Ελάτε στην παρέα μας

Κεντρικό Θέμα

Ο Χρήστος Στυλιανίδης Υπουργός Πολιτικής Προστασίας – Την Παρασκευή η ορκωμοσία

Δημοσιεύθηκε

στις

Στυλιανίδης και Τουρνάς θα βρεθούν στην ηγεσία του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας

Ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου θα ανακοίνωσε τις αποφάσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την ολοκλήρωση του νέου κυβερνητικού σχήματος.

Μετά την… υποχώρηση του Ευάγγελου Αποστολάκη από το κυβερνητικό σχήμα, προέκυψε ανάγκη κάλυψης της θέσης στο νέο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας.

Με την σύσταση του, η χώρα μας αποδίδει στην κλιματική αλλαγή και στις συνέπειες που έχει στη ζωή των πολιτών τη σημασία και την προσοχή που απαιτείται. Το νέο υπουργείο, όπως διαβεβαιώνουν στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου, θα έχει στη διάθεσή όλα τα απαραίτητα θεσμικά, οργανωτικά και οικονομικά εργαλεία για την αξιολόγηση και την προετοιμασία για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγή. Με τον τρόπο αυτό, επισημαίνουν, αναβαθμίζεται έτι περαιτέρω η πολιτική προστασία ως μηχανισμός αντιμετώπισης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, αλλά και διαχείρισης κρίσεων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του κ. Οικονόμου, τη θέση του υπουργού Πολιτικής Προστασίας κατευθύνεται ο Χρήστος Στυλιανίδης, Κύπριος πολιτικός, ο οποίος έχει διατελέσει κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Κύπρο, ευρωβουλευτής και πρώην Επίτροπος για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων.

Τη θέση του υφυπουργού θα αναλάβει ο πρώην Αρχηγός ΓΕΑ Ευάγγελος Τουρνάς.

Στον κο Στυλιανίδη μάλιστα θα αποδοθεί τιμητική πολιτογράφηση, ενώ η ορκωμοσία του νέου Υπουργείου θα γίνει την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2021.

 

