Τόλης Παπαδημητρίου: Ο “εγκέφαλος” πίσω από τα πιο χιουμοριστικά projects της σύγχρονης ελληνικής τηλεόρασης

Μπορεί ο κόσμος να τον συναντά σχεδόν καθημερινά στις οθόνες του μέσα από τη σειρά “Μην Αρχίζεις τη Μουρμούρα”, όμως ο Τόλης Παπαδημητρίου και το αστείρευτο χιούμορ του μας συντροφεύουν μέσα από την πένα του, τόσο σε αγαπημένες κωμωδίες, όσο και στην επιτυχημένη εκπομπή “Καλό Μεσημεράκι”.

Ο ίδιος έχει ήδη στο ενεργητικό του σπουδαίες δουλειές, όπως και η δική του παράσταση “Μαύρη Σαμπούκα” που έπαιζε επί 4 χρόνια στο θέατρο, και όλα δείχνουν πως το μέλλον προβλέπεται ακόμα πιο ενδιαφέρον. Ας τον γνωρίσουμε μέσα από μια απολαυστική συνέντευξη όπου μιλά για τις εμπειρίες του στο χώρο της υποκριτικής και συγγραφής, ενώ μας αποκαλύπτει τα επόμενά του βήματα και ένα περιστατικό που θυμίζει κάτι από… “Κανάτη”!

Ξεκινώντας και προκειμένου να σας γνωρίσουμε και λίγο καλύτερα, θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για σας και το πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή και την υποκριτική;
Η ενασχόληση μου με την υποκριτική ξεκίνησε επίσημα όταν πήγα στην σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου «ΙΑΣΜΟΣ», στα 21 μου.. Εκεί σιγουρεύτηκα για αυτό που έτσι κι αλλιώς ήξερα. Μου άρεσε υποκριτική. Το είχα μέσα μου μ’ έναν τρόπο από παιδί. Το ήξερα. Το ίδιο και το γράψιμο. Από μικρός είχα αυτό το χάρισμα. Να εκφράζομαι μέσα από ιστορίες. Στη σχολή ακόμα λοιπόν, ανέβασα την πρώτη μου παράσταση.. Ε, και μετά ακολούθησαν κι άλλες.. Κάπως έτσι πήρα το δρόμο μου..

Από πού δέχεστε επιρροές και έμπνευση για τα κείμενά σας;
Η έμπνευση μου μπορεί να είναι τα πάντα. Ό,τι ζω, βλέπω, ακούω και διαβάζω μ΄ επηρεάζει.. Πάντα βάζω προσωπικές μου ιστορίες ή ιστορίες που θα ‘θελα να ΄χω ζήσει στα κείμενά μου. Οι ιδέες είναι μυστήριο πράγμα. Έρχονται από του πουθενά πολλές φορές. Επίσης “κλέβω” πολύ.. Βοηθάει αυτό..

Είναι γεγονός ότι έχετε γράψει το σενάριο σε πολλές αγαπημένες κωμωδίες, αλλά και στην επιτυχημένη εκπομπή του Ν. Μουτσινά “Καλό Μεσημεράκι”. Ήταν εύκολο για σας να προσαρμόσετε τη συγγραφή σας σε ένα τέτοιου είδους project; Υπάρχουν δηλαδή διαφορές από το να γράφετε για μια σειρά σε σχέση με μια ζωντανή εκπομπή;
Η βασική διαφορά μεταξύ μιας σειράς μυθοπλασίας και της εκπομπής είναι το «επείγον της κατάστασης!» Το «Καλό Μεσημέρακι» είναι μια καθημερινή εκπομπή που απαιτεί τρελές ταχύτητες. Κάθε μέρα επικαιρότητα, κάθε μέρα κάτι άλλο. Είναι σαν να γράφω μια μικρή επιθεώρηση κάθε φορά.. 5 μέρες την εβδομάδα.. Στην αρχή ήταν αρκετά δύσκολο να προσαρμοστώ. Όμως και πάλι ήταν κάτι που μάλλον το κουβαλούσα. Γιατί από ένα σημείο και μετά άρχισε να γίνεται αβίαστα. Τώρα είμαι στον 3ο χρόνο και κάπως έχω συνηθίσει. Έχω βρει τους τρόπους μου να «εκβιάζω» την έμπνευση. Είναι μεγάλο σχολείο για μένα η εκπομπή αυτή. Το σενάριο για τις τηλεοπτικές σειρές είναι μια εντελώς άλλη διαδικασία. Έχουν όμως κοινά. Θέλουν και τα δύο έμπνευση, αφοσίωση και δουλειά.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με το “Μην Αρχίζεις τη Μουρμούρα”;
Η συνεργασία μου με την «Μουρμούρα» ξεκίνησε όταν πήρα ένα δικό μου project «παραμάσχαλα» και πήγα να το προτείνω στον Alpha. Εκεί μου πρότειναν τη «Μουρμούρα». Στην αρχή συμμετείχα ως σεναριογράφος και στην πορεία ως ηθοποιός, αφού τα guest του Ηλία Κανάτη έκαναν τέτοιο “γκελ” που τελικά δόθηκε στο ρόλο μεγαλύτερο χώρο στη σειρά. Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό.

Στη “Μουρμούρα” ο “Κανάτης” μπλέκει συνεχώς σε… περίεργες καταστάσεις! Ποιο είναι το πιο περίεργο σκηνικό που έχετε ζήσει προσωπικά;
Ο Κανάτης μπλέκει, ναι.. Είναι θεότρελος και τόσο ωραίος τύπος. Εγώ τώρα πια σπάνια μπλέκω σε τέτοιες καταστάσεις. Ευτυχώς μάλλον.. Πιο μικρός, έμπλεκα. Έχω κάνει τις τρέλες μου.. Θυμάμαι έχω ανέβει γυμνός σε μηχανάκι γιατί έχω χάσει ένα στοίχημα.. Αυτό είναι εντελώς «Κανάτης!»

