“Ο μύθος της ανοργάνωτης Ελλάδας” – Άρθρο του Θεόδωρου Ρουσόπουλου

Η εικόνα που έχουμε για την χώρα μας αλλά και εκείνη που μοιράζονται οι ξένοι παρατηρητές ενέχει ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό, την έλλειψη οργάνωσης και αποδοτικότητας των δομών της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.

Η πανδημία που ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο ήρθε για να διαλύσει πολλές βεβαιότητες αλλά και λανθασμένες αντιλήψεις σε μία σειρά από ζητήματα. Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που επέφερε στη δική μας χώρα είναι η αντίληψη που διαθέτουμε για τη διοικητική μηχανή της.

Ας σκεφτούμε την αποδοτικότητα με την οποία η Ελλάδα αντιμετώπισε το πρώτο κύμα της πανδημίαςׄ αναφέρω το πρώτο κύμα του Μαρτίου-Μαΐου 2020, διότι τότε όλες οι χώρες του πλανήτη ήταν πλήρως απροετοίμαστες, ώστε έχει αξία η συγκριτική επισκόπηση της αντίδρασής τους. Αναντίλεκτα, η Ελλάδα κατάφερε να προβάλλει στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό, στους ίδιους τους πολίτες της, την εικόνα μίας χώρας οργανωμένης, όπου η κυβέρνηση λαμβάνει εγκαίρως τις αποφάσεις και ακούει με σωφροσύνη τους επιστήμονες, χωρίς να διεξάγει πειραματισμούς εις βάρος της δημόσιας υγείας.

Μερικούς μήνες αργότερα, σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να πελαγοδρομεί στο ζήτημα της αγοράς και διάθεσης των εμβολίων στα κράτη-μέλη της. Διαβάσαμε, για παράδειγμα, πως αυτός ο κακός συντονισμός είχε ως αποτέλεσμα η Γερμανία, μία από τις χώρες της ΕΕ με την πλέον στιβαρή διοικητική οργάνωση, να μην μπορέσει να παράσχει τη δεύτερη δόση εμβολιασμού, διότι δεν υπήρξε έγκαιρος ανεφοδιασμός.

Και σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη διαψεύδει τον μύθο της δήθεν ανοργάνωτης Ελλάδας. Είχαμε κι άλλες φορές στο παρελθόν την ευκαιρία να αναδείξουμε οργανωτικές ικανότητες και συστημική εργασία με αποτέλεσμα, με κορυφαία εκείνη των Ολυμπιακών του 2004. Δείτε τι έγινε με το ηλεκτρονικό σύστημα ραντεβού εμβολιασμών. Κατηγορηθήκαμε ότι δεν θα μπορούν να διαχειριστούν την ηλεκτρονική πλατφόρμα οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας. Εως το τέλος του Ιανουαρίου πάνω από 700.000 συμπολίτες μας άνω των 80 ετών είχαν κλεισμένα ραντεβού για εμβολιασμό. Προσέφυγαν σε συγγενείς, φίλους, ή τον φαρμακοποιό της γειτονιάς και διέψευσαν αυτούς που μας κατηγορούσαν πως θα αποτύχει το εγχείρημα ή μεμψιμοιρούσαν πως δήθεν το ψηφιακό σύστημα δεν θα ανταποκρίνονταν στις ανάγκες τους. Περαιτέρω, η Ελλάδα προετοιμάστηκε και «φύλαξε» και τη δεύτερη δόση εμβολίου για κάθε πολίτη που έκανε την πρώτη, για να αποφευχθούν φαινόμενα, όπως αυτά στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: εως το τέλος Ιανουαρίου είχαν πραγματοποιηθεί 269.106 εμβολιασμοί ενώ 230.518 άτομα είχαν εμβολιαστεί τουλάχιστον με μία δόση του εμβολίου. Τέλος, βάζοντας πάνω απ’ όλα την δημόσια υγεία και την ανθρώπινη ζωή, η κυβέρνηση έχει κατορθώσει να κρατήσει και κατά το δεύτερο κύμα της πανδημίας των αριθμών κρουσμάτων συγκριτικά χαμηλότερα από την πλειονότητα των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών.

Είναι ίδιον του λαού μας, από την εποχή που ιδρύθηκε το νέο ελληνικό κράτος, να παραπονούμαστε για τις ανεπάρκειες του Δημοσίουׄ όπως είναι φυσικό, άλλες φορές τούτο είναι δίκαιο και άλλες φορές, ίσως, υπερβολικό. Αυτό που έχει σημασία είναι πως η Ελλάδα εντός μίας παγκόσμιας συμφοράς, προσπαθεί στο βαθμό του δυνατού «να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία», καταρρίπτοντας και ορισμένους συλλογικούς μας μύθους.

Και αυτό οφείλεται σε όλους τους πολίτες και κυρίως στις σωστές αποφάσεις της κυβέρνησης οι οποίες ελήφθησαν στις καίριες στιγμές. Όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη και καλά οργανωμένη δυτική κοινωνία.