Ηπειρώτικη βραδιά στη Νέα Ιωνία

Ιστορικές μνήμες και γλέντι στην

εκδήλωση του συλλόγου «ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΙΑ»

Πραγματοποιήθηκε την 4η Ιουνίου, στο προαύλιο του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας, η εκδήλωση – Ηπειρώτικη Βραδιά του Συλλόγου Ηπειρωτών Νέας Ιωνίας “Άπειρος Γαία” για την «Ανάμνηση του Ολοκαυτώματος του Σουλίου, της αυτοθυσίας του Καλόγηρου Σαμουήλ στο Κούγκι και των Σουλιωτών, υπέρ της ελευθερίας της Πατρίδος μας», με κεντρικό ομιλητή τον Ηπειρώτη Δημοσιογράφο και Πρόεδρο της Αδελφότητος Σουλίου «Το Ηρωικό Σούλι» κ. Χαράλαμπο Τόκα, που συνοδεύτηκε από ένα Ηπειρώτικο μουσικοχορευτικό γλέντι.  

Ο πρόεδρος του Συλλόγου,  κ. Ιωάννης Γεωργαλής, στην ομιλία του τόνισε, μεταξύ άλλων, πως στόχοι του συλλόγου, που μετράει πέντε χρόνια ζωής, είναι να αναπτύξει δεσμούς αλληλεγγύης και ενεργούς συμμετοχής για την αναβίωση, ανάπτυξη, διάσωση, διαιώνιση, διατήρηση και διάδοση των ηθών, εθίμων και παραδόσεων της Ηπείρου, ως και την ανάδειξη της πολιτιστικής της κληρονομιάς όχι μόνο στους Ηπειρώτες, αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο του Δήμου Νέας Ιωνίας.

• Οι αγώνες των ηρωικών Σουλιωτών
Μετά από έναν σύντομο χαιρετισμό  του Αντιπεριφερειάρχη Βορείου Τομέα Αθηνών κ. Κωνσταντίνου Μανιάτη το λόγο πήρε ο κ. Τόκας που υπογράμμισε το σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι Σουλιώτες στον ξεσηκωμό του 1821  αλλά και το γεγονός πως για περισσότερο από 250 χρόνια αποτελούσαν μεγάλο πονοκέφαλο για τους Τούρκους κατακτητές καθώς από το 1550 μέχρι και το Δεκέμβρη του 1803 ζούσαν ελεύθεροι στο δικό τους ανεξάρτητο κράτος, στη Σουλιώτικη Συμπολιτεία, τροφοδοτώντας έτσι το μεγάλο ξεσηκωμό και την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821.
Όπως σημείωσε ο κ. Τόκας το Σούλι ιδρύθηκε γύρω στο 1550 από πολλούς κατοίκους της περιοχής που ήθελαν να αποφύγουν τις συνέπειες της υποδούλωσης στους Τούρκους.  Το χωριό βρισκόταν σε μια μικρή πεδιάδα, 600 μέτρα πάνω από την κοίτη του ποταμού Αχέροντα, ενώ πίσω του υψώνεται μια επιβλητική αλυσίδα βουνών, που ήταν και η φυσική άμυνα των Σουλιωτών. Με την πάροδο του χρόνων και την έλευση και άλλων κατοίκων δημιουργήθηκαν άλλα δέκα χωριά που αποτελούσαν τη «Σουλιώτικη Συμπολιτεία» με περίπου 6.000 χιλιάδες κατοίκους. Η “Σουλιώτικη Συμπολιτεία” ήταν πάντα ανεξάρτητη, ενώ οι Σουλιώτες με τη δύναμη των όπλων τους, είχαν επεκτείνει την κυριαρχία τους και σε άλλα 60 χωριά στη γύρω περιοχή που πλήρωναν  φόρο υποτέλειας.
Στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έγιναν μια σειρά εκστρατείες των Τούρκων κατά των ηρωικών Σουλιωτών. Το 1800 ο Αλή Πασάς ξεκίνησε την τρίτη του εκστρατεία κατά του Σουλίου η οποία κράτησε 3 χρόνια. Οι Σουλιώτες αμύνθηκαν σθεναρά για πολλούς μήνες, για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία  τους. Όμως ο αποκλεισμός της περιοχής από τον Αλή Πασά και η έλλειψη τροφίμων τους ανάγκασε να υποχωρήσουν στο πολυθρύλητο Κούγκι και να συνθηκολογήσουν στο τέλος του 1803. Ως μοναδικό όρο έβαλαν την ελεύθερη αποχώρησή τους από το Κούγκι, όπου παρέμεινε ο Καλόγερος Σαμουήλ με λίγους άνδρες. Όταν οι προκλητικοί Τούρκοι μπήκαν στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, τη μέρα που ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και τινάχτηκαν στον αέρα, το ημερολόγιο έγραφε 12 Δεκεμβρίου 1803. Όσοι Σουλιώτες σώθηκαν, χωρίστηκαν σε τρεις φάλαγγες και αποχώρησαν. Η πρώτη φάλαγγα με αρχηγό το Φώτο Τζαβέλα έφτασε στην Πάργα κι από εκεί χωρίς απώλειες στην Κέρκυρα. Η δεύτερη φάλαγγα με αρχηγό τον Κουτσονίκα, με προορισμό Πρέβεζα και Λευκάδα, δέχτηκε επίθεση των Τούρκων κοντά στο Ζάλογγο της Πρέβεζας και αποδεκατίστηκε. Πολλές γυναίκες για να αποφύγουν την αιχμαλωσία έπεσαν από τους βράχους κρατώντας τα παιδιά τους στην αγκαλιά. Η τρίτη φάλαγγα με αρχηγό τον Κίτσο Μπότσαρη έφτασε στο Βουλγαρέλι και ενώθηκε με άλλες δυνάμεις. Ο Αλή Πασάς τους πολιόρκησε στο μοναστήρι του Σέλτσου (1804) και τους εξόντωσε. Όσοι γλίτωσαν, διέφυγαν στο Μεσολόγγι, στο Αγρίνιο και στα Εφτάνησα. Το 1820 οι Σουλιώτες συμμάχησαν με το φιλόδοξο Αλή Πασάς που ήρθε σε ρήξη με το Σουλτάνο, με αντάλλαγμα την επανεγκατάστασή τους στο αγαπημένο τους Σούλι.
Ο ομιλητής δεν παρέλειψε να κάνει και τη σύνδεση των αγώνων του Σουλιωτών με την παρούσα συγκυρία όπου οι Έλληνες καλούνται να απωλέσουν κυριαρχικά δικαιώματα τους με πρόσχημα τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας από τη χρεοκοπία: “Σε όλους αυτούς, που θεωρούν τρελούς, όσους αντιστέκονται και αρνούνται να υποταχθούν στη λογική του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», μια απάντηση ταιριάζει: Καλύτερα «τρελοί παρά ραγιάδες». Γιατί αν δεν υπήρχαν κάποιοι τρελοί όπως οι Σουλιώτες, ο καλόγερος Σαμουήλ, ο Κολοκοτρώνης και άλλοι ήρωες του ελληνικού έθνους, η Ελλάδα θα ήταν ακόμη κάτω από τον τουρκικό ή κάποιο άλλο ζυγό”.
Αξίζει να τονισθεί ότι η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη, παρά τη βροχή που είχε προηγηθεί αλλά και τον ποδοσφαιρικό αγώνα της Εθνικής Ομάδος, αν και μια τέτοια εκδήλωση γινόταν για πρώτη φορά. Η μεγάλη προσέλευση του κόσμου, έδωσε δύναμη και ώθηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο υποσχέθηκε κάθε φορά θα προσπαθεί και κάτι καλύτερο ανεβάζοντας τον «πήχη» όλο και πιο ψηλά, ενώ το θεματολόγιο της εκδήλωσης κάθε χρόνο θα είναι διαφορετικό και ποικίλο, καθόσον θα προέρχεται και θα επιλέγεται εναλλάξ και από τους 4 Νομούς της Ηπείρου.

