«Αισθηματική αγωγή: ιστορία ενός νέου»

Πραγματοποιήθηκε προσφάτως η 24η συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης Δήμου Ηρακλείου Αττικής με το βιβλίο «Αισθηματική αγωγή: ιστορία ενός νέου» του γάλλου μυθιστοριογράφου Γκυστάβ Φλωμπέρ.

Το τελευταίο αυτό μυθιστόρημα του Gustave Flaubert που θεωρείται από τα πιο σημαντικά του 19ου αιώνα, είναι μια ηθική ιστορία για τους ανθρώπους της γενιάς του, ή ακριβέστερα μια ιστορία συναισθημάτων. Ένα βιβλίο για την αγάπη και ο πάθος, όπως τουλάχιστον μπορεί να υπάρχει στις μέρες του συγγραφέα, αδρανές. Θεωρείτε σαν μια αυτοβιογραφία.
Το κοινό της εποχής που πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο δεν το καλοδέχτηκε. Ο ίδιος έβρισκε την Αισθηματική Αγωγή αισθητικά αποτυχημένη από έλλειψη δράσης, προοπτικής, σύνθεσης. Δεν έβλεπε πως το βιβλίο αυτό ήταν το πρώτο που πραγματοποιούσε την απομυθιστοριοποίηση του μυθιστορήματος απ’ όπου έμελλε να ξεκινήσει όλη η σύγχρονη λογοτεχνία.
Υπάρχουν εξαιρετικές περιγραφές στο βιβλίο, όμως υπάρχει και δράση, μια δράση που θα χαρακτηρίζαμε κινηματογραφική. Ο Φλωμπέρ περιγράφει με καταπληκτική ακρίβεια τις αρετές και τις κακίες των ίδιων ανθρώπων. Ο Αρνού δεν παρουσιάζεται μόνο σαν ένας καιροσκόπος και εκμεταλλευτής αλλά και σαν άνθρωπος με μια καλοκάγαθη καρδιά. Όσο για τον ίδιο τον Φρεντερίκ, την περσόνα του Φλωμπέρ, αυτός πια και αν περιγράφεται με ένα φοβερό ρεαλισμό, με τις φωτεινές και τις σκοτεινές πλευρές του.
Αρκετά ενδιαφέρον το τρίτο μέρος που περιγράφει την εξέγερση του 1848 στο Παρίσι με ιδιαίτερο ρεαλισμό και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις παιδιάστικες φαντασιώσεις των επαναστατών που βαυκαλίζονταν πως είχε έρθει το τέλος του γερασμένου κόσμου επειδή έπεσε ο ανάλγητος βασιλιάς Λουδοβίκος Φίλιππος. Τα συγκλονιστικά γεγονότα ξετυλίγονται μπροστά μας γυμνά χωρίς καμιά ωραιοποίηση. Λες και πρόκειται για απόπειρα ιστορικού δοκιμίου, διδαχή του Φλωμπέρ για τους ιστορικούς του μέλλοντος;