Ο Τάσος Τυρογαλάς στον «Άνθρωπο Χωρίς Όνομα»: Η αναζήτηση δικαιοσύνης σε μια σύγχρονη κοινωνία γεμάτη αντιφάσεις

• Ο ηθοποιός μιλά για τον ρόλο του στον Μπαλζάκ και τη σύγχρονη σημασία του έργου.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το σπουδαίο έργο του Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ» (πρωτότυπος τίτλος «Ο Συνταγματάρχης Σαμπέρ»), ανεβαίνει στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής. Η διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη φέρνει στη σκηνή την ιστορία ενός ανθρώπου που επιστρέφει από τον «θάνατο» για να αναζητήσει τη δικαιοσύνη και την ταυτότητά του, αναδεικνύοντας τις έννοιες της ηθικής και της διαφθοράς που είναι πάντα επίκαιρες.

Η παράσταση, με τους Θανάση Κουρλαμπά, Ορέστη Τρίκα, Έρρικα Μπίγιου και Τάσο Τυρογαλά στον ρόλο του Συνταγματάρχη Σαμπέρ, εστιάζει σε μια σειρά ερωτημάτων που θέτει ο συγγραφέας, όπως: Πώς αντιδρά ένας έντιμος άνθρωπος όταν περιβάλλεται από αδικία και ψέμα; Ποιες είναι οι συνέπειες της διαφθοράς και της ανηθικότητας στην προσωπική και κοινωνική ζωή;

Ο εξαιρετικός Τάσος Τυρογαλάς, μοιράζεται με τον Χ-τύπο την προσωπική του πορεία στη δημιουργία του χαρακτήρα και τη σύνδεσή του με τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Ο ηθοποιός παραδέχεται ότι η επιθυμία του να παίξει αυτόν τον ρόλο γεννήθηκε αμέσως μόλις διάβασε τις πρώτες σκηνές της παράστασης, ενώ τονίζει τη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει, καθώς στον πρωτότυπο Μπαλζάκ, ο χαρακτήρας του Συνταγματάρχη Σαμπέρ αντιπροσωπεύει πέντε διαφορετικούς ανθρώπους, κάτι που στην παράσταση συγχωνεύεται σε έναν.

Τι σε ενέπνευσε και είπες ΝΑΙ τον ρόλο σου στον Άνθρωπο Χωρίς Όνομα, ένα έργο βασισμένο σε μια από τις κλασικές νουβέλες του Ονορέ ντε Μπαλζάκ

Το Ναι το είπα μόλις διάβασα τις πρώτες σκηνές για την ακρόαση. Αμέσως φαντάστηκα πως θα ήταν , είδα εικόνες και αυτό ήταν καταλυτικό στο να θέλω να δημιουργήσω αυτό τον χαρακτήρα και σκηνικά. 

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζεις παίζοντας τον συγκεκριμένο χαρακτήρα;

Ότι αυτός ο ρόλος στην νουβέλα είναι πέντε διαφορετικοί χαρακτήρες, κάτι που στη δική μας διασκευή που έκανε η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη δημιούργησε έναν χαρακτήρα. Οπότε βασική μου πρόκληση ήταν η ενοποίηση όλων των στοιχείων των χαρακτήρων σε έναν. 

Πώς προσέγγισες το ρόλο σου, και πώς συνεργάζεσαι με την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη για να αποδώσεις τον ήρωα με πειστικότητα;

Αρχικά διάβασα το θεατρικό κείμενο, έπειτα τη νουβέλα του Μπαλζάκ, και μετά ιστορικά γεγονότα γύρω από την εποχή και τη χώρα. Η Κωνσταντίνα βασίζεται πολύ στους ηθοποιούς και στο υλικό τους, οπότε είχαμε μια πολύ δημιουργική και γεμάτη ελευθερία καλλιτεχνική διαδικασία

Ο χαρακτήρας του συνταγματάρχη Σαμπέρ επιστρέφει από τον “θάνατο” για να αναζητήσει την ταυτότητά του. Πώς σε επηρεάζει αυτή η θεματική του χαμένου εαυτού και της αναζήτησης δικαιοσύνης;

Η αναζήτηση της δικαιοσύνης είναι κάτι που με απασχολεί και τώρα σε μεγάλο βαθμό, σκεφτόμενος και την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι αναζητούν τη δικαιοσύνη για να λυτρωθούν. 

Όσον αφορά για το χαμένο εαυτό, νομίζω όλοι λίγο πολύ τον βρίσκουμε και τον χάνουμε στη ζωή μας. 

Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο σημαντικό μήνυμα που περνά το έργο στους σύγχρονους θεατές, ειδικά μέσα από τον ρόλο σου; 

Η προτεινόμενη συνθήκη του έργου είναι για μένα το πιο ενδιαφέρον στοιχείο. Ένας άνθρωπος του που όλοι θεωρούν ότι πέθανε στον πόλεμο, τελικά επέζησε, βγήκε από τον ομαδικό τάφο και επέστρεψε για να ξανά βρει χαμένες αγάπες και περιουσίες. Όμως ο πόλεμος μπορεί να τον άφησε ζωντανό του τα πήρε όμως όλα. Τώρα τι να πρωτοσκεφτώ; Ότι στη Γάζα σκοτώνονται παιδιά; Ότι χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Ότι κάποιοι θέλουν τον πόλεμο για συγκεκριμένους πολιτικοοικονομικούς λόγους; 

Η ιστορία εξερευνά έννοιες όπως η τιμή, η ηθική και η διαφθορά. Πώς βλέπεις αυτές τις αξίες να σχετίζονται με την κοινωνία του σήμερα;

Νιώθω ότι σήμερα αυτές οι έννοιες βρίσκονται σε μια διαδικασία αναθεώρησης και επαναπροσδιορισμού.

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σκηνή ή ατάκα από το έργο που σου έχει μείνει χαραγμένη; Αν ναι, γιατί;

Η φράση που λέει ο Θανάσης Κουρλαμπάς ως Συνταγματάρχης Σαμπέρ: “Και το λες εσύ αυτό δικαιοσύνη; Μωρέ δικαιοσύνη να σου πετύχει!”

Τι εύχεσαι να αποκομίσει το κοινό από την παράσταση αυτή και πώς πιστεύεις ότι θα τους αγγίξει προσωπικά η ιστορία του συνταγματάρχη Σαμπέρ;

Δε ξέρω τι θα μπορούσε να κουβαλήσει ο κάθε θεατής μαζί του. Νιώθω ότι το έργο είναι αντιπολεμικό. Ας πάρει τουλάχιστον μαζί του την εικόνα ενός ανθρώπου που βγαίνει από έναν ομαδικό λάκκο γεμάτους νεκρούς ανθρώπους. Νομίζω είναι αρκετό για να σε βάλει σε σκέψεις.