Τα βιογραφικά των νέων Υπουργών

Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι Ελληνοκύπριος πολιτικός. Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 26 Ιουνίου 1958. Σπούδασε χειρουργική οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στις πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ευρωπαϊκές σπουδές, με ειδίκευση στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στη Μεγάλη Βρετανία και στη Σχολή Χάρβαρντ Κένεντι.
Συνεργάστηκε με το Γιάννο Κρανιδιώτη και ανέλαβε πρωτοβουλίες για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 1995 ίδρυσε, μαζί με άλλους πολίτες, την Κίνηση Πολιτικού Εκσυγχρονισμού με στόχο την προώθηση της ευρωπαϊκής Κύπρου και τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος της χώρας.
Το 1998 διορίστηκε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην Κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη. Παρέμεινε στη θέση αυτή έως το 1999. Παραιτήθηκε από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου το 1999 για λόγους «αρχής σε θέματα εξυγίανσης και διαφθοράς της δημόσιας ζωής», μετά από καταγγελίες για διαφθορά που διατυπώθηκαν εναντίον του τότε Υπουργού Εσωτερικών Ντίνου Μιχαηλίδη.
Την περίοδο 2006-2008 ήταν Επίτροπος Ευρωπαϊκών Θεμάτων του Δημοκρατικού Συναγερμού. Στη συνέχεια διετέλεσε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΣΥ και Συντονιστής του Τομέα Εσωτερικών και Αποκέντρωσης του ΔΗΣΥ.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2006 εκλέχτηκε βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με τον ΔΗΣΥ για την Θ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο. Επανεκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2011 για την Ι΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.
Διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Επιπλέον, ήταν μέλος της αντιπροσωπείας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη.
Την 1η Μαρτίου 2013 διορίστηκε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Παρέμεινε στη θέση έως το 2014, οπότε παραιτήθηκε για να διεκδικήσει έδρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις ευρωεκλογές του 2014.
Στις Ευρωεκλογές του 2014 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με τον ΔΗΣΥ για την περίοδο 2014-2019. Στις 24 Οκτωβρίου 2014 διορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως υπεύθυνος για το συντονισμό αντιμετώπισης του ιού Έμπολα στη Σιέρα Λεόνε, στη Γουινέα και στη Λιβερία.
Την 31η Οκτωβρίου 2014 παραιτήθηκε από τη θέση του ευρωβουλευτή, αναλαμβάνοντας τη θέση του Ευρωπαίου Επίτροπου για τη Διεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων. Από τη θέση αυτή εμπνεύστηκε το μηχανισμό πολιτικής προστασίας rescEU της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θητεία του ολοκληρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019.
Ο Ευάγγελος Τουρνάς διετέλεσε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας από 7 Μαρτίου 2013 έως 27 Φεβρουαρίου 2015.
Γεννήθηκε στα Χανιά και εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το 1976 και ονομάστηκε Ανθυποσμηναγός το 1980.
Έχει αποφοιτήσει από το Σχολείο Ηλεκτρονικού Πολέμου (ΚΕΑΤ/ΣΗΠ), τη Σχολή Πολέμου Αεροπορίας/Κατωτέρων (ΣΠΑ/Κ), τη Σχολή Πολέμου Αεροπορίας/Ανωτέρων (ΣΠΑ/Α), το Air Command and Staff College των ΗΠΑ.
Έχει συμπληρώσει πάνω από 4000 ώρες πτήσης, με αεροσκάφη τύπου Τ-41D, T-37B/C, T-2E, T-33A/B, F-5Α/Β, Mirage F-1CG και Mirage 2000.
Τοποθετήσεις:
– Μάρτιος 2013 – Φεβρουάριος 2015: Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ)
– Ιούλιος 2012 – Μάρτιος 2013: Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας και Διοικητής του CAOC 7
– Νοέμβριος 2011 – Ιούλιος 2012: Υπαρχηγός Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ)
– Μάρτιος 2011 – Νοέμβριος 2011: Διευθυντής Κλάδου Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/Α’ ΚΛ)
– Απρίλιος 2010 – Μάρτιος 2011: Διευθυντής Κλάδου Πολιτικής και Σχεδίασης του ΓΕΑ (ΓΕΑ/Δ’ ΚΛ)
– Απρίλιος 2008 – Απρίλιος 2010: Διευθυντής Διεύθυνσης Αεράμυνας του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/Α’ ΚΛ/ΔΑΕΡ)
– Μάρτιος 2007 – Απρίλιος 2008: Διοικητής Κέντρου Αεροπορικής Τακτικής (ΚΕΑΤ)
– Σεπτέμβριος 2005 – Μάρτιος 2007: Τμηματάρχης στη Διεύθυνση Αμυντικής Σχεδίασης και Προγραμματισμού του ΓΕΑ (ΓΕΑ/Δ2)
– Αύγουστος 2002 – Σεπτέμβριος 2005: Αεροπορικός Ακόλουθος της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ο.Δ. Γερμανίας
– Μάρτιος 2001 – Αύγουστος 2002: Διευθυντής Επιχειρήσεων –Εκπαίδευσης (ΔΕΕ) της 114ΠΜ
– Ιούνιος 1998 – Μάρτιος 2001: Διευθυντής Εκπαίδευσης της Σχολής Πολέμου Αεροπορίας (ΣΠΑ)
– Ιούνιος 1993 – Ιούνιος 1997: Διοικητής της 114ΠΜ/332Μ
– Απρίλιος 1991 – Ιούνιος 1993: Αξιωματικός Επιχειρήσεων του
– Σμήνους
Μετεκπαίδευση της 114ΠΜ (114 ΠΜ/ΣΜΕΤ):
– Ιούλιος 1989 – Απρίλιος 1991: Αξιωματικός Επιχειρήσεων της 114ΠΜ/332Μ
– Απρίλιος 1988 – Ιούλιος 1989: 114ΠΜ/331Μ σε αεροσκάφη Mirage 2000
– Σεπτέμβριος 1981 – Απρίλιος 1988: 114ΠΜ/334M σε αεροσκάφη Mirage F-1CG
– Ιούνιος 1980 – Σεπτέμβριος 1981: 111ΠΜ/341M σε αεροσκάφη F-5Α/B.
 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