Θανάσης Κουρλαμπάς: “Όλοι οι ρόλοι έχουν τη δική τους ξεχωριστή μαγεία”

Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Θανάση Κουρλαμπά, αυτό είναι η πολυετής ενασχόληση με την υποκριτική, είτε αυτή αφορά το σανίδι είτε την οθόνη της τηλεόρασης. Γνωστός στο κοινό για τη συμμετοχή του σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους στον κινηματογράφο, καθώς και στη μεταγλώττιση-σκηνοθεσία σειρών και ταινιών για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, παραμένει ταπεινός και αφοσιωμένος στη δουλειά του, έχοντας ως προσωπική πυξίδα την αγάπη και το μεράκι γι’ αυτό που κάνει και θεωρώντας τα θεμέλιους λίθους για την εν λόγω δουλειά.

Φέτος το καλοκαίρι, ο αγαπημένος ηθοποιός περιοδεύει ανεβάζοντας με τους συμπρωταγωνιστές του σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας τον “Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς”, του Λέοντος Τολστόι, παράσταση που ήδη μετράει πέντε χρόνια επιτυχίας στην Αθήνα.

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στον Χτύπο, ο Θανάσης Κουρλαμπάς μιλάει για την καταγωγή του, για το ποιος είναι, τι τον ώθησε να “βουτήξει” στα νερά του θεάτρου, καθώς και μεταξύ άλλων για την πιο σημαντική διαφορά περιοδείας με σταθερή εμφάνιση σε συγκεκριμένο θέατρο, στο πλαίσιο μιας σεζόν.

Μιλήστε μας για εσάς. Ποιος είναι ο Θανάσης Κουρλαμπάς;

Γεννήθηκα στην Καλαμάτα, σπούδασα Κοινωνιολογία στην Πάντειο και άρχισα να ασχολούμαι από πολύ νωρίς με το θέατρο. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπάει πάρα πολύ τη δουλειά του κι έχω δύο παιδιά.

Πού σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο και ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας;

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην καλοκαιρινή περιοδεία του “Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς”, του χρόνου θα συνεχίσω να παίζω στον “Μάρτυρα Κατηγορίας”, στο σανίδι του θεάτρου Χώρος. Επίσης, θα συμμετέχω στην τηλεοπτική σειρά “Άγιος Έρωτας”, που θα παίζεται στον Alpha. Εκτός αυτού, από τη νέα σεζόν θα καταπιαστούμε με τον “θάνατο του Ιβάν Ιλίτς”, το οποίο θα ανεβαίνει κάθε Παρασκευή στο θέατρο Ακμή.

Πείτε μας δυο λόγια για τον ρόλο σας στον “Μάρτυρα Κατηγορίας”.

Προσωπικά υποδύομαι τον δικηγόρο Ρόμπερτς, ο οποίος έχει αναλάβει να αθωώσει τον νεαρό που κατηγορείται. Πρόκειται για ένα κορυφαίο δικαστικό δράμα της Αγκάθα Κρίστι, με μεγάλες ανατροπές, και χαίρομαι που ανεβαίνει από έναν σπουδαίο θίασο. Ο δικηγόρος στην ουσία προσπαθεί να πείσει τους ενόρκους ότι ο πελάτης του είναι αθώος, αλλά η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη και αυτό κρατάει το κοινό σε μια συνεχή αγωνία. Μέχρι και τα τελευταία πέντε λεπτά οι θεατές δεν ξέρουν τι θα γίνει. Δεν έχω συμμετάσχει ξανά σε δικαστικό δράμα, βέβαια έπαιζα τα τελευταία χρόνια στους “12 Ενόρκους” της Κατερίνας Νικολαΐδη, που περισσότερο θα το χαρακτήριζα δικαστικό θρίλερ.

