“Ποίηση, φύση και… πολιτική”, του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα

Άρθρο του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα, Δικηγόρου και π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης στο Χ-τύπο

<<Στο ημερολόγιο γράψαμε «Κυκλών και Καταιγίς» Εστείλαμε το S.O.S. μακριά…>> 

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Ένας κυκλώνας ενέπνευσε τον ποιητή των ωκεανών και της μοίρας. Ένας άλλος κυκλώνας σάρωσε τη Θεσσαλία, σπέρνοντας θάνατο, καταστροφές κι απόγνωση.

Ένας τρίτος, ενέσκηψε στην πολιτική ζωή της χώρας, στέλνοντας πολλά S.O.S. σε πολλές κατευθύνσεις και με πολλούς αποδέκτες.
Ακούει στο όνομα Στέφανος Κασσελάκης. Που μετά τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής, τη μαχητική υποστήριξη Παππά και τις ήδη εκδηλωθείσες και αναμενόμενες προσχωρήσεις, η επικράτησή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφεται βέβαιη.

Πρωτοφανές πολιτικό φαινόμενο! Η διερεύνηση των αιτίων και των θεατών και αθέατων δυνάμεων που το προκάλεσαν, θα απασχολήσει πολλούς και για πολύ.

Αλλά αυτό που προέχει δεν είναι τα αίτια και οι …υπαίτιοι αλλά τα αποτελέσματά του. Κι αυτά, δεν περιορίζονται στον παραπαίοντα και κλυδωνιζόμενο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα επηρεάσουν σίγουρα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και -ενδεχομένως- θα καθορίσουν μεσοπρόθεσμα τις πολιτικές εξελίξεις.

Πρώτο και δεδομένο πλέον αποτέλεσμα είναι η θεαματική, σαρωτική και αμετάκλητη αλλαγή σκηνικού στα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος, ακόμα κι αν συνεχίσει με το ίδιο όνομα.

Απόηχοι ή και κραδασμοί αυτής της αλλαγής, θα διαπεράσουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και θα διεισδύσουν πολλαπλώς στα κοινωνικά κύτταρα.

***
Ο «εν πολλοίς ενδιαφέρων και εν πολλοίς ακατάστατος» Στέφανος Κασσελάκης, κέρδισε θριαμβευτικά την πρώτη φάση ενός έργου που μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες. Σ’ αυτή τη θεμελιακή πρώτη φάση, αναδείχτηκαν και κέρδισαν τα ενδιαφέροντα στοιχεία του.

Από την προσεχή Δευτέρα θα δοκιμαστούν τα ακατάστατα. Κι αυτά είναι τόσα πολλά, αντιφατικά και αλληλοσυγκρουόμενα, όσο και το κομματικό χάος που πρέπει να δαμάσει και να διευθετήσει.

Και τα δύο θα απαιτήσουν δεινές ηγετικές ικανότητες για να τιθασευτούν και να μπουν σε τάξη.

Σ’ ένα τέτοιο τοπίο, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη και μόνο εικασίες μπορούν να διατυπωθούν. Και γι’ αυτές υπάρχει καιρός.

Προς το παρόν, το μόνο που φαίνεται μάλλον σίγουρο, είναι ότι σύντομα θα ακολουθήσουν τον δρόμο του Παναγιώτη Λαφαζάνη πολλοί από τα «Ιερατεία» της συριζαϊκής ορθοδοξίας, που δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν.

Όλα τ’ άλλα είναι ανοιχτά. Ο Κασσελάκης μπορεί ν’ αποδειχτεί ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο.

Αν έχει πραγματικά ισχυρό πολιτικό αισθητήριο και ανθεκτικότατο ηγετικό μέταλλο, μπορεί να αναδειχτεί σε πρωταγωνιστικό πρόσωπο και ίσως κάποτε να αγγίξει ακόμα και το παιδικό του όνειρο, που αποκάλυψε ο πατέρας του.

Αν οι ικανότητές του εξαντλούνται στα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, όσες πλάτες κι αν έχει, θα σβήσει γρήγορα ως διάττων αστέρας. Και το κατάλοιπο του κυκλώνα που προκάλεσε η ορμητική εισβολή στην πολιτική σκηνή, θα είναι καγχασμοί και γέλωτες.

Λαμβανομένου υπόψη του υπάρχοντος πολιτικού κενού και του διαπιστωμένου ηγετικού ελλείμματος στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο, το πρώτο ενδεχόμενο θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτο από κάθε νηφάλιο και απροκατάληπτο δημοκρατικό πολίτη.

Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, η ανάδειξη ικανών Ηγετών, είναι ζητούμενο και καλή τύχη για κάθε χώρα και κάθε κοινωνία.