνουν έμφραγμα τα νοσοκομεία μας από τις ελλείψεις μέσων και ανθρώπινου δυναμικού, να μην συνεχίζονται οι ατέλειωτες λίστες αναμονής, να μην υπάρχουν ράντζα. Θαύματα βεβαίως δεν γίνονται. Σίγουρα, όμως, με σκληρή προσπάθεια, με σχέδιο και πρόγραμμα, μπορούμε να καταφέρουμε. Και θα τα καταφέρουμε. Ίσες  ευκαιρίες σε όλους  για να πάμε μαζί την Ελλάδα μπροστά.

* Υποψήφιος Βουλευτής στον Β1 Βόρειο Τομέα Αθηνών ,

Τομεάρχης εξωτερικών Νέας Δημοκρατίας