Μια συνέντευξη γεμάτη… αναμνήσεις με τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών Νέας Ιωνίας, Μάκη Τσαούση

Ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών του Δήμου Νέας Ιωνίας, κ. Μάκης Τσαούσης, δεν είναι καινούργιος στον χώρο της Αυτοδιοίκησης καθώς έχει θητεύσει στο Δημοτικό Συμβούλιο και την περίοδο 1982-1990, επί δημοτικών αρχών Δομνάκη και Γκότση. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας ο κ. Τσαούσης αναπολεί εκείνη την περίοδο τονίζοντας πως τότε οι δημοτικές αρχές μπορούσαν να κάνουν όνειρα και έργα όταν σήμερα καλούνται να διαχειριστούν μια μίζερη πραγματικότητα. Ο κ. Τσαούσης μας μιλάει για το ταμείο που βρήκε στο Δήμο όταν ανέλαβε τον τομέα των οικονομικών, αλλά και για τις προσπάθειες της διοίκησης να μειώσει τα έξοδα. Επίσης, απαντάει γιατί η Δημοτική Αρχή επέλεξε να ψηφίσει το μνημόνιο με την ΜΚΟ για την εφαρμογή του προγράμματος πρόσληψης ανέργων. Τέλος, σε μια ακόμα πολύτιμη αναδρομή στο παρελθόν ο Αντιδήμαρχος θυμάται τα χρόνια που έπαιζε με επιτυχία μπάλα στη Νέα Ιωνία και σχολιάζει τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Σας έχουμε δει να διαφωνείτε ανοιχτά με τον προκάτοχο σας κ. Μπράτιμο σχετικά με το ταμείο που άφησε στο Δήμο η προηγούμενη διοίκηση του κ. Γιάννη Χαραλάμπους. Τελικά, σε ποια οικονομική κατάσταση βρήκατε το Δήμο όταν αναλάβατε;
Η προηγούμενη διοίκηση ισχυρίζεται ότι άφησε στο Δήμο 3.830.000 ευρώ. Αυτό που συμπεραίνει  κάθε λογικός άνθρωπος είναι ότι ο Δήμος έχει εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις του και η νέα Διοίκηση έχει 3.830.000 ευρώ αποθεματικό. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι πολύ διαφορετική: στις 31/12/2010 ο Δήμος χρωστούσε σε προμηθευτές, πιστωτές, ασφαλιστικούς οργανισμούς και φόρους-τέλη (Φ.Μ.Υ., κλπ) συνολικά 2.007.585 ευρώ, ενώ απόφαση του Δ.Σ. το 2009 έχει δεσμεύσει για απαλλοτριώσεις 2.650.000 ευρώ, χρήματα που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν παρά μόνο γι αυτό το σκοπό. Αθροίζοντας λοιπόν τις Καταθέσεις (3.830.436 ευρώ) το Ταμείο (254 ευρώ)   και τις απαιτήσεις του Δήμου (491.010 ευρώ) έχουμε υπόλοιπο 4.321.700 ευρώ εκ των οποίων είναι δεσμευμένα – 2.650.000 ευρώ, οπότε απομένει Διαθέσιμο Υπόλοιπο 1.671.700 ευρώ. Από τη στιγμή που έχουμε άμεσα πληρωτέες υποχρεώσεις ύψους  – 2.007.585 ευρώ οφείλουμε 335.885 ευρώ και αν προσθέσουμε τις οφειλές για αποπληρωμή δανείων που έχει πάρει στο παρελθόν ο Δήμος (8.104.607 ευρώ) ο Δήμος οφείλει συνολικά 8.440.492 ευρώ. Ασφαλώς τα δάνεια είναι μακροπρόθεσμα, ωστόσο οι ετήσιες δόσεις και τοκοχρεολύσια αγγίζουν τις 900.000 ευρώ το χρόνο. Επιπλέον, υπάρχει παρατήρηση του Ορκωτού Ελεγκτή στον Ισολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2010 για υποχρέωση επιπλέον απαλλοτριώσεων στην περιοχή των Ανθρακωρυχείων, αξίας τουλάχιστον 2.900.000 ευρώ.  Παρ’ όλα αυτά, ο Δήμος Νέας Ιωνίας βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους περισσότερους δήμους της χώρας.       

Πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση των Οικονομικών του Δήμου στην καλλικρατική εποχή, από τη στιγμή που έχουν μεταφερθεί αρμοδιότητες χωρίς τους αντίστοιχους πόρους και ενώ έχουν γίνει περικοπές στα κρατικά κονδύλια; Δεδομένου ότι είναι δύσκολο για ένα Δήμο να αυξήσει τα έσοδα του ποιες προσπάθειες γίνονται για περιορισμό των δαπανών;
Η διαχείριση των Οικονομικών του Δήμου εν τω μέσω κρίσης, είναι σαφέστατα δύσκολη και δε νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Οι οικονομικές δυσκολίες εξάλλου είναι μία πραγματικότητα για όλους μας, από τη διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού έως τη διαχείριση μιας μικρής ή μεγαλύτερης επιχείρησης. Δυστυχώς, το δύσκολο παρόν διαδέχεται ένα αβέβαιο και μάλλον δυσοίωνο μέλλον. Το κράτος μεταφέρει αρμοδιότητες (Σχολεία, Πολεοδομίες, κλπ), χωρίς την παραμικρή ενημέρωση – έστω – περί αντίστοιχων πόρων.  Καταβάλλουμε συστηματικές προσπάθειες μείωσης των εξόδων έχοντας ήδη πετύχει μείωση ενοικίων της τάξης του 20%, ενώ παρακολουθούμε στενά και τις προμήθειες προς εξοικονόμηση χρημάτων, όπου έχουμε επίσης  εξασφαλίσει μειώσεις σε σχέση με προηγούμενα έτη, αλλά και αποφυγή της όποιας σπατάλης. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, αν τα ΜΜΕ δεν είχαν παρουσιάσει τόσο ζοφερή την όποια συνδιαλλαγή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Δημόσιο γενικότερα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι επαγγελματίες αρνούνται να παραλάβουν ακόμα και τα έντυπα των διαγωνισμών που προκηρύσσει ο Δήμος! Ωστόσο, ελπίζουμε, ότι με ακόμα καλύτερη οργάνωση και τη βοήθεια των Υπηρεσιών του Δήμου, θα είμαστε σύντομα σε θέση να παρουσιάσουμε καλύτερα αποτελέσματα. 

Σε μία πρόσφατη συζήτηση που είχε γίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο διαφάνηκε πως δεν υπάρχει μια ενιαία γραμμή στις τάξεις της συμπολίτευσης σχετικά με το ζήτημα της κατάληψης κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα Υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ποια είναι η πολιτική της Διοίκησης σε αυτό τον τομέα; 
Οι Δημοτικοί μας Σύμβουλοι διατηρούν το αναφαίρετο δικαίωμα να διατυπώνουν ελεύθερα τις απόψεις τους – οι ενιαίες γραμμές εκφράζουν πολιτική άλλης εποχής και εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας. Προσωπικά, θεωρώ ότι οι διαφορετικές απόψεις εκφράζουν υγεία. Τώρα, σχετικά με την κατάληψη κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα Υγειονομικού ενδιαφέροντος, η άποψη μου είναι, ότι εφόσον ο χώρος που καταλαμβάνουν είναι συγκριτικά μικρός, καλώς παραχωρείται από το Δήμο. Αυτή εξάλλου είναι και η άποψη της πλειοψηφίας, βάση της απόφασης του Δ.Σ. για τον πεζόδρομο της Παλαιών Πατρών Γερμανού. Μην ξεχνάμε ότι η πόλη μας ζει, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, στα στέκια που έχουν δημιουργηθεί στους κοινόχρηστους χώρους! Ήδη μελετάμε κανονιστική διάταξη για τη ρύθμιση του θέματος, που θα περάσει και από την επιτροπή διαβούλευσης του Δήμου. 

Έχουμε παρατηρήσει πως αυτούς τους πρώτους οκτώ μήνες η Δημοτική Αρχή φέρνει προς ψήφιση θέματα τα οποία ως αντιπολίτευση καταδίκαζε και καταψήφιζε. Και σας αναφέρω ως παράδειγμα το πρόγραμμα απασχόλησης ανέργων μέσω ΜΚΟ. Μήπως τελικά ισχύει και στη περίπτωση σας αυτό που καταλογίζουν πολλοί στα κόμματα και τις παρατάξεις: ότι δηλαδή άλλα λένε ως αντιπολίτευση και άλλα υποχρεώνονται να κάνουν ως Διοίκηση;
Σε ότι αφορά στο πρόγραμμα απασχόλησης ανέργων μέσω ΜΚΟ, γνωρίζετε ότι η Διοίκηση του Δήμου έχει καταδικάσει και τη μέθοδο και τις ΜΚΟ.  Ωστόσο οι συνθήκες σήμερα απέχουν μακράν από τις αντίστοιχες προηγουμένων ετών. Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια τραγική πραγματικότητα: τις στρατιές των ανέργων, που αν και επίσημα υπολογίζονται σε 16%, το πραγματικό ποσοστό ανεργίας υπερβαίνει το 25% του ενεργού πληθυσμού! Δεκάδες, κυρίως νέα παιδιά, αλλά και άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη αναζητούν το μεροκόμματο. Έχουμε λοιπόν υποχρέωση, εκτός από τις καταγγελίες, να σκεπτόμαστε πρωτίστως αυτούς τους ανθρώπους.  

Πως βλέπετε το μέλλον του συνδυασμού σας στον οποίο συνυπάρχουν άνθρωποι διαφορετικών κομματικών πεποιθήσεων; Υπάρχουν προβλήματα στη μέχρι τώρα πορεία σας στη Διοίκηση του Δήμου; 
Πράγματι στο συνδυασμό μας συνυπάρχουν άνθρωποι διαφορετικών κομματικών πεποιθήσεων. Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και μάλιστα με επιτυχία. Ας θυμηθούμε την περίοδο 1982-1986 επί Δημαρχίας Γ. Δομνάκη. Προβλήματα λοιπόν δεν υπάρχουν και είμαι βέβαιος ότι ούτε στο μέλλον θα υπάρξουν, αφού η αγωνία και η αγάπη μας για την πόλη είναι ισχυρότερες των όποιων κομματικών πεποιθήσεων. Στην παράταξη μας το “εμείς” υπερισχύει του “εγώ” και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη.  

Είχατε θητεύσει στο Δημοτικό Συμβούλιο και παλαιότερα. Ποιες είναι οι διαφορές σήμερα στη λειτουργία ενός Δήμου σε σύγκριση με τότε; 
Μετείχα στα Δημοτικά Συμβούλια από το 1982 έως το 1986 επί δημαρχίας Γ. Δομνάκη και από το 1986 έως το 1990 επί δημαρχίας Η. Γκότση, όπου ομολογώ ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Ήταν η εποχή που μπορούσες να κάνεις όνειρα και τα όνειρα, συχνά, πραγματικότητα. Σήμερα μας απαγορεύεται ακόμα και να ονειρευόμαστε… Κατά τις προηγούμενες θητείες μου και ιδιαίτερα την περίοδο 1986-1990 επί δημαρχίας Η. Γκότση και πάλι, μπορούμε να ισχυριστούμε με υπερηφάνεια ότι αφήσαμε έργο: μέσω της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνικών Έργων ολοκληρώσαμε την αποχέτευση της πόλης μας, κατασκευάσαμε τον 1ο Βρεφονηπιακό Σταθμό, χτίσαμε το Δημαρχιακό Κτίριο επί της Ηρακλείου, αποκτήσαμε το Παναιτώλιο και το Οικοδομικό Τετράγωνο 150 (υπαίθριο γκαράζ Δήμου), οργανώσαμε τις παιδικές κατασκηνώσεις, κ.α. Σήμερα, είναι πολύ δύσκολο να υποσχεθούμε κάτι αντίστοιχο. Θα προσπαθήσουμε όμως με όλες μας τις δυνάμεις.

“Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι” στο ποδόσφαιρο

Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό ότι ήσασταν ποδοσφαιριστής παλαιότερα με την ΑΕ Νέας Ιωνίας, ενώ παίξατε μάλιστα και στην Εθνική Ελπίδων. Σας θλίβει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο; Ποια είναι η γιατρειά για τα δεινά που το ταλαιπωρούν;
Στη Νέα Ιωνία πρωτόπαιξα ποδόσφαιρο το 1956. Το 1961 έγινε η ένωση των ποδοσφαιρικών ομάδων Νέας Ιωνίας και Ελευθερούπολης και το 1962 για πρώτη φορά αγωνίστηκε ομάδα της πόλης μας στη Β’ Εθνική κατηγορία. Αργότερα ανέβηκε η Σαφράμπολη και η Καλογρέζα και την ιστορία συνέχισε ο Ίκαρος – την πορεία του οποίου, ωστόσο, προς την Α’ Εθνική στέρησε η χούντα. Το 1961 είχα την τύχη να κληθώ στην Εθνική Ελπίδων, όπου και μετείχα στο Διεθνές Τουρνουά του Μονπελιέ. Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής ήμασταν η πρώτη Ελληνική Ομάδα που παρέλασε πρώτη, αλλά και τερμάτισε πρώτη…  Την κατάσταση του ποδοσφαίρου σήμερα εκφράζει απόλυτα η λαϊκή ρήση : “το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”. Οι άνθρωποι που διοικούν σήμερα το “αυτοδιοίκητο” ποδόσφαιρο μοιάζουν με υπαλλήλους  που εκτελούν εντολές. Όμως και οι υπεύθυνοι που όριζε κατά εποχές το Κράτος, δεν κατόρθωσαν να το περιφρουρήσουν: ανέχθηκαν προέδρους ΠΑΕ που χρησιμοποιούσαν τις ομάδες τους ως πολιτικές πανοπλίες ή σαν μέσο εύκολου πλουτισμού, ανέχθηκαν και τη βία στα γήπεδα ως αποτέλεσμα στρατολόγησης των φιλάθλων από Προέδρους με απώτερους σκοπούς. Φαιδρό παράδειγμα η πορεία άνω των 5.000 φιλάθλων του Ολυμπιακού, με επικεφαλής τον Ατίλιο και αίτημα την απελευθέρωση του Κοσκωτά. Χαριστική βολή ωστόσο, θεωρώ το “Στοίχημα” του ΟΠΑΠ, που οδήγησε κάθε σοβαρό επενδυτή (αφού σήμερα το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται ως επιχείρηση…) να αποφεύγει την όποια εμπλοκή, αλλά και τους χρόνιους επενδυτές να ψάχνουν διέξοδο με κάθε τρόπο. Μετά δε το σκάνδαλο των στημένων αγώνων – που δυστυχώς καλύπτεται εντέχνως! – η μόνη ελπίδα για τη σωτηρία του αθλήματος είναι η διάλυση και επανασύσταση όλων των επίσημων οργάνων του ποδοσφαίρου. Η ενίσχυση όμως του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη στη χώρα μας του ωραιότερου αθλήματος του κόσμου.