Ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς στον Χ-τύπο: “Για να είσαι ηθοποιός πρέπει να είσαι ψυχικά γενναιόδωρος”

Σε μια παράσταση για γέλια… “Μέχρι τελικής πτώσεως” μας προσκαλεί ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς ο οποίος δίπλα στους Γιώργο Ηλιόπουλο – που υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία, και Γιάννη Δρακόπουλο κάνει το γύρο της Ελλάδας παρουσιάζοντας τη ιστορία τριών φίλων που ερωτεύονται την ίδια γυναίκα!

Μετά από μια άκρως επιτυχημένη χρονιά με την παράσταση “Φιλουμένα Μαρτουράνο” ο αγαπημένος ηθοποιός ανεβαίνει ξανά στη σκηνή και οι εντυπώσεις του κοινού είναι ήδη άκρως θετικές.

Σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη ο ίδιος μιλά στην εφημερίδα μας, μεταξύ άλλων, για την εμπειρία της περιοδείας εν γένει, την πρόκληση του να συνδυάζει κανείς θέατρο και τηλεόραση, ενώ μας αποκαλύπτει τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια.

 

Ξεκινήσατε πριν λίγες ημέρες την περιοδεία με την παράσταση “Μέχρι τελική πτώσεως”. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις που έχετε λάβει από το κοινό και ποια η δική σας εμπειρία μέχρι στιγμής;

Φαίνεται ότι η παράσταση αρέσει πάρα πολύ και ότι ο κόσμος περνάει πολύ ωραία. Μέχρι στιγμής έχουμε λάβει μια πολύ θετική αντίδραση. Είναι μια παράσταση που περνάμε πάρα πολύ ωραία. Είναι κωμωδία, δεν είναι ότι περνάμε κάποια πολύ βαρύγδουπα νοήματα, έχει γέλιο κι εμείς οι ίδιοι γελάμε αρκετά. Το κλίμα είναι πολύ ωραίο, δεν είναι ότι είμαστε και τεράστιος θίασος, είμαστε τρία άτομα μόνο ούτως ή άλλως.

 

Το έργο έχει ως επίκεντρο την αντρική φιλία και οι ήρωες περνούν μέσα από μια συγκεκριμένη δοκιμασία. Έχει τύχει να βρεθείτε σε κάποια παρόμοια κατάσταση και γενικά βρίσκετε κοινά σημεία με το ρόλο σας;

Όχι η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχει τύχει να είμαστε τρεις φίλοι και να θέλουμε την ίδια γυναίκα, και ο ένας να προσπαθεί να “εξοντώσει” τον άλλο. Σαν χαρακτήρα με το ρόλο βρίσκω πολλά κοινά σημεία. Τα πειράγματα μεταξύ των φίλων είναι κάτι πολύ κοινό. Το πώς πειράζει ο ένας τον άλλο και με πράγματα σχετικά με τη δουλειά του, και για την εμφάνισή του, πάντα κάποιος θα πειράξει τον φίλο του με “χοντροκομμένα” αστεία.

Ο κ. Ηλιόπουλος μας είχε πει πως το έργο κάνει και κάποιες πιο κοινωνικές αναφορές σε θέματα όπως η πατριαρχία και η τοξική αρρενωπότητα. Με ποιο τρόπο το επιτυγχάνει;

Έχει όντως κάποιες στιγμές η παράσταση που “σπάει” την όλη ατμόσφαιρα της κωμωδίας, αλλά ο βασικός πυρήνας είναι μέσα από το χιούμορ να περάσει τα μηνύματα. Υπάρχει ένα κομμάτι στην παράσταση που είναι πιο εσωτερικό, δεν θα το έλεγα δραματικό, απλώς δεν έχει να κάνει με το χιούμορ καθόλου. Είναι αληθινό.

 

Τι το ξεχωριστό έχει για έναν ηθοποιό η εμπειρία της περιοδείας;

Η περιοδεία είναι η χαρά του ταξιδιού. Βέβαια το να πηγαίνεις κάθε μέρα σε άλλη πόλη είναι αρκετά ζόρικο και κοπιαστικό, αλλά έχει μια άλλη χάρη το να παίζεις σε διαφορετικό θέατρο και σε διαφορετικό κοινό κάθε φορά. Γιατί άλλο είναι το κοινό που έχεις στα Γιαννιτσά, άλλο στη Θεσσαλονίκη, στη Βέροια κ.λπ., οι άνθρωποι έχουν κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά, κάτι που είναι πολύ ενδιαφέρον.