Έχετε κοινά στοιχεία με τον χαρακτήρα του;
Η αλήθεια είναι πως δεν μοιάζω και πολύ με τον Ηλία Κανάτη. Έχω όμως ένα βασικό χαρακτηριστικό που με βοηθάει να ταυτιστώ. Είμαι πολλές φορές στον κόσμο μου όπως κι αυτός. Στην δική μου πραγματικότητα. Αυτό και η παιδικότητα που φέρω κάποιες φορές είναι τα κοινά μας στοιχεία.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η “συνταγή” για να διαρκέσει μια σειρά στο χρόνο, όπως ακριβώς έχει γίνει και με τη Μουρμούρα;
Τη συνταγή δεν μπορώ να την ξέρω.. Μαντεύω πως το καλό σενάριο μαζί με τους καλούς ηθοποιούς και την άψογη συνεργασία των συντελεστών πίσω από τις κάμερες έχει φέρει αυτή τη διάρκεια στο χρόνο. Μια μέρα να κάνει κανείς γύρισμα στη Μουρμούρα και θα καταλάβει τι εννοώ.. Εκεί είμαστε οικογένεια…

Κατά πόσο θεωρείτε ότι είναι απαραίτητες οι σπουδές για να ασχοληθεί κανείς είτε με την υποκριτική, είτε με το σενάριο;
Οι σπουδές, για μένα δεν είναι απαραίτητες. Βοηθάνε, ναι. Και μάλιστα πάρα πολύ. Είναι μια αρχή. Μια αφετηρία. Να διαβάσεις, να μελετήσεις, να το βάλεις μπροστά. Είναι ένας τρόπος να καταλάβεις αν όντως θες. Κι αν θες, τότε αυτό είναι το μέρος να γνωρίσεις κι άλλους που θέλουν. Αυτό νιώθω πως είναι το πιο σημαντικό παραδείγματος χάρη σε μια σχολή. Ότι θα γνωρίσει κανείς ανθρώπους που θα τον εμπνεύσουν, θα τον καθοδηγήσουν, θα τον ακολουθήσουν. Αυτό συνέβη στη δική μου περίπτωση. Από ‘κει και πέρα, η τεχνική δουλεύεται. Είτε στη σχολή, είτε στη δουλειά. Αλλά θεωρώ πως και στην υποκριτική αλλά και στη συγγραφή, αν από μόνος του κανείς δεν το ‘χει, δεν θα το βρει σπουδάζοντάς το. Σπουδάζοντάς το θα το εξελίξει. Αλλά για αρχή πρέπει να το ΄χει. Κι αν το ‘χει, ίσως το εξελίξει δουλεύοντας. Ίσως το σπουδάσει στη δουλειά. Πιστεύω σ’ αυτό. Στην έκθεση. Με τον όποιο κίνδυνο ενέχει αυτό. Είναι πολύ προσωπική η επιλογή. Άλλωστε, ο χρόνος δείχνει τι αξίζει και τι όχι. Μόνο ο χρόνος.

Η θεατρική σας παράσταση η “Μαύρη Σαμπούκα” είχε κάνει μεγάλη επιτυχία. Σκέφτεστε να την επαναφέρετε μιας και το θέατρο αρχίζει και πάλι να βρίσκει τα πατήματά του μετά το lockdown, ή να ανεβάσετε κάποια καινούργια;
Η «Μαύρη Σαμπούκα» πήγε όντως πολύ καλά.. Η αλήθεια είναι ότι θέλω να την ξανανεβάσω την παράσταση, τώρα στη μετα-Covid εποχή. Με τις όποιες αλλαγές χρειαστούν.. Έχω ήδη ξεκινήσει να φτιάχνω το κείμενο με τα νέα δεδομένα κι έχει πολύ ενδιαφέρον. Θα το ξανακάνω σίγουρα. Και μετά βλέπουμε. Υπάρχει μια πολύ καλή ιδέα για ένα θεατρικό που νομίζω μ’ έχει κερδίσει.

Εσείς πώς βιώνετε όλη αυτή την περίοδο της πανδημίας; Σας έχει επηρεάσει σε κάποιο συγκεκριμένο επίπεδο;
Η πανδημία στην αρχή μου έφερε ένα μούδιασμα.. Τώρα πια τείνω να δεχθώ τη «νέα ζωή». Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Θύμωσα πολύ με τα φρένα που μας πάτησε ο κορονοϊός και με την αλλαγή που μας επέβαλε. Και η πολιτική διαχείριση σίγουρα δεν βοηθάει. Με επηρέασε σε κάθε επίπεδο. Από το επαγγελματικό – που είναι και εμφανές – μέχρι σε πιο βαθιά κομμάτια. Ψυχολογική είναι περισσότερο η επιρροή όλου αυτού που ζούμε. Αυτό πιστεύω..

Τέλος, υπάρχουν κάποια άλλα σχέδια ή όνειρα που έχετε και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Σχέδια για το μέλλον έχω πολλά. Και μακάρι να γίνουν όλα πραγματικότητα. Ένα τηλεοπτικό project που εδώ και καιρό θέλω να κάνω είναι το πρώτο μου σχέδιο. Νιώθω πως ήρθε η στιγμή. Θέλω πολύ και πιστεύω σ’ αυτό. Και θέατρο φυσικά.. «Μαύρη Σαμπούκα» και ό,τι άλλο κατεβάσει το κεφάλι μου.. Αυτά.. Κι ευχαριστώ πολύ γι’ αυτήν την συνέντευξη.