“Πρόκληση και Ευθύνη”, του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα

Άρθρο του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα, Δικηγόρου και π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης στο Χ-τύπο

Άργησε κάπως αλλά μας αποζημίωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εννοώ τη διασκεδαστικότατη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το αλλόκοτο συνονθύλευμα και ο ανερμάτιστος αρχηγός του, που κόντεψαν  να στείλουν  τη χώρα στην άβυσσο και φόρτωσαν πολλά δεινά στην κοινωνία, είναι επιτέλους παρελθόν.

Τα ρετάλια που προέκυψαν από τη διάλυση,  δεν προοιωνίζονται  κάτι θετικό. Ο κατακερματισμός στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είναι εκφυλιστικού τύπου.

Τα σχήματα που προέκυψαν ή θα προκύψουν, είναι εγγενώς ασύμβατα με δημιουργικές πολιτικές διεργασίες. Αθεράπευτες ιδεοληψίες και παγιωμένες νοοτροπίες, αποκλείουν θετική συνεισφορά τους. Αναγκαστικά,  θα μείνουν στα όρια των αναγκών επιβίωσης προσώπων και πολιτικών παρεών.

***

Παρά την (ουσιαστική) διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, το πολιτικό κενό δεν φαίνεται  να καλύπτεται. Η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση, είναι προδιαγεγραμμένη. Είτε μέσω πιθανής αποχώρησης λίγων ακόμα βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε μέσω της ετυμηγορίας των ευρωεκλογών.

Αλλά πόση αξία έχει; Ελάχιστη, αν δεν συνοδεύεται από πολιτική δυναμική και περιορίζεται στην υποδοχή άστεγων, απογοητευμένων και καιροσκόπων από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική δυναμική προϋποθέτει στρατηγικούς στόχους, ισχυρό πολιτικό λόγο, ξεκάθαρες θέσεις, βαθιά γνώση και πολλή δουλειά. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Υψηλή αίσθηση του μέτρου και της πραγματικότητας.

Απλοϊκά συνθήματα, προσκόλληση σε παρωχημένες πρακτικές, τυφλή  αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και  τακτικισμοί που δεν εντάσσονται σε  μείζονες πολιτικούς στόχους, δεν πείθουν. Αντί να δημιουργούν  πολιτική δυναμική, οδηγούν στη μιζέρια του «μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας», που καθηλώνει.

Οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες. Το ΠΑΣΟΚ καλείται και προκαλείται  από την πραγματικότητα, να επανέλθει στον ιστορικό του ρόλο. Αλλά στην πολιτική τίποτα δεν γίνεται μόνο του. Είναι το κατεξοχήν πεδίο ανθρώπινης δράσης. Αυτή καθορίζει τις εξελίξεις.

Η κάλυψη του πολιτικού κενού είναι αναγκαιότητα για την κοινωνία και η μεγάλη ευθύνη για το ΠΑΣΟΚ και την ηγεσία του.

***

Η αναγκαιότητα δεν αφορά  τόσο  την ανυπαρξία αντιπολίτευσης. Μια ικανή και υπεύθυνη Κυβέρνηση, μπορεί να λειτουργήσει παραγωγικά και χωρίς την πίεση της αντιπολίτευσης.

Βρίσκεται στην ετοιμότητα διαδοχής που απαιτείται να υπάρχει στο δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης, δομικό στοιχείο του οποίου αποτελεί η εναλλαγή στην εξουσία.

Το πρόβλημα εμφανίζεται ανάγλυφα στην περίπτωση της Γαλλίας. Με τη λήξη της δεύτερης θητείας του Μακρόν, που δεν μπορεί να είναι πλέον υποψήφιος. Το κενό του κάποτε κραταιού σοσιαλιστικού κόμματος, κάλυψε η ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν που συνιστά απειλή για ολόκληρη την Ευρώπη.

Παρότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει περιορισμός στις πρωθυπουργικές θητείες, αργά ή γρήγορα , θα τεθεί θέμα διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στη διακυβέρνηση της χώρας.

Λαμβανομένου υπόψη ότι ο ακροδεξιός λαϊκισμός βρίσκεται σε άνοδο, οι κίνδυνοι είναι προφανείς και για τα χώρα μας. Πρόσθετος λόγος και πρόσθετη ευθύνη για την ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ.