Απόφαση ΑΑΔΕ: Πώς οι τραπεζικές καταθέσεις χωρίς τεκμηρίωση μπορούν να θεωρηθούν μη δηλωθέν εισόδημα

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ εξέδωσε απόφαση που καθορίζει τα κριτήρια με τα οποία οι τραπεζικές πιστώσεις μπορεί να θεωρηθούν μη δηλωθέν εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Σύμφωνα με τη νέα οδηγία, οι καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δεν συνοδεύονται από επαρκή τεκμηρίωση σχετικά με την προέλευσή τους, ενδέχεται να καταχωρηθούν ως αδήλωτο εισόδημα, εφόσον συνδέονται με επιχειρηματική δραστηριότητα.

Η υπόθεση που οδήγησε στην απόφαση αφορούσε τον ιδιοκτήτη ενός γηροκομείου, ο οποίος είχε καταθέσεις στους τραπεζικούς του λογαριασμούς χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Ο επιχειρηματίας υποστήριξε ότι οι καταθέσεις προέρχονταν από συγγενείς των τροφίμων, με σκοπό την κάλυψη προσωπικών εξόδων, όπως φάρμακα και άλλες ανάγκες. Ωστόσο, κατά την έρευνα, η φορολογική αρχή διαπίστωσε ότι οι καταθέσεις πραγματοποιούνταν τακτικά και είχαν χαρακτηριστικά πληρωμών για τροφεία.

Η περιοδικότητα και το ύψος των καταθέσεων παρέπεμπαν σε σταθερό κόστος διαμονής, όπως καταγραφόταν στις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του γηροκομείου. Επιπλέον, οι καταθέσεις δεν σχετίζονταν με έκτακτα έξοδα, όπως υποστήριξε ο επιχειρηματίας, αλλά φαινόταν να αντανακλούν τακτικά έσοδα της επιχείρησης.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο επιχειρηματίας δεν προσκόμισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία, όπως αποδείξεις για αγορές ή άλλες σχετικές εγγραφές, που να αποδεικνύουν τη χρήση των χρημάτων για τις προαναφερόμενες ανάγκες. Η ΔΕΔ τόνισε ότι ο φορολογούμενος φέρει την ευθύνη για την απόδειξη των ισχυρισμών του και πως οι ισχυρισμοί πρέπει να στηρίζονται σε επαρκή και τεκμηριωμένα έγγραφα.

Με βάση τα παραπάνω, η ΔΕΔ αποφάσισε ότι οι εν λόγω καταθέσεις έπρεπε να χαρακτηριστούν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και να φορολογηθούν σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.