Δηλώσεις του Δημήτρη Πολυχρονιάδη στο Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου για τον “ Καλλικράτη

“Η πολιτική αυτή οδηγεί στο μαρασμό των δήμων”

Ο Δημοτικός Σύμβουλος της αριστερής ριζοσπαστικής δημοτικής κίνησης Αμαρουσίου “Εκτός των Τειχών”, κ. Δημήτρης Πολυχρονιάδης έκανε την ακόλουθη δήλωση σχετικά με την εφαρμογή του “Καλλικράτη” στους δήμους στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης (12 Ιουλίου):

“Η νέα Καλλικρατική εποχή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α. Ε. είναι εδώ, ένα χρόνο μετά την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου Καλλικράτη (3852/2010) και τα αρνητικά αποτελέσματά του στη λειτουργία των Ο. Τ. Α. είναι ήδη ορατά και απτά στην καθημερινή ζωή των δημοτών – πολιτών της χώρας.
Ο Καλλικράτης , στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της χούντας των αγορών σαν τη ναυαρχίδα στην προσπάθειά της για τη βίαιη, θεσμική και μόνιμη μεταφορά όλου του παραγόμενου πλούτου από τους εργαζόμενους στους εργοδότες με στόχο το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ του κεφαλαίου.
Στα πλαίσια αυτά ολόκληρα κομμάτια του παρεχόμενου μέχρι τώρα δημόσιου ή δημοτικού έργου εκχωρούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο με ουσιαστικό στόχο την ιδιωτικοποίηση των Ο. Τ. Α. και του κράτους.
Αυτά που μας έφερε ο Καλλικράτης είναι: η ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών παροχών των Ο. Τ. Α., η ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων με την επιβολή της λογικής της ανταποδοτικότητας και η αποθέωση της επιχειρηματικής λογικής σχετικά με τη λειτουργία των Ο. Τ. Α. 
Όμως όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να κρύψουν την πραγματικότητα σχετικά με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Αμαρουσίου, αφού καμιά επικοινωνιακή επίδοση του Δήμαρχου κ. Πατούλη, πως τάχα ξεχρέωσε το Δήμο, δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια, πως με τη σπατάλη και την πελατειακή αδιαφανή πολιτική του, πήρε στο τέλος του 2006 το χρέος στα 92εκατ. ευρώ και το εκτίναξε στα 145 εκατ. ευρώ (τα στοιχεία βγαλμένα από τους ισολογισμούς του Δήμου), χωρίς να γνωρίζουμε, ακόμα και σήμερα, τα χρέη των Δημοτικών Επιχειρήσεων, των Οργανισμών και Ανωνύμων Εταιριών του Δήμου.
Το μόνο που έχει μείνει στη μνήμη των Μαρουσιωτών είναι εκείνο το υπερπολυτελές, πολυσέλιδο φυλλάδιο, που εξέδωσε η Δημοτική Αρχή Πατούλη στην αρχή της προηγούμενης θητείας της για να μας πληροφορήσει για το τεράστιο χρέος που παρέλαβε από την προηγούμενη διοίκηση, οι εκατοντάδες προσλήψεις συμβασιούχων την προηγούμενη περίοδο από τη Δημοτική Αρχή Πατούλη και οι δαπάνες δημοσίων σχέσεων και προβολής του Δημάρχου, μαζί με τις καλοκαιρινές φιέστες και τις εκδηλώσεις, τις οποίες χρωστάει ακόμα ο Δήμος Αμαρουσίου στους συντελεστές τους (τουλάχιστο τις περυσινές).
Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση και το υπουργείο Εσωτερικών εφαρμόζουν το μνημόνιο και περικόπτουν από τους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνολικά στην τετραετία 2010 – 2013 περίπου 4,5 δις. ευρώ, ενώ χρωστούν ακόμα 3δις. ευρώ από προηγούμενα έτη, ενώ για να περάσει η κυβέρνηση την πολιτική της χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, φρόντισε να συκοφαντήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση συστηματικά, όπως τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε πως σε πολλούς δήμους, όπως και στο Μαρούσι είχαμε φαινόμενα σπατάλης και διαφθοράς, παρ’ όλα αυτά το συνολικό χρέος των δήμων ανέρχεται συνολικά μόλις στο 1% του συνολικού χρέους της Ελλάδας.
