Δύο χώροι λατρείας με πλούσια ιστορία

Στο Δήμο Χαλανδρίου υπάρχουν δύο εκκλησίες που μετρούν πάνω από 1000 χρόνια ζωής βάσει και της έρευνας* του Συνδέσμου για τη Βιώσιμη  Ανάπτυξη των Πόλεων.

Εκκλησάκι Ζωοδόχου Πηγής
Το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκεται στην ομώνυμη οδό, κοντά στη λεωφόρο Μεσογείων. Οικοδομήθηκε περίπου το 1000 μ.Χ. Η αγιογράφηση της Πλατυτέρας, του Παντοκράτορα και των δύο εκατέρωθεν τοίχων έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί ξωκλήσι του ναού της Παναγίας Μαρμαριώτισσας, με θύρα όπου ο αριστερός παραστάτης της είναι μία επιτύμβια στήλη από λευκό μάρμαρο. Έχει ύψος 1,60μ., πλάτος 0,60 και πάχος 0,30μ. Στο επάνω μέρος υπάρχει γείσο και από κάτω δύο διπλοί ρόδακες. Εντός του ναού έχουν βρεθεί εντοιχισμένες επιτύμβιες στήλες των Ελληνιστικών χρόνων.

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ο ιστορικός Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος βρίσκεται στην οδό Αγίας Παρασκευής 81, κατασκευάστηκε πάνω σε ταυροβόλιο. Πιθανολογείται ότι οικοδομήθηκε περί το 1000 μ.Χ., ενώ στους τοίχους του υπάρχουν εντοιχισμένα τμήματα μνημείων της αρχαιότητας και παλαιοχριστιανικών μνημείων. Πρόκειται για μονόκλιτη κεραμοσκέπαστη βασιλική, που παρουσιάζει έντονες ομοιότητες με το εκκλησάκι των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων της Κηφισιάς.

Διαβάστε επίσης:

Οδοιπορικό στο Χαλάνδρι του χθες και του σήμερα (α΄μέρος)

To στέκι του Πολιτισμού στο Χαλάνδρι

Πως αξιοποιήθηκε το σπίτι του Φλωράκη στο Χαλάνδρι

Η ιστορία της Ριζαρείου Σχολής

Το θέατρο και τα αρχαία της Ρεματιάς

Ένα Μουσείο για… Νόμπελ

*Πηγή αποτέλεσε‭ ο Σύνδεσμος Βιώσιμης Ανάπτυξης Πόλεων.

** H εν λόγω εργασία-έρευνα έγινε από το Σύνδεσμο στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς απασχόλησης στην Β.-Β.Α. Περιφέρεια Αττικής με τίτλο “Καταγραφή των χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή των Δήμων-μελών του Συνδέσμου”.
Για την ολοκλήρωση του συνεργάστηκαν πληθώρα επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων (ιστορικοί-φιλόλογοι) και απαιτήθηκε πολύωρη εργασία συλλογής και τεκμηρίωσης στοιχείων (βιβλιογραφία, διαδίκτυο, επαφές με δήμους και φορείς). Στόχος ήταν η κατά το δυνατό πληρέστερη και πλέον αξιόπιστη καταγραφή της της πολιτιστικής κληρονομιάς των Δήμων-Μελών του Συνδέσμου.