Συμβούλιο ΕΕ: Σύσταση στα κράτη-μέλη για την παροχή ενός επαρκούς ελάχιστου εισοδήματος

Σύσταση στα κράτη-μέλη για την παροχή ενός επαρκούς ελάχιστου εισοδήματος επιβάλλει το Συμβούλιο της ΕΕ.

Αναλυτικά:

«Το Συμβούλιο συνιστά στα κράτη μέλη να παρέχουν και, κατά περίπτωση, να αναπτύσσουν ισχυρά δίχτυα κοινωνικής ασφάλειας συνδυάζοντας επαρκή εισοδηματική στήριξη μέσω παροχών ελάχιστου εισοδήματος και άλλων συνοδευτικών χρηματικών παροχών, παροχών σε είδος και δίδοντας πρόσβαση σε υποστηρικτικές και βασικές υπηρεσίες. Επίσης, το Συμβούλιο συνιστά στα κράτη μέλη να καθορίζουν το επίπεδο του ελάχιστου εισοδήματος μέσω διαφανούς και αξιόπιστης μεθοδολογίας, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και με τη συμμετοχή των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών, λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές πηγές εισοδήματος, τις ειδικές ανάγκες και τις μειονεκτικές καταστάσεις των νοικοκυριών, το εισόδημα χαμηλόμισθου ή εργαζομένου που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, το βιοτικό επίπεδο και την αγοραστική δύναμη, καθώς και τα επίπεδα τιμών και τις σχετικές με αυτά εξελίξεις.»

«Επιπλέον συνιστάται στα κράτη-μέλη να επιτύχουν σταδιακά το κατάλληλο επίπεδο εισοδηματικής στήριξης το αργότερο έως το 2030, διασφαλίζοντας παράλληλα τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να επανεξετάζουν τακτικά και, κατά περίπτωση, να προσαρμόζουν το επίπεδο του ελάχιστου εισοδήματος ώστε να διατηρείται η επάρκειά του. Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, η ευελιξία στον σχεδιασμό του ελάχιστου εισοδήματος μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον μετριασμό των δυσμενών κοινωνικών επιπτώσεων και να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην οικονομία.»

Σύμφωνα με το Συμβούλιο, το ελάχιστο εισόδημα αποτελεί βασικό στοιχείο των στρατηγικών εξόδου από τη φτώχεια και τον αποκλεισμό. Συμβάλλει επίσης στη στήριξη μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάκαμψης σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Τα ισχυρά δίχτυα κοινωνικής ασφάλειας όχι μόνο βελτιώνουν τα αποτελέσματα στον κοινωνικό τομέα και στον τομέα της υγείας για όσους είναι περισσότερο απομακρυσμένοι από την αγορά εργασίας, αλλά αποφέρουν και διαρκή κοινωνικά και οικονομικά οφέλη για την ΕΕ, οδηγώντας σε περισσότερο δίκαιες, συνεκτικές και ανθεκτικές κοινωνίες.

Όπως αναφέρει και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, παρά την πρόοδο που σημειώθηκε την τελευταία δεκαετία, το 2021 περισσότερα από 95,4 εκατομμύρια άτομα εξακολουθούσαν να διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, με τον κίνδυνο αυτόν να είναι υψηλότερος για τις γυναίκες. Η πανδημία COVID-19 ανέδειξε τα κοινωνικά και οικονομικά πλεονεκτήματα των κατάλληλων και στοχευμένων διχτυών κοινωνικής ασφάλειας, με τα περιοριστικά μέτρα να επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες και τις μειονεκτούσες ομάδες, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση. Ο αδικαιολόγητος και παράνομος επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας οδήγησε σε απότομη αύξηση των τιμών της ενέργειας και συνακόλουθα του πληθωρισμού, επηρεάζοντας περαιτέρω τα νοικοκυριά χαμηλού και χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος.