Σύγκρουση συμφερόντων και στρατηγικές επιλογές στη Συρία: Η Τουρκία και το Ισραήλ στην αναμέτρηση για την περιφερειακή κυριαρχία

Η κατάσταση στη Συρία συνεχίζει να είναι τεταμένη, με το Ισραήλ να στέλνει αυστηρά μηνύματα στην Τουρκία μέσω αεροπορικών επιθέσεων κατά στρατιωτικών βάσεων στην περιοχή. Με τις στρατηγικές της να επικεντρώνονται στην αποτροπή της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή, η Ισραηλινή Αεροπορία συνεχίζει να διατηρεί την αεροπορική υπεροχή στην περιοχή. Οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί στη στρατιωτική βάση Τ-4 και στην Παλμύρα έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να επιτρέψει καμία αμφισβήτηση της στρατηγικής του για την περιοχή.

Η απειλή της Τουρκίας, όπως προκύπτει από δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν και αναφορές σε εκθέσεις στρατηγικής ασφαλείας, αναδεικνύει την αυξανόμενη ένταση με το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Συρία σοβαρή απειλή για την εθνική του ασφάλεια. Το Ισραήλ έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι η ανάπτυξη αεροπορικών μονάδων και αντιαεροπορικών συστημάτων από την Τουρκία στο συριακό έδαφος συνιστά κίνδυνο, με τη δυνατότητα να προκαλέσει άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση.

Η Τουρκία, παρά τις στρατηγικές προκλήσεις, αντιμετωπίζει σοβαρούς περιορισμούς, καθώς η ισχυρή αεροπορική δύναμη του Ισραήλ και η συνεχής ενίσχυση των οπλικών του συστημάτων καθιστούν δύσκολη την αμφισβήτηση της αεροπορικής υπεροχής του Ισραήλ. Η τουρκική στρατιωτική βιομηχανία, αν και ισχυρή, δεν διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να αντιμετωπίσει την ισχυρή αεροπορική υποδομή του Ισραήλ, ενώ οι πρόσφατες συμφωνίες για την προμήθεια νέων αεροσκαφών F-35 ενισχύουν τη στρατηγική υπεροχή του Ισραήλ.

Η Τουρκία προσπαθεί επίσης να εξασφαλίσει την υποστήριξη της Ρωσίας για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, αλλά αυτή η συνεργασία δεν είναι πάντοτε αμοιβαία αποδεκτή, καθώς η Ρωσία έχει επιτρέψει στο Ισραήλ να συνεχίσει τις επιθέσεις κατά στόχων στο συριακό έδαφος, χωρίς να αντιταχθεί. Η συνεργασία της Ρωσίας με το Ισραήλ, καθώς και η αδυναμία της Τουρκίας να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο του εναέριου χώρου της Συρίας, καθιστούν τη στρατηγική της Τουρκίας εξαιρετικά δύσκολη.

Με τον αέρα της ενίσχυσης της διπλωματικής παρουσίας του Ισραήλ στην περιοχή και τη στρατηγική συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο, το Ισραήλ δείχνει να έχει το πάνω χέρι. Οι σχέσεις του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες του Κόλπου και την Αίγυπτο ενδυναμώνονται, ενώ η συνεργασία με την Ελλάδα στην αμυντική ασφάλεια καθίσταται όλο και πιο κρίσιμη. Η Τουρκία, από την πλευρά της, βρίσκεται μπροστά σε μια δύσκολη επιλογή: είτε να υποχωρήσει και να αναγνωρίσει την ισχυρή στρατηγική θέση του Ισραήλ είτε να προχωρήσει σε ακόμη πιο ριψοκίνδυνες στρατηγικές επιλογές που ενδέχεται να οδηγήσουν σε μια σύγκρουση.