UNICEF: Καμπανάκι κινδύνου για τα πιο μειονεκτούντα παιδιά του κόσμου

Με βάση τις τρέχουσες τάσεις, 69 εκατομμύρια παιδιά θα πεθάνουν από αιτίες που ως επί το πλείστον μπορούν να προληφθούν, 167 εκατομμύρια παιδιά θα ζουν στη φτώχεια, και 750 εκατομμύρια γυναίκες θα έχουν παντρευτεί πριν την ενηλικίωσή τους, μέχρι το 2030, την ημερομηνία εκπλήρωσης των Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη – εκτός και αν ο κόσμος επικεντρωθεί περισσότερο στη δεινή κατάσταση των παιδιών που βρίσκονται σε πιο μειονεκτική θέση, σύμφωνα με έκθεση της UNICEF που δημοσιεύεται σήμερα.

Η Κατάσταση των Παιδιών στον Κόσμο, η ετήσια κορυφαία έκθεση της UNICEF, σκιαγραφεί μια έντονη εικόνα αυτού που περιμένει τα φτωχότερα παιδιά του κόσμου αν οι κυβερνήσεις, οι δωρητές, οι επιχειρήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί δεν επιταχύνουν τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση των αναγκών τους.
«Αποστερώντας εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά από το να έχουν μια δίκαιη ευκαιρία στη ζωή είναι κάτι παραπάνω από μια απειλή για το μέλλον τους – τροφοδοτώντας το φαύλο κύκλο της μειονεξίας από γενιά σε γενιά, θέτει σε κίνδυνο το μέλλον των κοινωνιών τους», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake. «Έχουμε μια επιλογή: Να επενδύσουμε σε αυτά τα παιδιά τώρα ή να επιτρέψουμε ο κόσμος μας να γίνει ακόμα πιο άνισος και διαιρεμένος.»
Η έκθεση σημειώνει ότι έχει γίνει σημαντική πρόοδος όσον αφορά την παιδική επιβίωση, στο να στείλουμε τα παιδιά στο σχολείο και να βγάλουμε ανθρώπους από τη φτώχεια. Τα ποσοστά της κάτω των πέντε ετών θνησιμότητας παγκοσμίως μειώθηκαν περισσότερο από το μισό από το 1990, αγόρια και κορίτσια πηγαίνουν στο δημοτικό σχολείο σε ίσους αριθμούς σε 129 χώρες, και ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σε όλο τον κόσμο είναι σχεδόν ο μισός σε σχέση με τη δεκαετία του 1990.

Όμως η πρόοδος αυτή δεν υπήρξε ούτε ίση ούτε δίκαιη, αναφέρει η έκθεση. Τα φτωχότερα παιδιά έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν πριν από τα πέμπτα γενέθλιά τους και να πάσχουν από χρόνιο υποσιτισμό σε σχέση με τα πλουσιότερα. Σε πολλά μέρη της Νότιας Ασίας και της Υποσαχάριας Αφρικής, τα παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρες χωρίς εκπαίδευση είναι σχεδόν 3 φορές πιο πιθανό να πεθάνουν πριν τα 5 τους χρόνια σε σχέση με εκείνα που γεννήθηκαν από μητέρες με δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και τα κορίτσια από τα φτωχότερα νοικοκυριά έχουν 2,5 περισσότερες πιθανότητες να παντρευτούν σε παιδική ηλικία σε σύγκριση με τα κορίτσια από τα πλουσιότερα νοικοκυριά.

Πουθενά δεν υπάρχει πιο ζοφερή προοπτική από ότι στην Υποσαχάρια Αφρική, όπου τουλάχιστον 247 εκατομμύρια παιδιά – ή τα 2 στα 3 – ζουν σε πολυδιάστατη φτώχεια, στερούμενα από αυτά που χρειάζονται για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, και όπου σχεδόν το 60% των νέων 20-24 ετών από το φτωχότερο πέμπτο του πληθυσμού είχαν λιγότερα από τέσσερα έτη εκπαίδευσης. Με τις τρέχουσες τάσεις, η έκθεση προβλέπει, ότι μέχρι το 2030 η Υποσαχάρια Αφρική θα έχει:

Σχεδόν τα μισά από τα 69 εκατομμύρια παιδιά που θα πεθάνουν πριν τα πέμπτα τους γενέθλια από ως επί το πλείστον αποτρέψιμες αιτίες μέχρι το 2030.
Περισσότερα από τα μισά από τα 60 εκατομμύρια παιδιά πρωτοβάθμιας σχολικής ηλικίας που θα εξακολουθούν να είναι εκτός σχολείου, και
9 στα 10 παιδιά που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση διαδραματίζει ένα μοναδικό ρόλο στην εξομάλυνση των ανισοτήτων για τα παιδιά, ο αριθμός των παιδιών που δεν πηγαίνουν στο σχολείο έχει αυξηθεί από το 2011, και ένα σημαντικό ποσοστό αυτών που πηγαίνουν στο σχολείο δεν μαθαίνουν. Περίπου 124 εκατομμύρια παιδιά σήμερα δεν φοιτούν στην πρωτοβάθμια και κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και σχεδόν 2 στα 5 που όντως τελειώνουν το δημοτικό σχολείο δεν έχουν μάθει να διαβάζουν, να γράφουν ή να κάνουν απλές αριθμητικές πράξεις.
Η έκθεση παραπέμπει σε στοιχεία που δείχνουν ότι η επένδυση στα πιο ευάλωτα παιδιά μπορεί να αποδώσει άμεσα και μακροπρόθεσμα οφέλη. Η μεταβιβάσεις μετρητών, για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν τα παιδιά να μείνουν στο σχολείο περισσότερο και να προχωρούν σε υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης. Κατά μέσο όρο, κάθε επιπλέον έτος εκπαίδευσης που λαμβάνει το παιδί, αυξάνει το εισόδημά του ως ενήλικας κατά περίπου 10%. Και για κάθε επιπλέον έτος φοίτησης που ολοκληρώνεται, κατά μέσο όρο, από νέους ενήλικες σε μια χώρα, τα ποσοστά φτώχειας της χώρας πέφτουν κατά 9%.
Η ανισότητα δεν είναι ούτε αναπόφευκτη, ούτε ανυπέρβλητη, υποστηρίζει η έκθεση. Καλύτερα δεδομένα σχετικά με τα πιο ευάλωτα παιδιά, ολοκληρωμένες λύσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, καινοτόμοι τρόποι για την αντιμετώπιση των παλιών προβλημάτων, πιο δίκαιες επενδύσεις και αυξημένη συμμετοχή από τις κοινότητες – όλα αυτά τα μέτρα μπορούν να βοηθήσουν στην εξομάλυνση των ανισοτήτων για τα παιδιά.