Είναι γεγονός ότι είχατε μια γεμάτη καλλιτεχνικά χρονιά με δουλειές όπως τη “Φιλουμένα Μαρτουράνο” στο θέατρο και τη σειρά “Μαίρη Μαίρη Μαίρη”. Ποιο ήταν για σας το highlight της σεζόν;

 Η “Φιλουμένα” σίγουρα, που θα συνεχιστεί και του χρόνου. Ήταν μια υπέροχη συνεργασία πραγματικά. Εύχομαι σε όλους τους ηθοποιούς να συνεργαστούν με έναν άνθρωπο όπως είναι ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα παιδιά του θιάσου, αλλά επειδή ο επικεφαλής ήταν ο Οδυσσέας, νομίζω θα μπορούσα να δουλεύω και μόνο μαζί του. Ήταν μια εξαιρετική συνεργασία και από άποψη ηθοποιού – σκηνοθέτη, αλλά και με τους υπόλοιπους συναδέλφους υπήρχε ένα υπέροχο κλίμα. Μια πολύ ωραία δουλειά η οποία μας πήγε πάρα πολύ καλά. Είχαμε τις ατυχίες μας, εγώ με ένα ατύχημα που είχα, η Μαρία (Ναυπλιώτου) είχε ένα θέμα με την υγεία της και διάφορα άλλα, αλλά γενικά ήταν πολύ καλή συγκυρία.

 

Πόσο δύσκολο είναι να ισορροπήσετε το πρόγραμμά σας ανάμεσα στο θέατρο και την τηλεόραση;

Είναι εξαντλητικό είναι η αλήθεια, γιατί φεύγεις από το σπίτι σου στις 7 το πρωί ας πούμε και γυρνάς 12 τη νύχτα. Είναι πολύ κουραστικό, αλλά εξαρτάται και από το άτομο. Εμένα μου αρέσει να είμαι συνέχεια σε μια δράση, όσο και να με κουράζει, οπότε το αντιμετωπίζω πολύ ευχάριστα όλο αυτό.

 

Η υποκριτική ήταν κάτι που ξέρατε από πάντα ότι θέλετε να κάνετε;

Να σας πω την αλήθεια δεν είναι πολύ ξεκάθαρο μέσα μου. Στο σχολείο ασχολούμουν με τα θεατρικά αλλά δεν ήταν ο σκοπός μου να ασχοληθώ με το θέατρο, ήταν κυρίως ευκαιρία να χάσω μάθημα! Μου άρεσε πολύ βέβαια δεν θα πω ψέματα, αλλά η βασική σκέψη ήταν εκείνη. Και σιγά σιγά πήγα προς τα εκεί χωρίς να το καταλάβω. Το επέλεξα και με επέλεξε.

Πέραν του ταλέντου και ποια άλλα στοιχεία πιστεύετε ότι πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός ως προσωπικότητα;

Ψυχούλα. Να μην είναι τσιγκούνης ψυχικά. Πρέπει να είσαι ψυχικά γενναιόδωρος για να είσαι ηθοποιός.

 

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ένα άνοιγμα των ελληνικών παραγωγών και στο εξωτερικό. Θα ήταν στόχος σας να συμμετάσχετε σε μια παραγωγή που θα έπαιρνε διεθνείς διαστάσεις;

Αυτό δεν είναι στόχος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια φιλοδοξία. Δεν κινούμαι προς τα εκεί. Τώρα αν τύχει να κάνω μια συνεργασία η οποία μπορεί να καταλήξει απρόσμενα σε μια διεθνή καριέρα, νομίζω κανένας δεν θα ήταν αρνητικός απέναντι σε αυτό. Αλλά δεν έχω στο μυαλό μου να πάω έξω, αν προκύψει μεγάλη μου χαρά!

Κλείνοντας, ποια είναι τα σχέδιά σας για την επόμενη σεζόν;

Όπως είπα και πριν η “Φιλουμένα Μαρτουράνο” θα συνεχιστεί και του χρόνου και θα είμαι και στην “Απλή Μετάβαση”. Θα παίζεται Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Ακροπόλ, μια παράσταση που είχαμε κάνει πριν 4 χρόνια στο Εθνικό Θέατρο. Τηλεοπτικά θα είμαι στο “Ναυάγιο” στο MEGA για κάποια επεισόδια και στους “Πανθέους” που θα παίζω για περισσότερα επεισόδια στο ΣΚΑΪ.