Mein Komplex: Ψυχανάλυση, Ιστορία και Χιούμορ στη Σκηνή

• Μάνθος Καλαντζής: Ο Σίγκμουντ Φρόιντ μέσα από το πρίσμα της κωμωδίας

Σε μια παράσταση που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το ιστορικό με το ψυχαναλυτικό και το κωμικό, το Mein Komplex μας μεταφέρει στον κόσμο της Βιέννης του 1920, όπου οι πιο απροσδόκητες συναντήσεις γίνονται πραγματικότητα.

Στην καρδιά της παράστασης βρίσκεται ο ψυχίατρος – μια μορφή που δίνει βάθος και χιούμορ σε κάθε σκηνή – και ο Μάνθος Καλαντζής, μέσα από την απαράμιλλη ερμηνεία του, αναδεικνύει αυτόν τον ρόλο με πάθος και αυθεντικότητα.

Σε αυτή τη συνέντευξη, θα βουτήξουμε στο ψυχολογικό και ιστορικό υπόβαθρο που κρύβει ο ρόλος του ψυχιάτρου, εξερευνώντας τις προκλήσεις και τις ανακαλύψεις που τον συνοδεύουν. Ο Μάνθος μας αποκαλύπτει πώς κατάφερε να συνδυάσει το βάθος της ψυχολογίας με την απαραίτητη κωμική διάσταση, δημιουργώντας έναν χαρακτήρα που λειτουργεί ως καθρέφτης και παράλληλα ως οδηγός για τις εσωτερικές συγκρούσεις των άλλων χαρακτήρων.

Ελάτε μαζί μας σε αυτό το ταξίδι στο παρασκήνιο του θεάτρου, όπου κάθε λέξη και κάθε σιωπή αποκαλύπτουν τα μυστικά πίσω από τη δημιουργία μιας ερμηνείας που μαγεύει και προβληματίζει το κοινό.

Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο του ψυχιάτρου στην παράσταση Mein Komplex;

Eίναι ένας ρόλος που σίγουρα χρειάστηκε λεπτότητα και διακριτικότητα, και μάλιστα όσον αφορά μια τέτοια ιστορική φυσιογνωμία, που δεν είναι άλλος από τον Sigmud Freud, τον πατέρα της θεωρίας της ψυχανάλυσης.

Ποιες πτυχές του χαρακτήρα του Σίγκμουντ Φρόιντ θεωρείτε κρίσιμες για την εξέλιξη της πλοκής;

Σίγουρα, επειδή πρόκειται για παρωδία, προσπάθησα να προσεγγίσω τον χαρακτήρα του Φρόιντ με πολλές πινελιές χιούμορ και γλαφυρότητας, διατηρώντας όμως το στοιχείο της επιστημοσύνης που έχει ένας Ψυχαναλυτής, και δη αυτού του βεληνεκούς.

Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο κατά τη διάρκεια των προβών για τον ρόλο του ψυχιάτρου;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ξεχάσω καθόλου τα γέλια που κάναμε κατά την διάρκεια των προβών.Έτσι κι αλλιώς το κλίμα είναι τόσο ευχάριστο με τους συναδέλφους μου που αποδώσαμε όλες τις σκηνές του έργου με γλαφυρότητα και πολύ χιούμορ.

Πώς καταφέρατε να συνδυάσετε το ψυχολογικό βάθος με την κωμική διάσταση που απαιτεί η παράσταση;

Όπως σας έχω ήδη πει, η παράσταση αποδίδεται με κωμικοτραγικό ύφος κατατάσσοντας το έργο στην παρωδία. Ένας τόσο καταξιωμένος και ήδη διάσημος Ψυχίατρος και γνωστός σε όλο τον κόσμο, όπως είναι ο Σίγκμουντ Φρόιντ προσπαθεί να αναλύσει και να ερευνήσει τις καταστάσεις με λεπτότητα, σοβαρότητα και με βαθιά ανάλυση στο ύφος που τον διακρίνει.

Ποια είναι η προσέγγιση σας για να εξισορροπήσετε το σοβαρό με το ανάλαφρο στην ερμηνεία σας;

Υπήρξαν αρκετές στιγμές καθ’όλη τη διάρκεια του έργου, που δεν σας κρύβω ότι δυσκολεύτηκα αρκετά να προσεγγίσω με σοβαρότητα το βάρος και του βάθος αυτού του χαρακτήρα. Το έργο δεν παύει βέβαια να αποτελεί κωμωδία και να προσπαθούμε όλοι μας να κρατάμε τις ισορροπίες μεταξύ του σοβαρού και του ανάλαφρου.

Ποιο μήνυμα ή συναίσθημα ελπίζετε να μεταδώσετε στο κοινό μέσα από την ερμηνεία σας ως ψυχίατρος στην παράσταση;

Εισπράττοντας από την αρχή τις αντιδράσεις των θεατών, συμπεραίνω ότι ο κάθε θεατής παίρνει και από κάτι μέσα από την παράσταση. Βρίσκει σημεία του εαυτού του, που τα ξεδιπλώνει σιγά σιγά όπως και οι ήρωες του έργου μας.

Τι ελπίζετε να κρατήσει το κοινό μετά την παράσταση;

Ότι όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, επίσης για όλα υπάρχει λύση όταν και όπως το θέλουμε.

Τι ρόλο παίζει η συνεργασία στη διαμόρφωση του χαρακτήρα σας;

Επειδή το θέατρο είναι όπως και να χει, κατεξοχήν συλλογική δουλειά, σίγουρα η διαμόρφωση του χαρακτήρα μου στο έργο όπως και των συναδέλφων μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συνεργασία που είχαμε.

Πώς αντιλαμβάνεστε τη σχέση του ψυχιάτρου με τους άλλους χαρακτήρες, όπως ο Χίτλερ και η Κριστίν, στο πλαίσιο του έργου;

Και οι 3 χαρακτήρες στο έργο θα έλεγα πως αλληλοσυνδέονται και αλληλοεξαρτώνται!Τόσο ο Hitler, όσο και η Christine, είναι δυο ρόλοι που αλληλεπιδρούν στον ίδιο τον Freud, αφού οι ίδιοι είναι αυτοί που ζητούν τη βόηθειά του, προκειμένου να τους επιλύσει τα σεξουαλικά τους προβλήματα.

Πώς αντιμετωπίσατε τις απαιτήσεις του ρόλου;

Με λεπτότητα και σοβαρότητα σίγουρα! Τα βάθη της ψυχανάλυσης και η θεωρία που έχει το «ντιβάνι» με βοήθησαν να προσεγγίσω ακόμα πιο προσεκτικά τις απαιτήσεις του ρόλου μου.

Τέλος, ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα ή εμπειρία που αποκομίσατε από την ερμηνεία αυτού του ιδιαίτερου ρόλου;

Με τη λογική και το συναίσθημα όλα κατακτώνται!