Το υπουργείο Εσωτερικών, μας πληροφορεί πως μπορεί να καλύψει μόνο τα λειτουργικά έξοδα των Δήμων κι ότι, από εκεί και πέρα, τα χρέη, οι κοινωνικές παροχές, καθώς και τα αναπτυξιακά έργα πρέπει να καλυφθούν από την πλευρά των δήμων, βρίσκοντας πόρους από τη φορολόγηση των δημοτών, από ιδιώτες επιχειρηματίες και από τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Η πολιτική αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό των Δήμων και στην αδυναμία τους να επιτελέσουν το κοινωνικό τους έργο και τελικά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών τους.
Αυτός είναι ο τελικός στόχος του «Καλλικράτη», που τον παρουσιάζουν τάχα σαν «δημοκρατική μεταρρύθμιση».
Αυτά που θα ζήσουμε στο επόμενο διάστημα περιγράφονται με σαφήνεια στις διατάξεις του νόμου του Καλλικράτη, αλλά και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και του εφαρμοστικού νόμου, που ψηφίστηκαν πρόσφατα στη Βουλή από την κυβέρνηση της χούντας των αγορών, η οποία θέλει ακόμα να ονομάζεται κυβέρνηση του ελληνικού λαού. 
Το πρώτο από αυτά έχει να κάνει με την υποχρεωτική χρεοκοπία – επιτήρηση των ΟΤΑ που το σύνολό των χρεών τους ξεπερνά το 100% των συνολικών εσόδων τους, και ένας τέτοιος  καταχρεωμένος Δήμος (3ος στον μακροσκελή κατάλογο) είναι και ο Δήμος Αμαρουσίου. Προφανέστατα, οι  ΟΤΑ που θα κληθούν – εξαναγκαστούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης που προβλέπει ο νέος νόμος για την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, θα υποστούν και τις ανάλογες συνέπειες, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική αυτονομία τους, αλλά και τη δυνατότητά τους να υλοποιούν έργα υποδομής και να προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες στους δημότες τους.
Ακόμα στο  Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα προβλέπεται, μεταξύ άλλων, αύξηση εσόδων και μείωση εξόδων για την Αυτοδιοίκηση που θα φτάνουν στο 1,3 δισ. ευρώ έως το 2015, ενώ στο σκέλος των δαπανών προβλέπεται μείωση της τάξεως των 755 εκατ. ευρώ, μέσω της επαναξιολόγησής τους κυρίως σε ό, τι αφορά στα έξοδα για μισθούς (μόνο φέτος θα περικοπούν κατά 219 εκατ. ευρώ), γεγονός το οποίο σύντομα θα φέρει απολύσεις εργαζομένων στους Ο. Τ. Α. αρχίζοντας από τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου (Ι. Δ. Α. Χ.) και προχωρώντας και στους μόνιμους των οποίων οι οργανικές θέσεις θα καταργούνται, λόγω εκχώρησης των υπηρεσιών των Ο. Τ. Α. στους ιδιώτες.
Επιπλέον στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προβλέπεται σχετικά με τα έσοδα, ότι θα επιδιωχθεί αύξηση της τάξης των 600 εκατ. ευρώ, τα οποία θα προέλθουν από αυξήσεις σε τέλη, διόδια, καθώς και από την εκμετάλλευση – αξιοποίηση (δηλ. το ξεπούλημα) της ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ (500 εκατ. ευρώ) και από την προβλεπόμενη φορολογική συμμόρφωση, μετά τη θέσπιση φορολογικής ενημερότητας για δημοτικούς φόρους (100 εκατ. ευρώ).
Τέλος, στον εφαρμοστικό νόμο προβλέπεται ότι το ποσό των Κ. Α. Π. (Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων) για τους δήμους και τις περιφέρειες που εγγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 5,2 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Όσα εκτέθηκαν παραπάνω έχουν ένα  και μόνο στόχο, κι αυτός δεν είναι άλλος από τα συνήθη υποζύγια  τους πολίτες – δημότες, οι οποίοι θα κληθούν «να πληρώσουν τα σπασμένα». Όλοι εμείς, όχι μόνο θα αναγκαστούμε να βάλουμε βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, αλλά θα χάσουμε και σημαντικό τμήμα των μέχρι σήμερα παρεχόμενων δωρεάν ή με χαμηλό τίμημα κοινωνικών υπηρεσιών από πλευράς ΟΤΑ, τις οποίες θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε και να αγοράσουμε από τον ιδιωτικό τομέα.
