Ο Νεκτάριος Φαρμάκης στον Χ-τύπο: “Η τέχνη μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις”

Μια πλήρως δημιουργική χρονιά αναμένεται να εκτυλιχθεί τη φετινή σεζόν για τον ταλαντούχο ηθοποιό Νεκτάριο Φαρμάκη.

Ο ίδιος με μια επιτυχημένη πορεία σε θέατρο και τηλεόαση, φέρος δίνει “ζωή” σε έναν από τους πιο αγαπημένους ήρωες των παιδιών, τον “Μικρό Πρίγκιπα”, σε μια μοναδική παραγωγή δια χειρός Κάρμεν Ρουγγέρη και Χριστίνας Κουλουμπή, ενώ τα σχέδιά του δεν τελειώνουν εκεί.
Ο Χ-τύπος και η Ιφιγένεια Μπελή μίλησαν μαζί του μεταξύ άλλων για όσα ετοιμάζει σε θέατρο και τηλεόραση, για τα πρώτα του βήματα στο χώρο του θεάτρου, αλλά και για το ρόλο της τέχνης στην εξάλειψη όσων ταλανίζουν την κοινωνία σε μια απολαυστική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Να ξεκινήσουμε από τον Μικρό Πρίγκιπα, όπου και πρωταγωνιστείτε φέτος. Πώς αισθάνεστε που παίζετε στο πιο κλασικό και διαχρονικό παιδικό έργο όλων των εποχών;
Το βιβλίο αυτό έχει γραφτεί για παιδιά, αλλά διαβάζεται άνετα και από μεγάλους, έτσι που θεωρείται πλέον κλασικό. Όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο, ήμουν παιδί και η αλήθεια είναι ότι κάποια σημεία του παρέμεναν αινιγματικά. Ήταν σαν ένας μαγικός λαβύρινθος, στον οποίο κάθε ήρωας ξεκλείδωνε κάτι ώστε να πας παρακάτω. Υπάρχουν πολλά διφορούμενα και συμβολικά νοήματα, που επιδέχονται διάφορες ερμηνείες μέχρι σήμερα. Αυτός νομίζω ότι είναι ο λόγος που κάνει το έργο αυτό τόσο ελκυστικό. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και δεν είναι τυχαίο ότι εξακολουθεί να είναι από τα πιο αγαπημένα βιβλία μικρών και μεγάλων. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που πρωταγωνιστώ σε αυτό το έργο, που από παιδί αγαπούσα. Ανυπομονώ να το μοιραστώ από σκηνής με μικρούς και μεγάλους θεατές.

Πώς είναι η συνεργασία με την Κάρμεν Ρουγγέρη και τη Χριστίνα Κουλουμπή;
Η Κάρμεν Ρουγγέρη και η Χριστίνα Κουλουμπή είναι εδώ και πολύ καιρό η θεατρική μου οικογένεια. Έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές με επιτυχία σε πολλές παραστάσεις. Νιώθω πολύ χαρούμενος που συμμετέχω σε αυτό το έργο, σε μια τόσο προσεγμένη θεατρική διασκευή. Είμαι σίγουρος ότι θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία. Θεωρώ ότι είναι μια μαγική δουλειά, που θα την αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι, με υπέροχους ηθοποιούς, εξαιρετικά κοστούμια της Χριστίνας Κουλουμπή, τις θαυμάσιες μελωδίες του Στέφανου Κορκολή και τις χορογραφίες και την επιμέλεια κίνησης του Πέτρου Γάλλια.

Τι πιστεύετε ότι αποκομίζουν τα παιδιά μέσα από την επαφή με το θέατρο και αντίστοιχα τι αισθάνεστε ότι κερδίζετε εσείς από την επαφή μαζί τους;
Εκτός από την αισθητική απόλαυση και τη χαρά που δίνει στα παιδιά το θέατρο, είναι επίσης γι’ αυτά μια μύηση στη ζωή. Μέσα από τον Μικρό Πρίγκιπα ένα παιδί μαθαίνει τη φιλία, την αγάπη για τους άλλους και για την ελευθερία, την καλλιέργεια και την έκφραση των συναισθημάτων. Η φράση της αλεπούς στον Μικρό Πρίγκιπα «μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν τη βλέπουμε με τα μάτια», συμπυκνώνει ολόκληρο το νόημα της ζωής, που δεν είναι άλλο από το ό,τι αξίζει πολύ συνήθως βρίσκεται κρυμμένο. Και αυτό ακριβώς το κρυμμένο πρέπει να αναζητούμε. Εγώ αποκομίζω από τα παιδιά αυτή την αίσθηση του απόλυτου μοιράσματος, είναι έντονοι δέκτες, αποκομίζεις την ενέργειά τους, την αθωότητά τους και τη σοφία τους. Συγχρόνως είναι πολύ αυστηροί κριτές και αν τους κερδίσεις, νιώθεις την απόλυτη ικανοποίηση.

Εσείς ήσασταν από μικρός κοντά στο θέατρο και στις τέχνες; Πώς ήταν τα πρώτα βήματά σας στον χώρο;
Ναι, με κάποιο τρόπο από μικρός είχα μια καλλιτεχνική κλίση. Ζωγράφιζα αρκετά καλά και μου άρεσε η μουσική και το θέατρο. Συμμετείχα σε ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις στην πόλη που ζούσα όταν ήμουν μαθητής. Τελειώνοντας το σχολείο, η ζυγαριά είχε ήδη γείρει υπέρ του θεάτρου. Αισθάνομαι ευτυχισμένος που από ένστικτο ακολούθησα το θέατρο. Στη δραματική σχολή όπου σπούδασα, συνάντησα υπέροχους δασκάλους, που μου άνοιξαν τον δρόμο της μάθησης, αλλά και της εργασίας. Ξεκίνησα να δουλεύω στο θέατρο μόλις τέλειωσα τη σχολή. Η μάθηση για έναν ηθοποιό δεν τελειώνει ποτέ. Κάθε νέα δουλειά και κάθε νέα συνεργασία είναι ένα καινούργιο κεφάλαιο γνώσης για μένα, που με βοηθά να εξελίσσομαι διαρκώς.

