Βλοτίνα Κοχειλά – Νουλέλλη στο Χ-τύπο: “Αν δεν υπήρχε η κίνηση, ο εσωτερικός μου κόσμος θα ήταν ελλιπής”

Το βραβευμένο έργο του Γιώργου Ηλιόπουλου “4 EVER” σε σκηνοθεσία Ερμίνας Κυριαζή, με τους Νικόλα Στραβοπόδη στον ρόλο του Ανδρέα και με τη Βλοτίνα Κοχειλά – Νουλέλλη σε εκείνον της Δήμητρας, παίζεται στον Πολυχώρο VAULT (Μελενίκου 26, Αθήνα) κάθε Σάββατο στις 18:00 και κάθε Κυριακή στις 21:00, έως Κυριακή 12 Μαΐου, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Πρόκειται για μαύρη κωμωδία σχέσεων, που κατά τον συγγραφέα “στάζει αίμα”, το αίμα ενός έρωτα που αυτοκτονεί γελώντας μπροστά στα μάτια των θεατών.

Η συμπρωταγωνίστρια, Βλοτίνα Κοχειλά – Νουλέλλη, μοιράζεται τις σκέψεις της με τον Χτύπο, σε μια συνέντευξη αφιερωμένη στη μεγάλη αγάπη της, τον χορό, τον οποίο συνδυάζει καλλιτεχνικά με το θέατρο, καθώς η ίδια ακράδαντα πιστεύει πως θεατρική και χορευτική τέχνη είναι απολύτως αλληλένδετες. Βέβαια, η Βλοτίνα αγαπάει την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις της, αφού θα αφιέρωνε χρόνο σε γλυπτική και αρχιτεκτονική αν δεν ασχολούνταν με τις παραστατικές τέχνες, ενώ στο ενεργητικό της βρίσκεται μεταξύ άλλων μια χορογραφία για άτομα με ειδικές ανάγκες, που με χαρά θα επαναλάμβανε στο μέλλον.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χορό; Τι σας παρακίνησε;

Νομίζω ότι πήγαινα από μικρή εκεί όπου με οδηγούσε η χαρά μου. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο για μένα. Ήταν μια πηγαία απόφαση, βρισκόμουν σε πολύ μικρή ηλικία και κάθε εικόνα που λάμβανα είχε άμεση μετάφραση στην κίνηση. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση τι παρακινεί τους ανθρώπους να κινούνται, το ίδιο και η κίνηση στη φύση, που πάντα ήταν και είναι μεγάλη αφετηρία παρατήρησης για εμένα. Επίσης, νομίζω ότι ξεκίνησα τον χορό για να μη μιλάω πολύ και να εκφράζω κάθε μου συναίσθημα μέσω της σωματικότητας.

Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συνδέονται χορός και θέατρο;

Το θέατρο ίσως είναι η μοναδική τέχνη που συμπεριλαμβάνει όλες τις τέχνες μαζί! Ο χορός, η κίνηση, συμπληρώνουν τη θεατρική πράξη και την αναδεικνύουν. Με την ίδια λογική, ο χορός περιλαμβάνει το θέατρο. Πρόκειται στην ουσία για δύο τέχνες που η μία συμπληρώνει την άλλη.

Τι ρόλο έχει παίξει η κίνηση στη ζωή σας;

“Πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δε χορταριάζει”. Η κινητικότητα στη τέχνη είναι ακριβώς όπως και στη ζωή. Δεν μπορείς να μένεις στάσιμος. Η κίνηση είναι πρόοδος, ανάπτυξη εντός και εκτός μας, η έκφραση του “μέσα μας κόσμου”. Αν δεν υπήρχε η κίνηση στη ζωή μου και η παρατήρηση αυτής, πιστεύω πως ο εσωτερικός μου κόσμος θα ήταν ελλιπής.

Αν δεν ακολουθούσατε επαγγελματικά τον συγκεκριμένο δρόμο, πάνω σε τι θα επιλέγατε να εργαστείτε;

Θα ήθελα να ασχοληθώ με την αρχιτεκτονική ή τη γλυπτική. Μου αρέσει πολύ η φόρμα.

Ποια τα πρότυπά σας όσον αφορά τον χορό; Ποιος/α ο αγαπημένος σας χορευτής/χορεύτρια;

Η αγαπημένη μου χορεύτρια και χορογράφος είναι η Pina Baush. Η συγκεκριμένη συνδύαζε όλες τις τέχνες και τις ένωνε με την ψυχή. Πολλοί άλλοι χορευτές και χορογράφοι με συγκινούν, όπως μεταξύ άλλων ο Akram Khan και ο Ohad Naharin, όμως η αέρινη ύπαρξη της Pina Baush προσωπικά θεωρώ ότι αποτέλεσε την αφετηρία αρκετών μεγάλων δημιουργών της εποχής μας.

Στο βιογραφικό σας διαβάζουμε ότι έχετε χορογραφήσει και για άτομα με ειδικές ανάγκες. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Υπάρχει μια πηγαία ανάγκη στους χορευτές και στους ανθρώπους με ειδικές ικανότητες. Αυτό με συγκινεί, με κινητοποιεί και με ενθαρρύνει να συνεχίζω την τέχνη μου. Είναι κάτι πέρα από την τεχνική ή τη γνώση του χορού, πηγάζει κατευθείαν από το ασυνείδητο, σαν κάτι αυθόρμητο. Η συγκεκριμένη εμπειρία ήταν εκπληκτική και έμαθα πολλά από εκεί, οπότε με βεβαιότητα θα το έκανα πάλι.

Πού σας βρίσκουμε αυτή την περίοδο;

Στο θέατρο Vault, στην παράσταση του Γιώργου Ηλιόπουλου 4ever με σκηνοθέτη την Ερμίνα Κυριαζή και συμπρωταγωνιστή τον Νικόλα Στραβοπόδη. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία σχέσεων. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτή τη συνεργασία!

Ποια τα άμεσα σχέδιά σας;

Επειδή μου έχει λείψει ο χορός τα τελευταία χρόνια, θα ήθελα να χορογραφήσω μια παράσταση χορού. Έτσι κι αλλιώς έχω κάτι στο μυαλό μου καιρό τώρα. Παράλληλα, φυσικά, θέλω να ασχολούμαι με το θέατρο.