Άρθρο του πρώην Δημοτικού Συμβούλου Νέας Ιωνίας Λουκά Χριστοδούλου

Ελλάδα – Χρεοκοπία: Η Ιστορία επαναλαμβάνεται…

Το 1893, ο Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης είπε την ιστορική φράση «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» αναφερόμενος στην αδυναμία της κυβέρνησής του να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος. Ο αντίκτυπός της, δεν είχε μεγάλη επίπτωση στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού είχαν ανεξάρτητες οικονομίες και νομίσματα και με ψυχραιμία και από μακριά παρακολουθούσαν τα γεγονότα που συντάραζαν την χώρα μας. Η Ελλάδα εκείνη την εποχή, στην ηπειρωτική χώρα, δεν επεκτείνονταν πάνω από την Λαμία, ενώ στην κυριαρχία της δεν είχαν περάσει και πολλά νησιά του Αιγαίου. Αν και  μικρή χώρα η Ελλάδα μας, τα χρέη της ήταν και μεγάλα και δυσβάστακτα από τότε.

Το 1893 δεν υπήρχε Δ.Ν.Τ. και Μνημόνιο, αλλά  οι πιστωτές μας είχαν εφεύρει αλλά οικονομικά εργαλεία με άλλες ονομασίες. Έτσι αμέσως μετά την πτώχευσή μας και προκειμένου να διασφαλίσουν τα κεφάλαιά τους, μας επέβαλαν τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (Δ.Ο.Ε.).  Για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στον Δ.Ο.Ε. τότε, σημαντικές πηγές εσόδων όπως διάφορα κρατικά μονοπώλια, ο φόρος κατανάλωσης καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί των τελωνείων. Για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων, είχαν εγκατασταθεί άνθρωποί τους στα τελωνεία και εισέπρατταν μετρητοίς τα εν λόγω έσοδα που απέδιδαν αμέσως στους δανειστές/πιστωτές μας έναντι του χρέους.
Η επιρροή του Δ.Ο.Ε. στα ελληνικά δρώμενα ήταν τόσο μεγάλη, που το 1907 αναγκάστηκε να παραιτηθεί η κυβέρνηση Θεοτόκη, επειδή δεν είχε την δύναμη να αντικαταστήσει τον Τελώνη του Πειραιά που είχε διοριστεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών/πιστωτών και η συμπεριφορά του είχε εξοργίσει τους Έλληνες εμπόρους. Χρειάστηκε να περάσει μία 20ετία για να μπορέσει να ορθοποδήσει η Ελληνική Οικονομία.
Μήπως και τώρα δεν έχουμε παρόμοιες συμπεριφορές. Κάθε λίγο, έχουμε επισκέψεις των ανθρώπων της Τρόϊκα (Δ.Ν.Τ.–Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.) για έλεγχο των οικονομικών  καταστάσεων μας, αφού δεν εμπιστεύονται πλέον τα στοιχεία που τους αποστέλλουμε, ενώ ευρέως συζητείται τώρα και η τοποθέτηση τροϊκανών επιτρόπων στα Υπουργεία, για έλεγχο των εσόδων και εξόδων μας.
Το 1922 για να χρηματοδοτηθεί η Μικρασιατική Εκστρατεία, οδηγηθήκαμε στον διχοτόμηση του νομίσματος – αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό και φτάσαμε στο χείλος μιας άλλης χρεοκοπίας. Εμπνευστής του εν λόγω καινοτόμου συστήματος, της διχοτόμησης των χαρτονομισμάτων που έδωσε λύση για μερικά χρόνια, ήταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, αργότερα Πρωθυπουργός και μετέπειτα ένας από τους έξι (6), που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την Μικρασιατική Καταστροφή   και εκτελέστηκε λίγους μήνες αργότερα στο Γουδή. Έτσι σε παγκόσμια πρωτοτυπία προχωρήσαμε, σε μια εσωτερική υποτίμηση του νομίσματος, για να μην οδηγηθούμε σε πληθωριστικό νόμισμα με απρόβλεπτες συνέπειες.
