Στη μετά Τσίπρα εποχή: Πήχης – εφιάλτης για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.

Στην κρίσιμη εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση της 10ης Σεπτεμβρίου που θα κρίνει το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ στρέφουν άπαντες το βλέμμα τους στην Κουμουνδούρου.

Κομματικά στελέχη δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για τις εξελίξεις οι οποίες δρομολογούνται και επισημαίνουν ότι ο Σεπτέμβριος θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον ΣΥΡΙΖΑ στη μετά Τσίπρα εποχή.

Το ερώτημα που θέτουν οι περισσότεροι είναι εάν θα υπάρχει συμμετοχή στην κάλπη από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί μια τρομακτική ήττα στις διπλές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου.

Παρά το γεγονός ότι η ύπαρξη τεσσάρων υποψηφίων για την ηγεσία – Αχτσιόγλου, Παππάς, Τσακαλώτος και Τζουμάκας-, ενισχύει τον ανταγωνισμό, το ενδιαφέρον δεν είναι αυτό που αρμόζει σε κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Κάποιοι αποδίδουν την εξέλιξη αυτή στο γεγονός ότι η συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ για την μετά Τσίπρα εποχή:

-συνέπεσε με την καλοκαιρινή ραστώνη και

-διεξάγεται σε μια συγκυρία όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ηγεμονία σε όλα τα επίπεδα,

Όποια και εάν η αλήθεια, το βέβαιο είναι ότι ο διάλογος δεν έχει καν αρχίσει και το κυριότερο γίνεται ερήμην της κοινωνίας, η οποία μετά την αποχώρηση του κ. Τσίπρα δεν βλέπει αντίπαλο δέος έναντι του πρωθυπουργού.

Το κρίσιμο συνέδριο

Βουλευτές και στελέχη αναγνωρίζουν το πρόβλημα, υπογραμμίζουν όμως σε όλους τους τόνους, ότι το κλιμα θα αρχίζει να αλλάζει λόγω και του έκτακτου συνεδρίου, που θα γίνει στις 2 Σεπτεμβρίου.

Όπως εξηγούν, οι τέσσερις υποψήφιοι είναι υποχρεωμένοι να ανοίξουν τα “χαρτιά” τους για το πώς θα πορευτούν και το κυριότερο να περιγράψουν το ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όσοι γνωρίζουν τις λεπτές ισορροπίες λένε ότι αυτό που προέχει είναι να υπάρξει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ηγεμονική θέση του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ζωή της χώρας.

“Το συνέδριο είναι μια ευκαιρία για να φέρουμε κοντά μας την κοινωνία”, έλεγε με νόημα στον “Χτύπο” στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σημείωνε όμως ότι “το στοίχημα δεν είναι ευκολο”.

Το ίδιο στέλεχος υπογράμμιζε ότι χρέος όλων είναι να ξαναγίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κτήμα της κοινωνίας, κάτι που όπως σημείωνε μπορεί να επιτευχθεί με μια νέα ενότητα, αλλά και ρεαλιστικές προτάσεις.

Ο ρόλος των τεσσάρων υποψηφίων

Με βάση αυτό ως δεδομένο, γίνεται αντιληπτό, ότι ο ρόλος που θα διαδραμματίσουν οι τέσσερις υποψήφιοι είναι κομβικής σημασίας, προκειμένου να πάρουν μέρος στην εκλογική διαδικασία όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός μελών και φίλων.

Οι κ.κ. Αχτσιόγλου, Παππάς, Τσακαλώτος και Τζουμάκας, θα αναδείξουν τις θέσεις που πρεσβεύουν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, αλλά το γεγονός αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να φέρει την άνοιξη.

Οι τέσσερις υποψήφιοι είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν το σχέδιο τους για την επόμενη ημέρα και κυρίως για το πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεγαλώσει εκλογικά και να μην κατρακυλήσει στις εποχές που αγωνιζόταν για να μπει στη Βουλή.

Ο πολυκερματισμός

Πρόκειται όπως γίνεται αντιληπτό για ένα μεγάλο στοίχημα, αλλά είναι δύσκολο να πει κανείς εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να το κερδίσει, λόγω του πολυκερματισμού που εκφράζεται από τις διάφορες τάσεις.

Κοινό μυστικό είναι άλλωστε ότι η διπλή εκλογική ήττα αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό και στην πολυγλωσσαία που είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει κοινή γραμμή και ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει εύκολος αντίπαλος για τον κ. Μητσοτάκη.

Ο πήχης και η σύγκριση

Τα στελέχη της Κουμουνδούρου, αναγνωρίζουν τη δυσκολία των εσωκομματικών εκλογών και αποφεύγουν να μιλήσουν για τον πήχη, τον αριθμό δηλαδή των φίλων και μελών που θα πάρουν μέρος.

Σημειώνουν πάντως ότι στην περίπτωση που η συμμετοχή είναι σε χαμηλά επίπεδα θα υπάρξει σύγκριση με τα πεπραγμένα του Απριλίου του 2022, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για την ηγεσία.

Στην κάλπη τότε είχαν προσέλθει 152.193 φίλοι και μέλη του κόμματος, αριθμός που με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι από δύσκολο έως απίθανο να επαναληφθεί, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο μεγάλος εφιάλτης

Ο πήχης των 152.193 ψηφοφόρων του 2022, μπορεί να θεωρείται άπιαστο όνειρο, αλλά ο εφιάλτης για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει χειρότερος, εάν η αξιωματική αντιπολίτευση αρχίζει να θυμίζει τα πέτρινα χρόνια του ΠΑΣΟΚ.

Είναι η εποχή που ο Ευάγγελος Βενιζέλος άφησε ένα κόμμα εξουσίας στα επίπεδα του 4% και η Φώφη Γεννηματά αγωνιζόταν μόνη της χωρίς άλλα στελέχη δίπλα της για να προχωρήσει την ανασυγκρότηση της παράταξης.

Τα πέτρινα χρόνια δεν αποκλείεται να είναι αυτά της εποχής που ο ΣΥΡΙΖΑ έδινε μάχη για να φτάσει στο 3%, ώστε να μπει στη Βουλή, κάτι που θα σημάνει και το τέλος εποχής του κόμματος με τη μορφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.