Και φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για το ποιοι και πώς δημιούργησαν τα τεράστια χρέη  των ΟΤΑ και φυσικά ούτε κουβέντα για τιμωρία των όποιων ενόχων και για αλλαγή αυτών των αδιέξοδων πολιτικών. Η διάλυση των δημόσιων κοινωνικών δομών στους ΟΤΑ και στο Δήμο Αμαρουσίου είναι προ των πυλών. Ο εφαρμοστικός νόμος είναι σαφής. Τα δάνεια στους ΟΤΑ δόθηκαν με την παροχή εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου και αποτελούν μέρος του δημόσιου χρέους. Έτσι η περιουσία των υπερχρεωμένων ΟΤΑ (ακίνητη και κινητή), όπως και των άλλων  δημόσιων οργανισμών, περνάει στην ανώνυμη εταιρεία: «Ταμείο αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου», τα έσοδα του οποίου  πάνε «αποκλειστικά στην εξόφληση των δανειστών για το δημόσιο χρέος». 
Η ρύθμιση αυτή έρχεται να προστεθεί στα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων, του «Καλλικράτη», της εξαγγελίας για μνημόνιο στους υπερχρεωμένους δήμους, της περικοπής των κοινωνικών δαπανών και είναι προάγγελος για όσα ακολουθούν. 
Ήδη, εκατοντάδες συμβασιούχοι απολύθηκαν από το Δήμο Αμαρουσίου, τα σχολεία έχουν πια μειωμένη χρηματοδότηση για τις ανάγκες συντήρησης και λειτουργίας τους, οι ελλείψεις στη σχολική στέγη είναι εμφανείς, εκατοντάδες βρέφη νήπια θα μείνουν πάλι εκτός των παιδικών σταθμών, ενώ δύο βρεφονηπιακοί Σταθμοί του Δήμου Αμαρουσίου κλείνουν, οι υπηρεσίες στο Δήμο υπολειτουργούν (καθαριότητα, ελλείψεις ακόμα και στη συντήρηση των μηχανημάτων του Δήμου κ. λ. π), οι δομές πρόνοιας καταργούνται (όπως το βοήθεια στο σπίτι),  πολιτισμός και αθλητισμός πάνε πίσω, δημόσια έργα  παραχωρούνται σε ιδιωτικές εταιρείες για εκτέλεση και εκμετάλλευση (κτίσιμο πολυόροφου πάρκινγκ στην Πλατεία Ευτέρπης), ενώ η δημοτική ακίνητη περιουσία ετοιμάζεται να αξιοποιηθεί – ξεπουληθεί σε ιδιώτες με τις ευλογίες της Δημοτικής Αρχής. Ακόμα, οι προμηθευτές του δήμου δεν πληρώνονται έγκαιρα και οι συνέπειες αυτού του γεγονότος είναι ήδη ορατές (σφραγισμένες επιταγές), τα όποια έργα έγιναν ήταν αναντίστοιχα ακριβά με την αξία τους (πεζογέφυρες), ενώ άρχισαν να παρουσιάζονται προβλήματα ακόμα και στην καταβολή της μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δήμου.
Τώρα ο Δήμος Αμαρουσίου είναι ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία με ελλείψεις σε όλους τους τομείς και δηλώνει οικονομική αδυναμία για κάλυψη ακόμα και των στοιχειωδών αναγκών του. Η Δημοτική Αρχή επικαλείται ότι για όλα φταίει η έλλειψη πόρων από το κεντρικό κράτος, ο Καλλικράτης και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή.