• Γλέντι μέχρι πρωίας
Μετά την ομιλία για το Σούλι η σκυτάλη παραδόθηκε στα χορευτικά συγκροτήματα του Συλλόγου Ηπειρωτών Κολωνού (γυναίκες) με χοροδιδάσκαλο τον Νίκο Κουτσούκη και του Συλλόγου Ηπειρωτών Πετρούπολης με χοροδιδάσκολο τη Βαρβάρα Μπότσαρη τα οποία με τις παραδοσιακές στολές και φορεσιές τους χόρεψαν παραδοσιακά τραγούδια από την Ήπειρο. Όταν τελείωσε το πρόγραμμα των χορευτικών το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου ανέβηκε στην πίστα προσκαλώντας τον κόσμο να χορέψει με ζωντανή δημοτική μουσική, όχι μόνο από την Ήπειρο αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα με το συγκρότημα του Βασίλη Γένη (κλαρίνο) και στο τραγούδι τον Γιάννη Κουτελάκο. Το γλέντι και ο χορός συνεχίστηκε και τελείωσε με τις καλύτερες εντυπώσεις και αναμνήσεις μέχρι τις πρωινές ώρες.
Στην εκδήλωση πέρα από τον κ. Μανιάτη παραβρέθηκαν ο τέως πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής ΠΑΣΟΚ, κ. Απόστολος Κακλαμάνης,, ο τέως υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας,  κ. Αντώνης Φούσας, ο Δήμαρχος Νέας Ιωνίας, κ. Ηρακλής Γκότσης, με τη σύζυγο του,  Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων. Το Δ.Σ. του Συλλόγου, με ανακοίνωσή του, ευχαριστεί θερμά όσους παρευρέθηκαν αλλά και αυτούς, που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν και υπόσχεται ότι “θα κάνει το παν να ενεργοποιήσει όχι μόνο τους Ηπειρώτες συμπατριώτες μας και φίλους του Συλλόγου, αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο του Δήμου με σκοπό την ανάδειξη, διαιώνιση και διατήρηση των ηθών, εθίμων και παραδόσεων της Ηπείρου και την ανάπτυξη και σύσφιξη δεσμών αλληλεγγύης και ενεργής συμμετοχής των”.