Ο Θωμάς Κινδύνης στο Χ-τύπο: “Τα πάντα είναι εύκολα όταν νοιάζεσαι και αγαπάς κάτι”

Ο Θωμάς Κινδύνης αποτελεί εδώ και δεκαετίες μια πραγματική αυθεντία του ελληνικού υποκριτικού στερεώματος με ερμηνείες που έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία.

Σεβόμενος τις αξίες τις οποίες γνώρισε δίπλα σε μεγάλες προσωπικότητες του θεάτρου και μέσα από το σύλλογό του “Μορφές Έκφρασης” ο οποίος έκλεισε φέτος 30 χρόνια “ζωής”, μυεί μικρούς και μεγάλους στις τέχνες, ενώ παράλληλα πραγματοποιεί σειρά σεμιναρίων με στόχο την αυτοβελτίωση και την ανακάλυψη του εαυτού.

Ο αγαπημένος ηθοποιός μας μιλά για όλη τη φιλοσοφία του εγχειρήματος αυτού και τις στιγμές που αναπολεί από την πορεία του, ενώ σχολιάζει την τρέχουσα συζήτηση γύρω από τις παραστάσεις στην Επίδαυρο σε μια απόλυτα ειλικρινή συνέντευξη.

 

Οι “Μορφές Έκφρασης” έκλεισαν φέτος 30 χρόνια ενεργού δράσης. Πώς αισθάνεστε για αυτό το επίτευγμα;

Είναι πολλά χρόνια. Οι “Μορφές Έκφρασης” ξεκίνησαν γιατί θέλαμε να δημιουργήσουμε μια πνευματική εστία. Το καταφέραμε εν πολλοίς – όχι εντελώς, αλλά εν πολλοίς – να φτιάξουμε ομάδες αξιοσέβαστες δίνοντας τέτοια εκπαίδευση ώστε να υπάρχει μια πνευματική “ανάταση”, ανεβάζοντας σπουδαίες παραγωγές, βασισμένες στην αρχαία ελληνική τραγωδία αλλά και στη νεότερη ελληνική μας παράδοση. Παίξαμε σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, σε φεστιβάλ, φτιάξαμε το θέατρο μας στα Κάτω Πετράλωνα, όπου ανεβάζουμε κατά καιρούς παραστάσεις, ενώ τα τελευταία 5-6 χρόνια ανεβάζουμε κυρίως παιδικά.

 

Τι πραγματοποιείται αυτή την περίοδο από την ομάδα;

Σε εξέλιξη βρίσκεται το καλοκαιρινό camp που κάνουμε εδώ και 10 χρόνια στο Βοτανικό Κήπο Διομήδους. Αφορά ηλικίες 5-14 ετών και είναι ένα καλλιτεχνικό camp όπου τα παιδιά μέσα στη φύση κάνουν θέατρο, μουσική, χορό, ζωγραφική. Κάναμε και κάποιες παιδικές παραστάσεις οι οποίες τελείωσαν και θα ξεκινήσουν πάλι από το πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη. Πρόκειται για μια σειρά παραστάσεων για μικρές ηλικίες από 18 μηνών έως 4 χρονών.

 

Νιώθετε ότι υπάρχει χώρος να εντάξετε και άλλα πράγματα στο πρόγραμμα των “Μορφών Έκφρασης”;

Πόσο ακόμα (γέλια); Φέτος, όπως και άλλες χρονιές έχουμε δημιουργήσει την Παραμυθένια μας Ορχήστρα βασισμένη στο μουσικοκινητικό σύστημα του Carl Orff, μια εξαιρετική διαδικασία για νέους ανθρώπους, με ένα ποικίλο ρεπερτόριο και είναι εύκολο για όσους συμμετέχουν με βάση αυτή τη μέθοδο. Πέρα από αυτό, θα προσπαθήσω να δημιουργήσω πάλι τις βάσεις για τη διδασκαλία της αρχαίας τραγωδίας. Επίσης, με ενδιαφέρει πάρα πολύ ο άνθρωπος, η ανθρώπινη αξία. Σε λίγο δεν θα υπάρχει αυτό, θα υπάρχουν ρομπότ, αθλιότητα, ο ένας θα κατηγορεί τον άλλο, μέχρι να μείνουμε όλοι χωρίς συναίσθημα, χωρίς έγνοια και χωρίς υπευθυνότητα. Για μένα είναι ζωτικό μέσα από τις ομάδες να “φτιάξουμε” ανθρώπους που έχουν υπευθυνότητα, που σέβονται τις αξίες και τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό θα συνεχίσω να διδάσκω σε σεμινάρια για τη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου.

 

Εσείς τι αποκομίζετε μέσα από αυτή την ενασχόληση;

Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις ότι έχει ανταπόκριση και κάποιοι άνθρωποι (πάντα μια τραγική μειοψηφία) να θέλουν να γίνει κάτι για την ύπαρξή τους και για το περιβάλλον τους. Είναι σημαντικό και δύσκολο το έργο αυτό, αλλά πρέπει να συνεχίζεις γιατί έστω και έναν να σώσεις, έναν να βοηθήσεις, έναν να “ξεκουνήσεις” είναι μεγάλη ιστορία.

