Τις πταίει στον ΣΥΡΙΖΑ: Το παρασκήνιο της σύγκρουσης Αλέξη- Ευκλείδη

Σε φάση εσωστρέφειας με απρόβλεπτες συνέπειες εισήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις προσπάθειες που γίνονται το τελευταίο διάστημα προκειμένου να πέσουν οι τόνοι από τις αντιμαχόμενες πλευρές.

Hσύρραξη δεν είχε συνέχεια στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου που έγινε την περασμένη Τρίτη, αλλά δεν έκρυψε το ρήγμα ανάμεσα στους υποστηριχτές του Αλέξη Τσίπρα και τους παραδοσιακούς κομματικούς.
Η συγκρότηση Πειθαρχικού υπό την  Ό. Γεροβασίλη και τoν Δ. Τζανακόπουλο είναι απλά η αφορμή της σύγκρουσης, καθώς τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή τη φάση εσωστρέφειας, έχουν ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας και ο άτυπος επικεφαλής της κίνησης «53+» Ευκλείδης Τσακαλώτος, που έχουν διαφορετικές στρατηγικές.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκρυψε την ενόχλησή του για τις βολές που δέχτηκε από τον πρώην τσάρο της οικονομίας μετά τον χαρακτηρισμό «πολιτικός απατεώνας» που απέδωσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ωστόσο, η φράση που αποδίδεται στον κ. Τσίπρα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόεδρο και όχι συλλογική ηγεσία», δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί για την ώρα τουλάχιστον ως προάγγελος διαγραφών.
Στο καταστατικό άλλωστε δεν υπάρχει τέτοια διαδικασία, ενώ η ίδια η κουλτούρα της Αριστεράς επιτρέπει τις διαφορετικές φωνές και τάσεις, εντός του κόμματος.
Στο πλαίσιο αυτό, οι ομάδες των «53+», του  Βούτση, του Φίλη, του Σκουρλέτη και του Βίτσα, λένε όχι στη σύσταση πειθαρχικού, αν και αναγνωρίζουν την ανάγκη για σεβασμό στις συλλογικές αποφάσεις.
Οι παραδοσιακοί κομματικοί δεν επιθυμούν να συνδεθεί η τοποθέτηση του κ. Τσακαλώτου με τη δημιουργία πειθαρχικού, τονίζοντας ότι στο παρελθόν έγιναν χειρότερα, αλλά δεν άνοιξε… ρουθούνι.
Υπενθυμίζουν μάλιστα την άρνηση βουλευτών να καταβάλλουν μέρος της αποζημίωσής τους στο κόμμα και σημειώνουν ότι η ελευθερία της άποψης είναι κεκτημένο δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στελέχη από το προεδρικό μπλοκ μπορεί να συμφωνούν ότι δεν υπάρχει θέμα διαγραφών, σημειώνουν όμως ότι η κατάσταση πρέπει να μαζευτεί για να ασχοληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τα προβλήματα της κοινωνίας.
Εξηγούν μάλιστα πώς «άλλο οι κυρώσεις και άλλο οι διαγραφές» για να καταστήσουν σαφές ότι απαιτείται «ενιαία γραμμή πλεύσης, που χαράσσει και αναδεικνύει ο πρόεδρος του κόμματος».

Βαθύτερα αίτια
Όπως γίνεται αντιληπτό, η σύγκρουση για το νέο πειθαρχικό όργανο δεν είναι τίποτα περισσότερο από προπέτασμα καπνού, από τη στιγμή που όλοι συμφωνούν στο σεβασμό των συλλογικών αποφάσεων.
Η σύγκρουση έχει βαθύτερα αίτια που δεν είναι άλλα από την «ταυτότητα» που θα έχει ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και να επιστρέψει στην εξουσία.

Ας δούμε λοιπόν πώς αποτυπώνεται αυτή η σύγκρουση με βάση τα θέλω των δύο πρωταγωνιστών που είναι ο Α. Τσίπρας και ο Ευ. Τσακαλώτος:

• Ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει μια στροφή προς την Κεντροαριστερά χωρίς όμως να χάνει την ηγεμονία του στην παραδοσιακή αριστερά, προκειμένου να παίξει στα ίσα με τον Κ. Μητσοτάκη. Εκτιμά δε, πως η στροφή προς την σοσιαλδημοκρατία θα τον ξανακάνει πρωθυπουργό και στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να ερμηνευτούν όλα τα ανοίγματα που έχει κάνει.
• Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υπερασπίζεται την αριστερή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και ουκ ολίγες φορές έχει ταχθεί κατά της μετατροπής του κόμματος σε νέο ΠΑΣΟΚ. «Θα ήμουν αφελής εάν δεν ανησυχούσα για την μόλυνση από την πασοκοποίηση», είχε πει το Σεπτέμβριο του 2019, τονίζοντας ότι η διεύρυνση θα φέρει ιδεολογική μετάλλαξη.

Και μετά τι;
Για την ώρα τα όπλα δείχνουν να μπαίνουν στα θηκάρια τους, αλλά πλέον το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα συμβεί στην περίπτωση κατά την οποία αμφισβητηθούν εκ νέου οι επιλογές του κ. Τσίπρα.
Το βέβαιο είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν πρόκειται να δείξει την παραμικρή ανοχή, αφού πρόθεσή του είναι να κάνει αντιπολίτευση και όχι να ασχολείται με την εσωκομματική του αντιπολίτευση.
Το εάν θα ενεργοποιήσει το πειθαρχικό χρησιμοποιώντας την ιστορική ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου «έθεσες εαυτόν εκτός κινήματος», σε όποιον διαφοροποιηθεί δείχνει εξαιρετικά δύσκολο.
Οι κυρώσεις κατά συνέπεια θα έχουν άλλο χαρακτήρα, καθώς όσοι είναι εκτός γραμμής θα μπαίνουν με τέτοιο τρόπο στο περιθώριο που δύσκολα θα μπορούν να επιστρέψουν.
Όσον αφορά στη στρατηγική της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ όπως συνέβη το 2015 με την  ομάδα Λαφαζάνη που ίδρυσε τη ΛΑ.Ε.
Με αυτό ως δεδομένο, στον ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνονται πλέον δύο τάσεις, αυτή που είναι με τον κ. Τσίπρα και αυτή της ενιαίας αντιπολίτευσης που θα βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση.
Η αναβολή του συνεδρίου δίνει την ευκαιρία για δεύτερες σκέψεις, αλλά και για περαιτέρω ζυμώσεις και διεργασίες, με αποτέλεσμα η σύγκρουση να δείχνει αναπόφευκτη σε βάθος χρόνου.