Ο Χάρης Γρηγορόπουλος στο Χ-τύπο: “Το θέατρο θα επιβιώσει”

Ο “πολυμήχανος” καλλιτέχνης που αγαπούν μικροί και μεγάλοι

Είτε μιλάμε για θέατρο και τηλεόραση, είτε για τον μαγικό κόσμο της μεταγλώττισης, είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Χάρης Γρηγορόπουλος έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο χώρο της ελληνικής υποκριτικής, με δουλειές που έχουν γράψει ιστορία και που είναι αντάξιες του μεγαλείου του ταλέντου του.

 

Μετά από δύο επιτυχημένες σεζόν στην τηλεοπτική σειρά “Τρία μίλια” ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στο σανίδι με ένα κλασικό έργο. Πριν από αυτό όμως, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα μας μεταξύ άλλων κάνει μια αναδρομή τόσο στην εμπειρία του ως “Νικόλας Μπέλλος”, όσο και στην καριέρα του γενικά, με αναφορά σε θρυλικούς ρόλους που έχει ενσαρκώσει όπως ο “Τρελαντώνης” του “Καφέ της Χαρά”, o “Τόμας το τρενάκι” και φυσικά οι “Μπροκ” και “Μιάουθ” από τα “Πόκεμον”.

 

 

Βρισκόμαστε στον απόηχο μιας δύσκολης περιόδου για τους καλλιτέχνες, τόσο με το κλείσιμο των θεάτρων λόγω της πανδημίας, όσο και με το Προεδρικό Διάταγμα για την υποβάθμιση των πτυχίων. Πιστεύετε το θέατρο θα καταφέρει να βγει αλώβητο από τις απανωτές “κρίσεις”;

Αποδείχτηκε ότι η φετινή σεζόν ήταν μία από τις καλύτερες . Είναι γεγονός ότι η πανδημία έπληξε πολύ, το θέατρο και τους καλλιτέχνες γενικότερα. Στην συνέχεια με μεγάλη απογοήτευση παρακολουθήσαμε τον πόλεμο που έκανε και συνεχίζει να κάνει η πολιτεία στον πολιτισμό με το κατάπτυστο Προεδρικό διάταγμα 85. Είναι οξύμωρο, στην χώρα που γεννήθηκε και άκμασε η τέχνη του θεάτρου, να απαξιώνονται, μ’ αυτόν τον τρόπο οι καλλιτέχνες, από τους πολιτικούς που παίρνουν αποφάσεις για τον πολιτισμό. Ακατανόητα πράγματα και ντροπιαστικά. Ελπίζω να μπει ένα φρένο σ αυτήν την ανεξέλεγκτη πορεία προς το σκοτάδι. Ωστόσο το θέατρο θα επιβιώσει!

 

Πριν λίγο καιρό, έκλεισε ο κύκλος της επιτυχημένης σειράς “Τρία μίλια” στην οποία και πρωταγωνιστήσατε. Πώς κύλησαν αυτές οι δύο σεζόν για εσάς;

Έχω σταθεί πολύ τυχερός στην δουλειά μου. Τα “Τρία μίλια”, μου χαρίσανε έναν υπέροχο ρόλο, αυτόν του Νικόλα, του ψαρά. Πρώτη φορά υποδύθηκα έναν τέτοιον χαρακτήρα. Είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, και πραγματικά το απήλαυσα.

 

 

Τι θα σας λείψει περισσότερο από τον χαρακτήρα του “Νικόλα Μπέλλου”;

Μου λείπει ήδη. Ο Νικόλας ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε στη θάλασσα. Πιο πολύ από τους υπόλοιπους νησιώτες, γιατί αυτός ψάρευε. Η δουλειά του ήταν μέσα στη θάλασσα. Κι αυτό σε κάνει να ενώνεσαι με τη φύση. Κάτι που εμείς οι άνθρωποι της πόλης το έχουμε χάσει.

 

Υπάρχει κάποια σκηνή από τη σειρά που σας έχει εντυπωθεί;

Σε γενικές γραμμές υπήρχαν αρκετές “δύσκολες” σκηνές, γιατί η ζωή του Νικόλα δεν ήταν εύκολη. Θα ξεχωρίσω κάποιες σκηνές προς το τέλος της σειράς, που είχαν έναν ιδιαίτερα δραματικό τόνο.

 

Είναι γεγονός ότι είστε από τους βασικότερους εκπροσώπους της κωμωδίας τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο. Ωστόσο τι είναι αυτό που απολαμβάνετε εσείς περισσότερο ως είδος;

Έγινα ηθοποιός για να παίζω όλα τα είδη. Το ότι με αναγνωρίζετε ως εκπρόσωπο της κωμωδίας, με ευχαριστεί ιδιαιτέρως, γιατί θεωρώ ότι η κωμωδία, είναι λίγο πιο δύσκολο είδος. Εγώ πάντως θεωρώ τον εαυτό μου “ρολίστα” και θέλω να παίζω πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες κάθε φορά, κάτι, που ευτυχώς μου συμβαίνει.

 

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που είχατε να αντιμετωπίσετε ποτέ σαν ηθοποιός;

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι, ο ρόλος του “Τρελαντώνη”. Ήταν μεγάλη πρόκληση και επίσης ήταν μεγάλος ο φόβος μου για το πώς θα αντιμετωπιστεί ο συγκεκριμένος ρόλος από το κοινό.

 

 

Οι μεταγλωττίσεις αποτελούν μεγάλο κομμάτι της καριέρας σας. Ποια δουλειά σας ξεχωρίζετε και τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η διαδικασία για σας τόσο από την πλευρά του ηθοποιού, όσο και από την πλευρά του σκηνοθέτη;

Έχω δουλέψει πολύ στην μεταγλώττιση, τόσο σαν ηθοποιός, όσο και σαν σκηνοθέτης. Είναι μια δουλειά που την γνωρίζω καλά και την αγαπώ πολύ. Έχω παίξει κυριολεκτικά εκατοντάδες ρόλους, σε κινούμενα σχέδια, καθημερινές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες μεγάλων studio. Και για να απαντήσω στην ερώτηση, θα πω ότι ξεχωρίζω τον “Τόμας το τρενάκι” τον Μπροκ και τον Μιάουθ από τα “Πόκεμον” και τον εκπαιδευτή Σκόρδο από την ταινία “Πως να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας”.

 

Εάν αφαιρούσαμε την υποκριτική από τη ζωή σας, πώς πιστεύετε ότι θα ήταν;

Ω, σας παρακαλώ μην το κάνετε, γιατί πραγματικά δεν γνωρίζω να απαντήσω. Του χρόνου κλείνω 40 χρόνια σε αυτήν την δουλειά. Όλη μου η ζωή δηλαδή.

 

Ποια είναι τα πλάνα σας για το μέλλον;

Τον χειμώνα που μας έρχεται θα βρίσκομαι στο θέατρο “Νέος Ακάδημος”. Θ’ ανεβάσουμε το αριστουργηματικό, πραγματικά, έργο της Αγκάθα Κρίστι “ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ” σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.