Και όλα αυτά, ενώ, όλα τα προηγούμενα χρόνια περίσσευαν τα χρήματα για επικοινωνιακές φιέστες και έργα βιτρίνας, αμφίβολης χρησιμότητας και αναμφίβολα κακής ποιότητας. Χρήματα που προέρχονται από τη φορολόγηση των κατοίκων – δημοτών του Αμαρουσίου, ενός Δήμου με τα υψηλότερα Δημοτικά τέλη στην περιοχή της Αττικής, την κρατική επιχορήγηση και τα δάνεια.
Τα δάνεια που έπαιρνε ο δήμος τα προηγούμενα χρόνια, τώρα διατάσσεται να αποπληρωθούν άμεσα (μνημόνιο υπερχρεωμένων δήμων).
Ο δήμος δηλώνει ότι δεν έχει χρήματα και γυρεύει  νέα δάνεια για την αποπληρωμή των προηγούμενων, σε ένα φαύλο κύκλο υπερχρέωσης και ομηρίας στις τράπεζες. Το μάρμαρο θα κληθούν να πληρώσουν οι δημότες – κάτοικοι του Αμαρουσίου με πρόσθετους φόρους και περικοπές.
Το τοπικό κράτος, κατ΄ εικόνα και ομοίωση του κεντρικού κράτους, λειτουργεί για να αναδιανέμει το χρήμα υπέρ των οικονομικά ισχυρών, μειώνοντας όλο και περισσότερο την κοινωνική του παρέμβαση, αυξάνοντας τον επιχειρηματικό – ανταποδοτικό του χαρακτήρα και αντιμετωπίζοντας το δημότη ως πελάτη.
Είναι φανερό ότι αυτή η πολιτική της Δημοτικής Αρχής Αμαρουσίου πάει μαζί με την αδιαφάνεια και το ψέμα, ενώ η αλαζονεία της Δημοτικής Αρχής, το δημαρχοκεντρικό μοντέλο, η κακοδιαχείριση αποτελούν πρόσθετα χαρακτηριστικά στη λειτουργία του Δήμου Αμαρουσίου. 
Αυτό αποδείχτηκε και με την αντιμετώπιση των αιτημάτων μας προς τη Δημοτική Αρχή, ώστε να δοθούν στη δημοσιότητα τα πλήρη στοιχεία για την οικονομική κατάσταση του Δήμου και των αριθμό των εργαζομένων που εργάζονται σ’ αυτόν,  τα οποία τελικά  δεν δόθηκαν ποτέ.
Ουσιαστικά η Δημοτική Αρχή Πατούλη συνέχισε την ίδια και απαράλλαχτη πολιτική με αυτή των διοικήσεων Τζανίκου και τώρα υλοποιεί τις επιταγές του Καλλικράτη, του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για τη λειτουργία των Ο. Τ. Α. όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο, υιοθετώντας «επαναστατική» ρητορική.
Τα ίδια οικονομικά συμφέροντα που ανέδειξαν και εξέθρεψαν το φαινόμενο Τζανίκου είναι αυτά που οδήγησαν και τη σημερινή διοίκηση του Δήμου Αμαρουσίου στη Δημοτική Αρχή, άλλωστε αυτό αποδεικνύεται και από τη συμμετοχή στη διοίκηση του Δήμου αρκετών πρώην Δημοτικών συμβούλων της εποχής Τζανίκου και νυν δημοτικών συμβούλων της παράταξης Πατούλη. 
Οι αυταπάτες όσων θεωρούν ότι στο Δήμο Αμαρουσίου μπορεί να υπάρξει καλή συνεργασία όλων για το καλό του και πρέπει να επιβραβεύονται όσοι προσπαθούν  να ασκήσουν «εποικοδομητική» αντιπολίτευση στα πλαίσια αυτά, καταρρέουν.
Τα οικονομικά συμφέροντα είναι παρόντα και η πολιτική πράξη είναι αδυσώπητη. Οι Δημοτικές παρατάξεις έχουν δύο δρόμους να διαλέξουν: Ή με το κατεστημένο και το κεφάλαιο ή με τις λαϊκές ανάγκες. 
