Ρεπορτάζ: Η εξίσωση της ευρωκάλπης – Ισορροπία τρόμου σε νέο πολιτικό τοπίο

Νέα δεδομένα διαμορφώνονται μετά τις ευρωεκλογές στην πολιτική ζωή της χώρας, καθώς η αποχή κυριάρχησε και τα τρία μεγάλα κόμματα δεν κατάφεραν να πετύχουν τους στόχους που είχαν θέσει.

Η Ν.Δ. πέρασε κάτω από τον πήχη του 33% που έθεσε ο πρωθυπουργός, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να πιάσει το ποσοστό των εθνικών εκλογών του 2023 και το ΠΑΣΟΚ δεν πέτυχε τον στόχο της δεύτερης θέσης.

Το ΚΚΕ παρά την αύξηση των ποσοστών του, έπεσε στην τέταρτη θέση, ενώ ο μόνος που μπορεί να δηλώνει νικητής είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος, λόγω της μεγάλης ανόδου που εμφάνισε η Ελληνική Λύση.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τη μεγάλη αύξηση των ποσοστών που πήραν τα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Ν.Δ., όπως για παράδειγμα της Φωνής Λογικής της Λατινοπούλου και των Πατριωτών του Εμφιετζόγλου.

Πρόκειται για ένα νέο πολιτικό τοπίο στο οποίο διαμορφώνεται ισορροπία τρόμου, καθώς το “κόμμα της αποχής” συνέτριψε τα πάντα, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την επόμενη ημέρα, για τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Το ερώτημα πλέον είναι πως θα πορευτούν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις σ’ αυτή τη νέα συγκυρία, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι θα υποχρεωθούν να αναθεωρήσουν τη στρατηγική που είχαν χαράξει.

Οι διορθωτικές κινήσεις του πρωθυπουργού που δεν θέλησε να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί, θα εκδηλωθούν άμεσα, καθώς η παντοδυναμία του 41%, αποτελεί πλέον παρελθόν.

Ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα πρέπει να βρουν έναν νέο βηματισμό, καθώς με τα ποσοστά που πήραν, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι αποτελούν αντίπαλο δέος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

“Γαλάζιο” τίμημα

Στο ερώτημα τι πλήρωσε η Ν.Δ. και είδε τα ποσοστά της να συρρικνώνονται είτε σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2019 είτε με τις εθνικές εκλογές του 2023 η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη.

Σε κάθε περίπτωση, η Ν.Δ. πλήρωσε το βαρύ τίμημα της ακρίβειας, που είναι το μεγάλο πρόβλημα για τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας, η οποία αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της.

Δεν είναι μάλιστα λίγοι αυτοί που επισημαίνουν ότι οι “γαλάζιοι” ψηφοφόροι δεν αντέχουν τόσο μεγάλη στροφή προς το Κέντρο, κάτι που έγινε σαφές από τη στιγμή που ψηφίστηκε ο νόμος για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Οι απολιτίκ

Ο Στέφανος Κασσελάκης κατάφερε να απευθυνθεί σε ένα νέο κοινό, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν “απολιτίκ” και να κερδίσει τη δεύτερη θέση, αλλά νιώθει πλέον την καυτή “ανάσα” του ΠΑΣΟΚ.

Εάν σκεφτεί πάντως κανείς ότι πριν από λίγους μήνες ήταν στα όρια της διάλυσης και ότι μείωσε τη διαφορά με τη Ν.Δ., ίσως θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι μπαίνουν οι βάσεις ότι μπορεί να γίνει εκ νέου κόμμα εξουσίας.

Από την άλλη όμως το ποσοστό που έλαβε δεν του δίνει λευκή επιταγή και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει ηγεμονική θέση και ότι είναι ο ένας και αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Κεντροαριστεράς.

Ζήτημα συνοχής

Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ, παρά τη δυναμική που ανέπτυξε τις τελευταίες ημέρες, δεν μπόρεσε να κοντράρει στα ίσα τον ΣΥΡΙΖΑ και η ήττα του αυτή ίσως και να έχει επιπτώσεις στη συνοχή του.

Το ερώτημα πλέον είναι εάν ο κ. Ανδρουλάκης έχει το κύρος για να απευθυνθεί στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς για να πετύχει την ανασύνθεση του χώρου από τη στιγμή που τα ποσοστά που ΠΑΣΟΚ δεν είναι ικανοποιητικά.

Δεξιά της Ν.Δ.

Αίσθηση προκαλούν τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα που κινούνται δεξιότερα της Ν.Δ., τα οποία εάν τα αθροίσει κανείς, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν είναι πλέον το ίδιο.

Στο πολύ υψηλό ποσοστό που έλαβε η Ελληνική Λύση, θα πρέπει να προστεθούν τα ποσοστά της Νίκης, της Φωνής Λογικής και των Πατριωτών που εάν ενωθούν θα δρομολογήσουν ραγδαίες εξελίξεις.

Στο παρασκήνιο γίνεται ήδη λόγος για μια νέα “δεξιά Ελιά”, η οποία δείχνει ικανή υπό προϋποθέσεις να διαμορφώσει έναν πόλο που υπό προϋποθέσεις θα μπορεί να διεκδικήσει ακόμη και τη δεύτερη θέση.

Δύσκολη εξίσωση

Σαφείς απαντήσεις για την επόμενη ημέρα δεν μπορούν να υπάρξουν τόσο νωρίς, αλλά το ερώτημα που θέτουν οι περισσότεροι, είναι εάν ο κ. Μητσοτάκη θα ενδώσει στην ψήφο διαμαρτυρίας και θα στρέψει τη Ν.Δ. προς τα δεξιά.

Η εξίσωση είναι εξαιρετικά δύσκολη να λυθεί, καθώς σ’ αυτή την περίπτωση ίσως να μην μπορεί να συγκρατήσει τις κεντρώες δυνάμεις που τον επέλεξαν ως κυβερνήτη της χώρας για να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις.

Όσον αφορά στους Κεντρώους ψηφοφόρους, το ζήτημα είναι εάν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστος χώρος από την Κεντροαριστερά που θα τους πείσει ότι αποτελεί την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Στην παρούσα φάση οι φωνές για ανασύνθεση του χώρου, μέσω συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ είναι περιθωριακές καθώς υπάρχει ψυχική απόσταση, αλλά στα τρία χρόνια έως τις εκλογές πολλά μπορούν να αλλάξουν.

Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη ημέρα μόλις άρχισε και οι διεργασίες θα είναι πιο έντονες από ποτέ, καθώς το “κόμμα της αποχής”, υποχρεώνει τις πολιτικές δυνάμεις να αλλάξουν στρατηγική για να μην απονομιμοποιηθούν στη συνείδηση των πολιτών.