Φήμες και παρασκήνιο: Πολιτικές διεργασίες με Τσίπρα-Παπανδρέου στην Κεντροαριστερά

Σε εξέλιξη βρίσκονται φανερές και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, καθώς το 2021 θεωρείται χρονιά ραγδαίων εξελίξεων που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στην πολιτική ζωή της χώρας.

Η πανδημία μπορεί να άλλαξε άρδην τα δεδομένα, αλλά οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά λεπτές και το παραμικρό λάθος της κυβέρνησης είναι ικανό να πυροδοτήσει απρόβλεπτες εξελίξεις.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει «κυρίαρχος» του πολιτικού παιχνιδιού και το ερώτημα που θέτουν οι περισσότεροι, είναι εάν μπορεί και από ποιον να απειληθεί η ηγεμονία του.
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν βρει ακόμη τον αντιπολιτευτικό τους βηματισμό, με αποτέλεσμα ο λόγος που εκπέμπουν να μην θεωρείται απειλητικός για τον πρωθυπουργό.
Στην Κουμουνδούρου αποδίδουν την εξέλιξη αυτή στα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία κατηγορούν, ότι «παίζουν» το «παιχνίδι» της κυβέρνησης και δεν περνούν τα πολιτικά επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία.
Από την άλλη βέβαια αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση εσωστρέφειας, καθώς τα στελέχη του διχάζονται ανάμεσα στη στροφή προς το Κέντρο και την αριστερή ταυτότητα.
Σε κάθε περίπτωση, το βέβαιο είναι ότι η Κουμουνδούρου δεν μπορεί σε αυτή τουλάχιστον τη φάση να χτίσει κοινωνικές συμμαχίες και να μαζέψει την ψαλίδα της διαφοράς με τη Ν.Δ.

Αντίπαλο δέος
Η διαπίστωση ότι ο Α. Τσίπρας από μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει τα πολιτικά δεδομένα και θέτει επί τάπητος το ερώτημα ποιοι και πως μπορούν να δημιουργήσουν το αντίπαλο δέος στον πρωθυπουργό.
Η Φ. Γεννηματά δείχνει να αμφιταλαντεύεται, αλλά η  «καρατόμηση» του Α. Λοβέρδου ίσως αλλάξει τα δεδομένα, λόγω του ότι ένα σημαντικό κόμματι της Κ.Ο. του ΚΙΝ.ΑΛ. έχει αρνητική διάθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα, κεντροαριστεροί ψηφοφόροι αποστασιοποιούνται τόσο από τον Κουμουνδούρου όσο και από τη Χ. Τρικούπη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα μεγάλο πολιτικό κενό.
Το ζητούμενο είναι εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να εκφραστεί ο κεντροαριστερός χώρος, προκειμένου να καλυφθεί το πολιτικό κενό που είναι πιο ορατό από ποτέ.

Η… αποκατάσταση
Πολιτικοί παρατηρητές βάζουν στην εξίσωση τον Γιώργο Παπανδρέου, για τον οποίο υποστηρίζουν ότι οι σχέσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα έχουν αποκατασταθεί και είναι σε καλύτερη φάση.
Στο παρασκήνιο ψιθυρίζεται επίσης, ότι τέως και πρώην πρωθυπουργός συνομιλούν απευθείας, εξέλιξη που υπό προϋποθέσεις είναι ικανή να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες.
Ο κ. Παπανδρέου μίλησε πρόσφατα για συγκρότηση ενός προοδευτικού μετώπου, ενώ ανάλογες δηλώσεις έχει κάνει ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν και ο κ. Τσίπρας.
Το ερώτημα όμως που τίθεται, είναι εάν ο κ. Παπανδρέου είναι ικανός να πρωταγωνιστήσει στη συγκρότηση προοδευτικού μετώπου, ως απάντηση στην ηγεμονία του κ. Μητσοτάκη.

Το όνομα
Ο πρώην πρωθυπουργός δεν διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία λόγω του ότι αυτός ήταν που έβαλε τη χώρα στα μνημόνια και οδήγησε στην πλήρη απαξίωση το ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, φέρει την ιστορικότητα του ονόματος Παπανδρέου το οποίο είναι ικανό να συντηρήσει το μύθο της «αλλαγής» που συνεχίζει να ελκύει ένα σημαντικό τμήμα κεντροαριστερών ψηφοφόρων.
Από την άλλη βέβαια, είναι πασιφανές ότι δύσκολα θα υπάρξει ταύτιση εκτός και εάν υπάρξει ένα γεγονός κομβικής σημασίας που μπορεί να οδηγήσει σε σύγκλιση απόψεων.

Η σύγκλιση
Στο παρασκήνιο λέγεται ότι το σενάριο των πρόωρων εκλογών μπορεί να πυροδοτήσει εξελίξεις και να φέρει πιο κοντά δυνάμεις που παρέμεναν όλο το προηγούμενο διάστημα αποστασιοποιημένες.
Ο Γ. Παπανδρέου δείχνει διάθεση να συμμετάσχει στη συγκρότηση ενός αντιδεξιού μετώπου, εξέλιξη που διευκολύνει και τον Α. Τσίπρα, ο οποίος οργανώνει ήδη την αντεπίθεσή του.
Με αυτό ως δεδομένο, το σημείο σύγκλισης θα μπορούσε να είναι η απλή αναλογική με την οποία θα γίνουν οι επόμενες εκλογές και θα μπορούσε να είναι η αφετηρία ανακατατάξεων σε πολιτικό επίπεδο.

Η εξέλιξη αυτή σε περίπτωση εκλογών είτε τον Ιούνιο, είτε το Σεπτέμβριο, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανακάτεμα της πολιτικής «τράπουλας» με το εξής σκεπτικό:

• Από τη μια θα βρίσκεται ο κεντροαριστερός πόλος στη βάση ενός προοδευτικού μετώπου που θα εκπροσωπεί ο Α. Τσίπρας και ο Γ. Παπανδρέου θα έχει το ρόλο του εγγυητή.
• Από την άλλη θα βρίσκεται ο Κ. Μητσοτάκης που θα εκπροσωπεί τις δυνάμεις της μεταρρύθμισης και θα στηρίζεται από στελέχη που έχουν ως προτεραιότητα τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Νέες ισορροπίες
Μια πολιτική αναμέτρηση στη βάση αυτού του δίπολου θα άλλαζε άρδην τις πολιτικές ισορροπίες και θα μπορούσε να αποτελέσει τον καταλύτη για ευρύτερες εξελίξεις σε επίπεδο κοινωνίας.
Οι πρόσφατες αλλαγές σε επίπεδο κυβέρνησης καθιστούν σαφές ότι ο κ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται για μεγάλες πολιτικές μάχες εντός του έτους που θα κρίνουν και το εάν θα υπάρξει προσφυγή στις κάλπες.
Όσον αφορά στις εξελίξεις που θα δρομολογηθούν αυτές εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το πότε θα τελειώσει η πανδημία και από το εάν η οικονομία μπορεί να επιστρέψει σε μια στοιχειώδη κανονικότητα.
Εάν τα δεδομένα ιδίως στην αγορά είναι αρνητικά, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές και ο Κ. Μητσοτάκης ίσως υποχρεωθεί να επιταχύνει τις εξελίξεις.