 

 

 

Όπως αναφέρατε, η ομάδα καταπιάνεται από την αρχαία τραγωδία μέχρι και το παιδικό θέατρο. Ποιο είναι εν τέλει η μεγαλύτερη πρόκληση και το πιο “δύσκολο” κοινό;

Αρχικά, τα παιδιά στο μόνο που διαφέρουν είναι ότι έχουν μικρά σώματα. Δεύτερον, έχουν πολύ έντονη την “ουσία” τους. Αυτό που είναι η αλήθεια στον κάθε άνθρωπο. Ακόμα δεν έχουν διαβρωθεί, ακόμα δεν έχουν επέμβει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και οι “σοφοί” γύρω μας, για να αποκτήσουν μια προσωπικότητα η οποία είναι “αφέντρα” της πραγματικής ουσίας. Τα παιδιά δεν είναι πιο “αθώα” όπως λέμε πολύ συχνά, εκφράζουν απλά πιο ειλικρινά αυτό που νιώθουν. Οφείλουμε είτε μέσα από το θέατρο, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, μαζί παράλληλα με την ουσία που πρέπει να είναι “βασίλισσα” και “δούλα” η προσωπικότητα, όχι το αντίθετο, να ανοικοδομήσουμε γνώσεις σωστές, αληθινές, αντικειμενικές, να τα μάθουμε να παρατηρούν, να νοιάζονται. Αυτή είναι η ιερότητα και ο στόχος. Όλα τα άλλα είναι συναισθηματικές μπούρδες!

 

Κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία σας, ποιες στιγμές θα θέλατε να ξαναζήσετε;

Θα ήθελα πολύ, αλλά ειναι αδύνατον να ξαναζούσαν αυτοί οι μεγάλοι δάσκαλοι, όπως είχα την τύχη και την τιμή να υπηρετήσω 11 χρόνια το μεγάλο Δημήτρη Ροντήρη. Έχουν εξαλειφθεί πια οι μεγάλοι άνθρωποι, οι σπουδαίες προσωπικότητες, τα σπουδαία ταλέντα. Πλέον είμαστε ένα συνονθύλευμα ατάλαντων από πάσης απόψεως, όχι μόνο στην τέχνη, και στην πολιτική και παντού, οι οποίοι ο ένας υποθάλπει και καλύπτει τον άλλο. Θα’ θελα να ξαναζήσω εκείνες τις ωραίες εποχές που μέναμε με ανοιχτό το στόμα βλέποντας αυτά τα μεγάλα ταλέντα να μας διδάσκουν. Γι’ αυτό το λόγο φτιάχτηκαν και οι “Μορφές Έκφρασης” για να μεταλαμπαδεύσω το πνεύμα του Δημήτρη Ροντήρη και όλο αυτό το ήθος και την αισθητική. Δεν θέλω να αναπολήσω τίποτα άλλο, δεν με ενδιαφέρει το παρελθόν, με ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό του να αποκομίσω κάποια συμπεράσματα και μαθήματα για να οικοδομήσω το παρόν, γιατί αυτό με ενδιαφέρει πάνω από όλα.

 

Για τους νέους ηθοποιούς θεωρείτε ότι τα πράγματα είναι πλέον πιο εύκολα ή πιο δύσκολα;

Ποτέ δεν ήταν εύκολα και ποτέ δεν θα είναι, γιατί δεν νοιάζονται. Τα πάντα είναι εύκολα όταν νοιάζεσαι και αγαπάς κάτι. Θέλει σκληρή δουλειά, αλλά πάνω απ’ όλα να το αγαπάς. Έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχεις. Για παράδειγμα εγώ δεν ήμουν καθόλου πλούσιος, αλλά το αγαπούσα, το οργάνωσα και πέτυχα.

 

Θα θέλατε να κάνετε κάποιο σχόλιο πάνω στη συζήτηση που έχει προκύψει για τις παραστάσεις της Επιδαύρου;

Μια αθλιότητα. Ήταν από πριν και γίνεται όλο και χειρότερο. Και είναι λογικό όσο αφήνεις την αθλιότητα, αυτή δεν θα γίνει καλύτερη αλλά αθλιότερη.

 

Τι σχεδιάζετε για το χειμώνα;

Τις παιδικές παραστάσεις που αναφέραμε, θα γίνουν εργαστήρια, θα ανέβει μια παράσταση που δουλεύω πολύ. Θα υπάρχει δράση γενικά. Εγώ ήδη ενδιαφέρομαι επίσης να ανεβάσω αρχαία τραγωδία του χρόνου και ψάχνω τους κατάλληλους ανθρώπους. Πιο συγκεκριμένα θέλω να ανεβάσω την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, και ψάχνω την Ηλέκτρα! Είναι δύσκολος ρόλος και ψάχνω έναν ταλαντούχο άνθρωπο, που να θέλει να δουλέψει.