Γνωρίζοντας μια ανερχόμενη businesswoman: Πώς η 25χρονη Ολυμπία Βελούδου έγινε μέλος ενός μεγάλου franchise

Είναι γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου δίνεται όλο και μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη του επιχειρηματικού κλάδου, με τους νέους να εισέρχονται δυναμικά στο χώρο με όρεξη και πάθος για δουλειά.

Στο πλαίσιο προώθησης της νεανικής επιχειρηματικότητας, ο Χ-τύπος ήρθε σε επαφή με την Ολυμπία Βελούδου, 25χρονη πτυχιούχο του Παντείου Πανεπιστημίου στο τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών σπουδών, η οποία έκανε το μεγάλο βήμα και είναι πλέον συνιδιοκτήτρια καφέ & καφεκοπτείου στον Περισσό Νέας Ιωνίας, μέλος μεγάλου franchise του κλάδου (Coffee Island).

Η ίδια μιλά αποκλειστικά στην Ιφιγένεια Μπελή για το πώς πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τον κλάδο, τις δυσκολίες που συνάντησε αλλά και τα επόμενα βήματά της στο χώρο.

Αρχικά θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για σας και την επιχείρησή σας; Πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα;

Μοιραία στη ζωή του κάθε νέου, όταν τελειώνουν πλέον το σχολείο και οι πανεπιστημιακές σπουδές, έρχεται η στιγμή της μεγάλης ερώτησης: «και τώρα τι;». Η απάντηση είναι ίσως η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή ενός ατόμου, γίνεται όμως πολύ πιο εύκολη εάν έχεις στην οικογένειά σου ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν και σε υποστηρίζουν. Είμαι τυχερή γιατί έχω τέτοιους ανθρώπους γύρω μου και μαζί, έπειτα από συζητήσεις και ώριμη σκέψη, αποφασίσαμε το επόμενο βήμα. Επιλέξαμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε από κοινού μια επιχείρηση στον χώρο του καφέ η οποία, μπορεί να φέρει το όνομα ενός μεγάλου franchise – του μεγαλύτερου ίσως στον κλάδο – όμως την δουλεύουμε ως οικογένεια, αντιμετωπίζοντας τους πελάτες μας με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη που αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον στο σπίτι μας.

Είχατε πάντα το “μικρόβιο” του επιχειρηματία ή προέκυψε στην πορεία;

Δεν είναι τόσο το «μικρόβιο», όσο η δυνατότητα που σου δίνει μια δική σου επιχείρηση να χαράξεις τη μοίρα σου. Με απλά λόγια είναι στο χέρι σου να δουλέψεις σκληρά και να πετύχεις, χωρίς να στηρίζεσαι στις διαθέσεις των άλλων. Άλλωστε, το αντικείμενο των σπουδών μου δεν έχει καμία σχέση με το επάγγελμα που επέλεξα. Όμως είναι οι σπουδές που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης μου ενώ, ανοίγοντας παράλληλους δρόμους, όπως η τριετής ενασχόληση με τον φοιτητικό οργανισμό AIESEC του οποίου υπήρξα διοικητικό μέλος και Πρόεδρος τοπικού παραρτήματος, συνέβαλαν στο να αποκτήσω πίστη στις δυνάμεις μου και οργανωτικό πνεύμα.

Συναντήσατε δυσκολίες στο εγχείρημά σας; Πιστεύετε ότι το κράτος παρέχει εργαλεία που προωθούν τη νεανική επιχειρηματικότητα;

Δεν θα πρωτοτυπήσω. Μολονότι αναγνωρίζω ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποια βήματα βελτίωσης, στο κομμάτι της απαιτούμενης γραφειοκρατίας για να ανοίξεις μια επιχείρηση, είμαστε ακόμα πίσω ως χώρα. Εάν θέλουμε να δώσουμε κίνητρο για επενδύσεις, ιδίως στη νεανική επιχειρηματικότητα, πρέπει να απλοποιήσουμε περαιτέρω τις διαδικασίες που αφορούν τον κρατικό μηχανισμό, ενώ και οι τράπεζες οφείλουν, πιο θαρραλέα, να πιστέψουν στους νέους και να τους δώσουν τα οικονομικά εφόδια να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Εάν δεν επενδύσεις στη νέα γενιά για να πας μπροστά ως κράτος και οικονομική, παραγωγική μηχανή, τότε σε τι μπορεί να ελπίζεις…;

Από εκεί και πέρα, εμείς αντιμετωπίσαμε και την απρόβλεπτη δυσκολία η επιχείρηση να ανοίξει τις ημέρες που ξεκίναγε και η έξαρση του covid στην Ελλάδα. Ακόμα, λοιπόν, δεν έχουμε αισθανθεί κανονικότητα. Αισιοδοξώ πάντως…

Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να διαθέτει κάποιος για να ξεκινήσει μια καριέρα στο χώρο των επιχειρήσεων;

Πρώτα από όλα να ξέρει τούτο: όταν ανοίγεις τη δική σου επιχείρηση είσαι εσύ και οι δυνάμεις σου. Δεν πρέπει να περιμένεις από κανένα να δουλέψει για εσένα, εάν δεν το κάνεις πρώτα εσύ. Πρέπει να είσαι εκείνος, που ειδικά στο ξεκίνημα, θα πηγαίνεις πρώτος και θα φεύγεις τελευταίος. Υπό αυτή την έννοια, χρειάζεται πίστη, θέληση, δυναμισμό και, προς Θεού, να μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια με τις πρώτες δυσκολίες.

Επιπλέον, ανάλογα με την επιχείρηση, χρειάζονται και ειδικά skills. Για παράδειγμα, στο δικό μας κλάδο είναι εξίσου σημαντική η επικοινωνία, η μεταδοτικότητα και το ομαδικό πνεύμα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Ανέφερα και πριν πως, ανεξάρτητα με το εάν τελικά δεν ακολούθησα το αντικείμενο των σπουδών μου, θεωρώ ότι η μόρφωση, και δη η διαρκής επιμόρφωση, προσφέρει εφόδια για όλους τους τομείς της ζωής. Έτσι λοιπόν, στα σχέδιά μου είναι να ακολουθήσω κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών, πλέον στον επιχειρηματικό τομέα, και, εάν όλα πάνε καλά, να αξιοποιήσω τις γνώσεις και την εμπειρία που θα αποκτήσω για να επεκτείνω την επιχειρηματική μου δραστηριότητα. Πάντα, βέβαια, γνωρίζοντας ότι δίπλα μου έχω ανθρώπους που με αγαπούν, που με στηρίζουν και μου δίνουν δύναμη.