Σκεφτήκατε ποτέ να εγκαταλείψετε και να ασχοληθείτε με κάτι άλλο;
Όταν είσαι ηθοποιός, σίγουρα υπάρχουν δύσκολες στιγμές. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια στον χώρο και κανενός είδους σταθερότητα, αυτή που πιθανόν είναι εξασφαλισμένη για άλλα επαγγέλματα. Στον χώρο του θεάτρου ένας ηθοποιός, όταν τα πράγματα είναι ευνοϊκά και έχει δουλειά, μένει άνεργος και αναζητά νέες συνεργασίες τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο. Ωστόσο αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει τη συνθήκη λειτουργίας του επαγγέλματος και λίγο πολύ όλοι μας το έχουμε αποδεχτεί. Από την άλλη είναι τόσο μεγάλη η χαρά και η αυτοεκπλήρωση όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, ώστε μαθαίνεις να ξεπερνάς αυτές τις δυσκολίες και να προχωράς.

Φέτος συμμετέχετε και στην παράσταση “Εμπόριο”, που θίγει το ευαίσθητο θέμα του human trafficking μέσα από αληθινές ιστορίες. Πώς είναι αυτή η εμπειρία για σας;
Η εμπειρία αυτή για μένα είναι συνταρακτική. Πρόκειται για πράγματα που γνωρίζεις ότι συμβαίνουν, κάπου μέσα σου αντιδράς, αλλά το να συμμετέχεις σε μια παράσταση που κάνει πραγματικότητα αυτή την κατάσταση σε συγκλονίζει ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Σήμερα άνθρωποι αγοράζονται και πωλούνται με τον πιο εύκολο τρόπο. Άνθρωποι εξαφανίζονται, αρπάζονται, εκφοβίζονται και παραδίδονται στα χιλιάδες κυκλώματα που τους χειραγωγούν και τους εκμεταλλεύονται. Νομίζω ότι η παράσταση βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε σε όλες του τις διαστάσεις αυτό το πρόβλημα και να εναντιωθούμε. Αν καταφέρουμε να σταματήσουμε έστω και ένα γρανάζι αυτού του συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπων, θα έχει γίνει μια σπουδαία αρχή.

Πιστεύετε πως η τέχνη μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη τέτοιων κοινωνικών φαινομένων;
Πιστεύω ότι η τέχνη μπορεί να ρίξει φως και να βοηθήσει στη συνειδητοποίηση ενός προβλήματος. Μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ανοίξει μια συζήτηση στην κοινωνία. Από κει και πέρα είναι ζήτημα συλλογικής στάσης και τήρησης των νόμων απέναντι σε τέτοια απεχθή διεθνή προβλήματα. Ο Αντρέ Μπρετόν έλεγε: “Ο άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση.”

Απ’ όσο γνωρίζουμε θα παίξετε και σε μια από τις παραγωγές του κ. Μανούσου Μανουσάκη στην ΕΡΤ, και συγκεκριμένα τη σειρά “Κρίσιμες στιγμές”. Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για τον ρόλο σας; Σε τι φάση βρίσκεστε με τα γυρίσματα;
Πρόκειται για μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη, σε σκηνοθεσία ο Μανούσου Μανουσάκη και σενάριο των Σταύρου Αβδούλου και Ειρήνης Ριτσώνη. Αναφέρεται σε μια παλαιότερη Ελλάδα, ημέρες δικτατορίας, ημέρες Κατοχής, ημέρες αγώνα και εκτελέσεων. Πρόκειται για έναν ύμνο στη δημοκρατία και την ελευθερία. Ενσαρκώνω έναν αντιστασιακό νέο, τον Μήτσο, που αγωνίζεται για μια καλύτερη Ελλάδα. Είμαστε περίπου στη μέση των γυρισμάτων και επικρατεί “οργασμός” δημιουργίας.

Η περίοδος του lockdown σε τι βαθμό σας επηρέασε;
Κατά την περίοδο του lockdown περάσαμε όλοι από διάφορα στάδια, πόσο μάλλον εμείς οι ηθοποιοί, που βρεθήκαμε για πολύ χρόνο μακριά από τον ζωτικό μας χώρο, το θέατρο. Όμως ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, όπως αυτή της πανδημίας, βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα και με ρομαντισμό. Θεωρώ ότι η όμορφη τέχνη του θεάτρου θα επιβιώσει και καμιά πανδημία δεν θα τη σταματήσει όσο υπάρχουν άνθρωποι. Όλοι μας έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε και να ακούσουμε ωραίες ιστορίες.

Κλείνοντας θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια μελλοντικά σας σχέδια ή κάποιο όνειρο που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;
Εύχομαι η ολική επαναφορά στη θεατρική κανονικότητα να γίνει γρήγορα και να μην αφήσει άλλες πληγές η πανδημία στον χώρο μας. Αυτό τον καιρό συζητώ και οργανώνω τα μελλοντικά μου σχέδια. Είμαι αισιόδοξος πως όλα θα πάνε καλά και καλλιτεχνικά θα πάρουμε πίσω τον χαμένο χρόνο που μας στέρησε η πανδημία.