Στα Μαρούσι έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπλεγμα τοπικού και κεντρικού κράτους, πολιτικής που ασκείται και από την κεντρική και από την τοπική εξουσία με τις ίδιες δυνάμεις να εναλλάσσονται σε ρόλο κυβέρνησης ή αντιπολίτευσης, Δημοτικής αρχής ή μείζονος μειοψηφίας, οι οποίες  ασκούν την ίδια πολιτική και αλληλοσυμπληρώνονται ή υποστηρίζονται όταν το σύστημα το χρειάζεται. Εχθρός γι’ αυτές είναι πάντα ο ίδιος: οι δημότες – κάτοικοι – εργαζόμενοι, όταν απαιτούν και αγωνίζονται.
Ο μόνος δρόμος είναι η μαζική λαϊκή οργάνωση και δράση για τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας
Αυτό το καπιταλιστικό σύστημα «ανάπτυξης» αποδεικνύεται αδιέξοδο, αφού γεννά κρίσεις, χρεοκοπίες, φτώχεια, ανεργία, γκρέμισμα κάθε κοινωνικής παροχής, υποθηκεύοντας το μέλλον της ανθρωπότητας.
Αδιέξοδη αποδεικνύεται η πολιτική της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της ΛΑΟΣ και Ν.Δ., που μεγαλώνουν το βραχνά του χρέους και των ελλειμμάτων και οδηγούν πιο βαθιά στην εκμετάλλευση και στο ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας, για να προστατεύουν τους τραπεζίτες και τα κέρδη των πλουσίων.
Αδιέξοδη αποδεικνύεται και η πολιτική των δημάρχων (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ) που διαχειρίζονται τους δήμους ασκώντας αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές.
 Αδιέξοδες και οι αυταπάτες όσων θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν καλύτερη διαχείριση αυτού του συστήματος.
Η μόνη σήμερα «εφικτή» διέξοδος είναι να επιβάλλουμε αυτό που μας λένε ότι είναι «ανέφικτο». Να ανατρέψουμε την εξουσία τους. Να διεκδικήσουμε ό, τι μας ανήκει από τον πλούτο που παράγουμε και τώρα τον καρπώνονται οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό.
– Δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις. Λιγότερες ώρες εργασίας με μόνιμες-σταθερές εργασιακές σχέσεις. Καμιά απόλυση εργαζομένων του Δήμου – μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων (και των συμβασιούχων που απολύθηκαν) με σταθερές και μόνιμες εργασιακές σχέσεις με βάση τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας της ΠΟΕ – ΟΤΑ.
– Να μην ξεπουληθεί τίποτα από τη δημόσια και δημοτική ακίνητη περιουσία. Αντίθετα να περάσουν τράπεζες, δημόσιες επιχειρήσεις και όλοι οι νευραλγικοί τομείς της οικονομίας σε εργατικό κοινωνικό έλεγχο και ιδιοκτησία.
– Το χρέος δεν το δημιουργήσαμε εμείς. Όσοι το καρπώθηκαν με επιδοτήσεις, μίζες, αναθέσεις, προμήθειες και φοροαπαλλαγές είναι υπεύθυνοι. Άρνηση πληρωμής του χρέους.  Να φορολογηθούν οι πλούσιοι και το κεφάλαιο. Να γυρίσουν πίσω τα κλεμμένα.
– Ιδιαίτερα στο Δήμο Αμαρουσίου να διερευνηθεί πότε και από ποιες Δημοτικές Αρχές συνάφθηκαν δάνεια και που πήγαν αυτά τα χρήματα, από ορκωτούς λογιστές και ελεγκτές δημόσιας διοίκησης και να αποδοθούν ευθύνες. 
– Καμιά περικοπή, αλλά αύξηση δαπανών  για παιδεία, υγεία, πρόνοια, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους για τις ανάγκες των κατοίκων, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο που λυμαίνεται το δημόσιο χρήμα και τη δημόσια περιουσία και υπηρετείται από τους κρατικούς μηχανισμούς.
 -Είσπραξη των οφειλών από τους μεγαλοφειλέτες του Δήμου, κατάργηση των δαπανών για δημόσιες σχέσεις, διαφάνεια και κοινωνικός έλεγχος στις δαπάνες του Δήμου.
 -Καμιά περικοπή κοινωνικών παροχών του Δήμου.
 -Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Δήμου και των υπηρεσιών προς τους Δημότες χωρίς ιδιωτικοποιήσεις – Όχι στις Σ Δ Ι Τ.
 
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑ, ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ”