Εκδήλωση του συλλόγου ΠΑΚΕΠΟ στη Νέα Ιωνία

Ένα ταξίδι στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη

Η «Πανελληνία Κίνηση Ενεργών Πολιτών για την υγεία και το Περιβάλλον» (ΠΑ.Κ.Ε.ΠΟ.), πιστεύοντας ότι ο πολιτισμός είναι ένα σημαντικό κομμάτι που ξεπερνάει τα όρια της κάθε κρίσης, διοργάνωσε μια επιτυχημένη Βραδιά Ποίησης, στο χώρο του Συνεδριακού Κέντρου του Δήμου Νέας Ιώνιας (Ο.Τ. 150) για να τιμήσει τον μεγάλο νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο χαιρετισμό του Πρόεδρου κ. Χρήστου Μακαρώνη, ο οποίος ευχαρίστησε όλους όσους ήταν παρόντες και τους κάλεσε να στηρίζουν αυτές της προσπάθειες για πολιτιστική εγρήγορση και δημιουργία. Η βραδιά συνεχίστηκε με την ανάγνωση αποσπασμάτων του έργου του Οδυσσέα Ελύτη, όπως και αναφορά στα σημαντικότερα σημεία της δημιουργίας του, από τους έγκριτους ομιλητές. Πρώτος πήρε τον λόγο ο κ. Δημήτρης Καραμβάλης- Ποιητής, Δοκιμιογράφος, κριτικός, αμέσως μετά ακολούθησαν η κα Μαρία Υδραίου – Ράλλη, Φιλόλογος – Συγγραφέας και η κα Καλλίτσα Γιαννόπουλου – Τσιάκα, επιτ. Διευθύντρια Παν/μίου Αθηνών, Φιλόλογος – Ποιήτρια.
Έργα του Οδυσσέα Ελύτη, απάγγειλε η κα Ζωή Νασίκα, δρ. Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας  και Ηθοποιός. Μετά το τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε δεξίωση.
Το παρών έδωσαν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κα Φίλιππα Αθυμαρίτου (εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο) και Τάκης Κωστιδάκης (εκπροσωπώντας τον Ιωνικό Σύνδεσμο) και κ. Παναγιώτης Καραθανάσης, εκπρόσωπος της Ρουμελιώτικης Εστίας Νέας Ιωνίας. Σημαντική ήταν  και η παρουσία μελών κοινωνικών και πολιτιστικών φορέων από την Αττική.

• Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το έργο του Ελύτη

«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…»

Λάτρης της Ελληνικής γλώσσας ο Ελύτης δεν έχανε ευκαιρία να υμνεί τις ρίζες μας στην αρχαία Ελλάδα και να την περιγράφει γλαφυρά:
«Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!»

Μία από τις κορυφαίες δημιουργίες του Ελύτη υπήρξε το ποίημα Άξιον Εστί (1959), έργο με το οποίο διεκδίκησε θέση στην εθνική λογοτεχνία, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα «εθνικό έργο». Σ’ αυτό συνέβαλε φυσικά και η μελοποίησή του από τον Μίκη Θεοδωράκη, η μουσική του οποίου ανέδειξε την γεμάτη πλήθος λυρικών εικόνων ποίηση.

«Ένα το χελιδόνι κι η Άνοιξη ακριβή
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους Τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.»
Μια ποίηση που με άξονα το φως, αποκρυπτογραφεί την Ελλάδα.

“Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις, για να μη σε βλέπουμε”, “πρίν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως, πρίν απ’ τον Έρωτα έρωτας, κι όταν σε πήρε το φιλί… γυναίκα”, “Κάνε άλμα πιο γρήγορο απ΄τη φθορά”

Ο Ελύτης ήταν το έκτο παιδί του Παναγιώτη Θ. Αλεπουδέλη και της Μαρίας Βρανά. Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης, στη συνοικία «Εφτά Μπαλτάδες», τη χρονιά που πέθανε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Η Μυτιλήνη, η Αθήνα και οι Σπέτσες ήταν οι τόποι όπου έζησε και μεγάλωσε, οι τόποι που τον διαμόρφωσαν αρχικά. Και μετά κι άλλες γωνιές αυτής της χώρας.
«Ερχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας πορεύονται πλάι μου, κι από κοντά, παγεμένες με τον άνεμο τον βόρειο, οι Μυροφόρες, ωραίες μες στα τριανταφυλλιά τους και τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση. Γέμισα καθ’ οδόν χώμα κιτρινωπό, κοκκινωπό, καστανό, ραβδώσεις από πετρώματα σκούρα, μπλε και μωβ, σαν αυτά που βλέπεις, παραπλέοντας τις ακτές της Κύθνου Αύγουστο μήνα»,
έγραφε χρόνια αργότερα στο «Εν λευκώ».
Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Γνωστός για τα ποιητικά του έργα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί κ.α. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1996.