“Αλλαγή Κατηγορίας”, της Μαριάνθης Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου

Άρθρο της Μαριάνθης Δ. Καφετζή-Ραυτοπούλου, Αντιπροέδρου Ε.Ο. & Κ.–Ζάππειο Μέγαρο, Οικονομολόγου, ΜΒΑ Πολιτευτή ΝΔ, Βόρειο Τομέα Β1 Αθηνών στο Χ-τύπο

Ικανοποιημένοι παρατηρούμε μια καλή τουριστική σεζόν για την Ελλάδα μετά από δύο χρόνια πανδημίας, αλλά και εν μέσω μιας επικίνδυνης ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη με σοβαρές πληθωριστικές συνέπειες.

Αυτή τη στιγμή είναι αρκετά τα νησιά που τα απασχολεί ο υπερβολικός τουρισμός ή αλλοιώς η φέρουσα ικανότητα τουρισμού, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν νησιά που η τουριστική σεζόν είναι μετά βίας δύο μήνες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού, ορίζει τη φέρουσα ικανότητα τουρισμού ως τον μέγιστο δυνατό αριθμό ατόμων που μπορεί να φιλοξενήσει ταυτοχρόνως ένας τουριστικός προορισμός, χωρίς να προκαλείται καταστροφή του φυσικού, οικονομικού, κοινωνικο-οικονομικού περιβάλλοντος, αλλά και μια μη αποδεκτή μείωση στην ποιότητα της ικανοποίησης των επισκεπτών. Το θέμα αυτό δεν απασχολεί μόνο τα δικά μας νησιά, αλλά και άλλες χώρες, όπως τη Βαρκελώνη και την Βενετία. Στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη μέρη όπου βρίσκονται σε αυτή τη φάση, όπως στη Σαντορίνη που έχει ζητηθεί να σταματήσουν νέες άδειες ξενοδοχείων. Αρκετές είναι οι προβλέψεις για διπλασιασμό των τουριστών στα επόμενα χρόνια. Προβλέψεις που μας χαροποιούν. Τώρα όμως είναι η στιγμή εκπόνησης ενός στρατηγικού σχεδίου διαχείρισης και διασποράς των τουριστικών αφίξεων σε όλη την Ελλάδα. Σε κάθε τουριστικό μέρος θα πρέπει να υπάρχει η αντίστοιχη μελέτη, ώστε να μη φτάνουμε σε άναρχα σημεία δόμησης, να μην επηρεάζονται αρνητικά οι φυσικοί πόροι, όπως για παράδειγμα μείωση των αποθεμάτων νερού, αλλά και χωρίς να αλλοιωθεί η κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα αυτών των περιοχών. Αρνητικές επιπτώσεις μπορεί ακόμα να υπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον, στην καθημερινότητα των μόνιμων κατοίκων και στο κόστος ζωής αυτών, σε σημείο που τελικά να ξεπερνούν κατά πολύ τα προσδοκώμενα οφέλη από τον τουρισμό. Μην ξεχνάμε ότι ο δυσαρεστημένος τουρίστας θα προκαλέσει σοβαρή δυσφήμηση για τον προορισμό που επισκέφθηκε και θα χρειαστεί χρόνο για να αποκατασταθεί η φήμη του.

Κι ενώ αυτό είναι το ένα άκρο, δυστυχώς υπάρχουν νησιά που βρίσκονται στο άλλο άκρο όπως τα νησιά του Βορείου Αιγαίου όπου ανήκουν στην κατηγορία με την εξαιρετικά μικρή τουριστική περίοδο και με τη μικρότερη τουριστική ανάπτυξη. Νησιά με μοναδικά γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα, με ιδιαίτερης αξίας αρχαιολογικούς χώρους, με τις μεγαλύτερες και ωραιότερες ακτογραμμές, με εξαιρετικές θάλασσες και φυσικές ομορφιές, με μοναδικά τοπικά προϊόντα και γαστρονομική παράδοση, αλλά και μία ιστορία που εντυπωσιάζει, με πολιτισμικό πλούτο και ιδιαίτερη βιωματική τουριστική εμπειρία που προσφέρουν. Είναι καιρός αυτά τα νησιά να αλλάξουν κατηγορία.

Με πρόβλεψη, στρατηγικό σχεδιασμό, συνεργασία Κυβέρνησης με τοπική αυτοδιοίκηση είναι εφικτό να καταρτισθεί ένα σχέδιο όπου θα γίνουν γνωστά τα νησιά του βορείου Αιγαίου, θα προσελκύσουν περισσότερο τουρισμό και για μεγαλύτερο διάστημα. Μη ξεχνάμε ότι σε αυτά τα νησιά οι ειδικές μορφές τουρισμού θα μπορούσαν να επεκτείνουν κατά πολύ την τουριστική περίοδο, ένα παράδειγμα ο θρησκευτικός τουρισμός, ο γαστρονομικός, ο αγροτικός, ώστε να καρπωθούμε μόνο τα οφέλη από την τουριστική ανάπτυξη που όλοι προσδοκούμε για την Ελλάδα. Οι πολυετείς προσπάθειες για τουριστική ανάπτυξη της χώρας μας να υλοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.