“Το τέλος της χούντας και η αρχή για το μεγάλο φαγοπότι”

Εκδήλωση  για το Πολυτεχνείο στο ΚΑΠΗ του ΕΕΕ Ηρακλείου Αττικής

Μια ειρηνική εκδήλωση με το σεβασμό που αρμόζει  για την επέτειο του Πολυτεχνείου παρακολουθήσαμε και φέτος όπως κάθε χρόνο στο ΚΑΠΗ του Ερυθρού Σταυρού στο Ηράκλειο Αττικής. Ικανοποιητικός αριθμός μελών του ΚΑΠΗ έδωσε το παρών αψηφώντας  το κρύο. Τριάντα οκτώ χρόνια  πίσω μας  πήγε κατά  την έναρξη  της εκδήλωσης  με την προβολή  αδιάψευστων φωτογραφιών με  τα γεγονότα της εποχής.

Ακολούθησε  η απαγγελία ποιημάτων με άψογη ερμηνεία  από την κα Πατριανάκη του Οδυσέα Ελύτη, την κα Παπαδακη “αν θέλεις να είσαι Άνθρωπος”, την κα Ψαρού “εδώ πολυτεχνείο”, την κα Οικονόμου “πίσω απ’ τα κάγκελα” και άλλα. Η  χορωδία του ΚΑΠΗ τραγούδησε το “έβαλε ο Θεός σημάδι”, “θα τον μεθύσουμε τον Ήλιο”, “ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία”, όλα άψογα ερμηνευμένα. Είναι προτιμότερο να παρευρίσκεσαι σε τέτοιους  χώρους εκδηλώσεων παρά εκεί που έγιναν τα γεγονότα χωρίς να είσαι βέβαιος αν θα επιστρέψεις αρτιμελής ή και καθόλου σε κάποιες περιπτώσεις.  Από την κα Παπαδοπούλου άκουσα ότι επίσημες έρευνες για τα θύματα του Πολυτεχνείου έγιναν μετά από τριάντα χρόνια και καταλήγουν χωρίς μεγάλη σιγουριά ότι έχασαν τη ζωή τους 23 άτομα,  ενώ υπάρχουν άλλοι 16  των οποίων τα στοιχεία παραμένουν άγνωστα. Ο κατάλογος Γιωργούλα μιλάει για 59 νεκρούς και 79 θύματα. Η έρευνα του εισαγγελέα Τσεβα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σκοτώθηκαν 34 άτομα. Ένα χρόνο αργότερα ο αντιεισαγγελέας κ Ιωάννης Ζαγκίνης  έκανε λόγο για 23 νεκρούς. Τα πραγματικά θύματα τα ξέρουν μόνο  οι μανάδες που έχασαν το παιδί τους.  Συνεντεύξεις υπάρχουν από γονείς που έχασαν τα παιδιά τους κατά την εξέγερση; Πήγαν χαροκαμένοι γονείς αυτά τα χρόνια  στο πολυτεχνείο με φωτογραφεία του παιδιού τους και ένα στεφάνι; Κάποιος είπε ότι η χούντα έγινε για να πάρουν την Κύπρο. Εγώ θα πω το άλλο. Όλα τα νεκρά κορμιά του πολυτεχνείου το διαμελισμένο σώμα από τις ερπύστριες, άλλα από σφαίρες, από γκλόμπ στο κεφάλι, από βασανιστήρια στο ΕΑΤ ΕΣΑ μέχρι θανάτου, τα χρησιμοποίησαν οι κομμουνιστές και σοσιαλιστές εκείνης της εποχής.  Πρωτίστως πετάξαν την αξιοπρέπεια και τα πιστεύω τους, ξύρισαν το μούσι πετάξαν τα ανοικτά πουκάμισα, τα καμπάνα παντελόνια και τα αντικατέστησαν με ακριβά κουστούμια και γραβάτες.  Όσοι νεκροί υπήρξαν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο τους έβαλαν έναν πάνω στον άλλο και έφτιαξαν τα σκαλοπάτια για να σκαρφαλώσουν  στην εξουσία, να βασανίσουν και να εξαθλιώσουν αυτούς που έμειναν ζωντανοί,  με αυτούς που φώναζαν μαζί ο ένας διπλά στον άλλο, τραγουδούσαν μαζί δεν θα περάσει ο φασισμός, να ρίξουν τη χούντα.  Φίλοι μου αυτοί που έμειναν στη ζωή είναι τα πραγματικά θύματα..280.000 ευρώ μηνιαίως συν άλλες παροχές η Μαρία που φώναζε με τον τηλεβόα ψωμί παιδιά ελευθερία . Το Πολυτεχνείο ηταν το τέλος της χούντας, η αρχή για το μεγάλο φαγοπότι, και το τέλος της Ελλάδος. Αυτοί αναγνώστες  μου μας πήραν το ψωμί από τα παιδιά μας και το έκαναν καταθέσεις, βίλες πισίνες, ακριβά αυτοκίνητα, καλοπέραση, και καθόμαστε ακόμη κάποιοι  φανατισμένοι απ’ όλα τα χρώματα και τους ψηφίζουμε. Να τους χαιρόμαστε.

Φίλιππος θεοδωρόπουλος