Ποιος είναι ο πιο δύσκολος ρόλος τον οποίο έχετε κληθεί να παίξετε;

Θεωρώ πως κάθε ρόλος έχει τις δυσκολίες και τις προκλήσεις του. Αναμφισβήτητα υπήρχαν ρόλοι που υποδύθηκα οι οποίοι απαιτούσαν περισσότερο “σκάψιμο”, μεγαλύτερη πορεία ώστε να μπορέσεις να τους “συναντήσεις” ψυχικά και να κατορθώσεις να τους ερμηνεύσεις. Δεν μπορώ να πω ότι κάποιος ρόλος με δυσκόλεψε πολύ περισσότερο από κάποιον άλλον. Έχω υποδυθεί ρόλους που με συνεπήραν παραπάνω από άλλους, σίγουρα. Ωστόσο, όλοι οι ρόλοι έχουν τη δική τους ξεχωριστή μαγεία προς ανακάλυψη από τον ηθοποιό. Οι ρόλοι σε μια κωμωδία πάντως είναι πολύ πιο δύσκολοι κατ’ εμέ από εκείνους μιας τραγωδίας.

Πώς αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον δρόμο της υποκριτικής;

Συμμετείχα σε διάφορες σχολικές παραστάσεις κι έτσι μου μπήκε σιγά-σιγά το “μικρόβιο”. Πάντα ήμουν εκφραστικός και κοινωνικός ως άνθρωπος, μου άρεσε να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου. Η συγκεκριμένα δουλειά έχει κυρίως αυτή την παράμετρο, να μεταφέρεις συναισθήματα στον κόσμο. Στην υποκριτική αγαπώ περισσότερο τη ζωντανή σχέση με το κοινό, καθώς καλείσαι να τους πείσεις για ένα ψέμα, κάνοντάς το όσο πιο αληθινό γίνεται.

Ποια η διαφορά της συμμετοχής σε μια τηλεοπτική σειρά από τη συμμετοχή στο θέατρο;

Το θέατρο είναι “ζωντανό”, λαμβάνει χώρα εκείνη τη στιγμή. Πρέπει για μιάμιση ώρα να καταφέρεις να διατηρήσεις το ενδιαφέρον του κόσμου. Προσωπικά το θέατρο το αγαπώ και το προτιμώ.

Τι διαφορετικό έχει μια καλοκαιρινή περιοδεία από τις παραστάσεις στην Αθήνα;

Αυτή τη στιγμή ταξιδεύουμε ανά την Ελλάδα με τον “Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς”, μετά από 5 χρόνια επιτυχίας στην Αθήνα. Στη διάρκεια μιας περιοδείας συναντάς κάθε φορά καινούργιες τοποθεσίες και διαφορετικό κοινό από εκείνο της Αθήνας. Σε βλέπουν άνθρωποι που ίσως να μην έχουν παρακολουθήσει κάτι ανάλογο και αυτό είναι πάντα κάτι ιδιαίτερα όμορφο.

Τι ρόλο θεωρείτε ότι παίζει το διαδίκτυο στη δουλειά ενός ηθοποιού; Είναι σημαντική βοήθεια ή μπορεί να αποβεί δίκοπο μαχαίρι;

Σίγουρα το διαδίκτυο παίζει μεγάλο ρόλο στη διακίνηση της πληροφορίας και της εικόνας, στοιχείων που προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Απλώς πρέπει κανείς να ξέρει να το χειρίζεται και να μην εισπράττει ακριβώς ό,τι του δίνεται με τον τρόπο που του δίνεται, αμάσητο, χωρίς πρώτα να το ψάχνει και να το επεξεργάζεται.

Τι θα συμβουλεύατε έναν άνθρωπο που ξεκινάει τώρα την πορεία του στην υποκριτική;

Να προσπαθήσει με πάθος να βρει τον εαυτό του πάνω στη σκηνή, να είναι συνεπής και σωστός απέναντι στους συναδέλφους του, εργατικός, με πολλή αγάπη γι΄ αυτό που κάνει γιατί πρόκειται για μια αρκετά δύσκολη δουλειά.