Τις πταίει για την κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης

Νέο και πρωτόγνωρο πολιτικό σκηνικό τείνει να διαμορφώσει η υπόθεση των Τεμπών, καθώς οι έως τώρα σταθερές καταρρέουν και ουδείς είναι σε θέση να κάνει ασφαλείς εκτιμήσεις για τις εξελίξεις που δρομολογούνται.

Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ενισχύουν την εικόνα απογοήτευσης που υπάρχει στην κοινωνία, η οποία εμφανίζεται εξαιρετικά θυμωμένη με τις επιλογές του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος.
Η Ν.Δ. βρίσκεται σε φάση μεγάλης φθοράς, την οποία όμως δεν είναι σε θέση να καρπωθούν οι δύο έως τώρα βασικοί ανταγωνιστές της, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθούν να κινούνται σε πολύ ρηχά νερά.

Αυτό που πλέον είναι σαφές σε όλους είναι ότι κυριαρχεί ο θυμός, γεγονός που εντείνει την κρίση στην λεγόμενη πολιτική εμπιστοσύνη, με τους πολίτες να γυρνούν την πλάτη στα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα.
Η Ν.Δ. κινείται στα επίπεδα του 25%-27%, το ΠΑΣΟΚ στο 15% και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει “βουλιάξει” στο 5%-7%, ενώ την ίδια ώρα αντισυστημικά κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας και η Ελληνική Λύση διεκδικούν την τρίτη ή και τη δεύτερη θέση.

Από τα έως τώρα ευρήματα των δημοσκοπήσεων τα πλέον χαρακτηριστικά είναι:

-το αίτημα για εκλογές,
-η νίκη του “Κανένα” στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός,
-η φθορά της κυβέρνησης,
-το έλλειμα αξιοπιστίας της παραδοσιακής αντιπολίτευσης.

Δομικά προβλήματα
Στο ερώτημα τις πταίει για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η απάντηση σε καμία περίπτωση δεν είναι μονοσήμαντη και έχει σχέση με δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις.
Η κυβέρνηση για παράδειγμα είναι τελείως έκθετη στην υπόθεση των Τεμπών, καθώς δεν μπόρεσε να δώσει πειστικές απαντήσεις στην κοινωνία, με αποτέλεσμα η άποψη περί συγκάλυψης να είναι κυρίαρχη
Εάν προσθέσει κανείς την αδυναμία της στην αντιμετώπιση κρίσιμών θεμάτων, όπως είναι το υψηλό κόστος ζωής και οι χαμηλοί μισθοί, γίνεται αντιληπτό γιατί βρέθηκε σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Από την πλευρά της, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να παρουσιάσει μια εναλλακτική και αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης, που θα εδραίωνε την πεποίθηση ότι είναι σε θέση να δώσει λύσεις στα προβλήματα της χώρας.
Επίσης, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει προσωπικότητα τέτοια, που θα μπορούσε να συνθέσει διαφορετικές απόψεις και να στείλει το μήνυμα ότι έρχεται κάτι το νέο που θα δώσει ελπίδα και προοπτική.

Αλλαγή σκηνικού;
Το αποτέλεσμα είναι η κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης να είναι πιο έντονη από ποτέ και να οργιάζουν φήμες και σενάρια για αλλαγή πολιτικού σκηνικού, λόγω του ότι το αίτημα για πρόωρες εκλογές τείνει να γίνει κυρίαρχο.
Ανεξάρτητα από το κατά πόσο θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν κόμματα που κάνουν “θόρυβο” με τα Τέμπη, το βέβαιο είναι ότι το σιδηροδρομικό δυστύχημα με τους 57 νεκρούς οδηγεί την πολιτική ζωή σε αχαρτογράφητα νερά.
Η δυναμική είναι τέτοια που ουδείς πλέον μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ενός νέου πόλου που θα έρθει για να καλύψει το πολιτικό κενό, το οποίο στην παρούσα φάση είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού στη λεγόμενη προοδευτική παράταξη.

Κυρίαρχος μεν, αλλά…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ναι μεν συνεχίζει να δείχνει ικανότερος σε σχέση με τους άλλους αρχηγούς, ουδείς όμως μπορεί να υποστηρίξει ότι διατηρεί την αποδοχή που είχε στο πρόσφατο παρελθόν.
Η υπόθεση με τον Αρίστο Δοξιάδη, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά τις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για καρτέλ στο ξενόγλωσσο βιβλίο, κατέστησε σαφές ότι το νέο ξεκίνημα μπορεί να ακυρωθεί, πριν καν αρχίσει.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσει κανείς:
-τις αποκαλύψεις για τον υφυπουργό Νίκο Τσάφο ο οποίος είχε αποκαλέσει στο παρελθόν τα Κατεχόμενα Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου,
-την ήττα Μπρατάκου – που θεωρείται πρόσωπο πολύ κοντά στον πρωθυπουργό- στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων που δείχνει ότι το κλίμα δεν είναι καλό για το κυβερνών κόμμα, ούτε στον κόσμο της αγοράς.
Σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων, είναι όμως προφανές ότι απαιτούνται άμεσες πρωτοβουλίες προκειμένου να αλλάξει το βαρύ κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία.

Η…αμηχανία
Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας έχουν προκαλέσει μεγάλη αμηχανία κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, που ήλπιζε ότι θα κέρδιζε από τη φθορά της Ν.Δ. και θα μπορούσε να διεκδικήσει επί ίσοις όροις τις εκλογές, όποτε και εάν γίνουν.
Η στασιμότητα όμως που καταγράφεται στα ποσοστά του έχει φέρει και τις πρώτες μούρμουρες καθώς γίνεται σε όλους πλέον αντιληπτό ότι δεν μπορεί να εμφανίζεται ως ο εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης.
Στασιμότητα παρατηρείται και στον ΣΥΡΙΖΑ, που ναι μεν έχει ξεπεράσει τα εσωκομματικά του προβλήματα, αλλά το μόνο ενδιαφέρον είναι η συζήτηση σχετικά με την επιστροφή ή όχι βουλευτών και στελεχών της Νέας Αριστεράς.
Με δεδομένο μάλιστα ότι η συνεργασία περιορίστηκε στην πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα πράξουν εάν η δημοσκοπική καχεξία συνεχιστεί και το αμέσως προσεχές διάστημα.