Βλέπουμε λοιπόν τότε κάτι εξίσου σημαντικό, που και σήμερα το έχουμε μπροστά μας και δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Αν δεν υπάρχουν εγγυήσεις, δεν δίνονται δάνεια. Τότε, εγγυητές πριν το 1922 ήταν οι Άγγλοι κυρίως και οι Γάλλοι γιατί μας ήθελαν στην επιρροή τους και στα επεκτατικά τους σχέδια. Όταν τελείωσε αυτός ο εναγκαλισμός και δεν μας χρειάζονταν πλέον, δεν είχαν κανένα λόγο να δίνουν τις εγγυήσεις τους, στους Τραπεζίτες για λογαριασμό μας.
Σήμερα οι ευρωπαίοι πιστωτές μας, δε δέχονται καμία άλλη μορφή εγγυήσεως πέραν της υποθήκευσης της ελληνικής κυριαρχίας. Ωμά μας λένε, ότι θέλουν εμπράγματες ασφάλειες/εγγυήσεις. Θέλουν την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα, τα Νησιά, το Αιγαίο, τις ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τα πετρέλαια  κλπ.
Παρόμοια έκφραση, ελαφρώς παραλλαγμένη, «τελικώς επτωχεύσαμεν» χρησιμοποίησε λίγα χρόνια αργότερα και ο Πρωθυπουργός Ελευθ. Βενιζέλος τον Μάϊο του 1932, όταν η κυβέρνησή του θα κηρύξει για άλλη μία φορά πτώχευση της Ελλάδας κάτω από το υψηλό χρέος του εξωτερικού δανεισμού, επικαλούμενος ακόμη και την Μικρασιατική Καταστροφή αλλά και την διεθνή οικονομική ύφεση και το οικονομικό Κραχ του 1929. Στην ουσία όμως, ήταν συσσώρευση χρεών από την αρχή του αιώνα.
Ένα αιώνα μετά την ιστορική φράση του Χ. Τρικούπη, το 2011 ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου (αλλά και οι προκάτοχοί του), αγωνίζονται να μην μας πουν «το δυστυχώς επτωχεύσαμεν» αλλά ακολουθούν πρακτικές που μας οδηγούν στο «πάμε σε ελεγχόμενη πτώχευση» χρησιμοποιώντας «ωραιοποιημένους» οικονομικούς όρους (σικ).
Είναι αυτό που επαναλαμβάνεται καθημερινά, από τα στόματα όλων μας και ας μη θέλουμε να το πιστέψουμε. Είναι αυτό που υφιστάμεθα όλοι εδώ και 1 χρόνο αλλά πρωτίστως το αντιμετωπίζουν οι χαμηλόμισθοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Είναι αυτό που κυριαρχεί ως  κύριο θέμα στα δελτία των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, που μας έχουν προκαλέσει την εθνική μελαγχολία των δελτίων των 8 το βράδυ.
Μας έχει γίνει συνήθεια να μιλάμε πλέον αποκλειστικά για την «χρεοκοπία» που δεν έρχεται, γιατί δεν συμφέρει τους δανειστές μας τραπεζίτες σε ατομικό επίπεδο και την οικονομική πολιτική της Ενιαίας Ευρώπης στο σύνολο της.
Κάθε μέρα ανακοινώνονται νέοι φόροι και μεγαλώνει η απογοήτευση και η κατάθλιψή μας. Και δυστυχώς έχουμε μεγάλη άνοδο στις αυτοκτονίες. Οι νέοι μας εγκαταλείπουν απογοητευμένοι την χώρα τους. Η Γερμανία της 10ετίας του ΄50 σήμερα λέγεται Αυστραλία. Οι ηλικιωμένοι αγωνίζονται να βρούνε τα φάρμακά τους, ενώ οι ουρές  τους στις Τράπεζες την πρώτη ημέρα κατάθεσης των συντάξεών τους, μας θυμίζουν άλλες εποχές.

Έχω σιχαθεί εδώ και 1 χρόνο, να ακούω για :
Μείωση μισθών και εξάλειψη των επιδομάτων
Αύξηση φόρων και ιδίως του Φ.Π.Α.
Φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας
Μείωση των συντάξεων
Αύξηση των τιμών σε όλα τα προϊόντα
Νέα μέτρα… νέα φοροεισπρακτικά τερτίπια

Οι βιομηχανικοί και εμπορικοί δείκτες, μας δείχνουν κάθε μέρα την μεγάλη κατηφόρα της Ελληνικής Οικονομίας. Όλα τα οικονομικά μεγέθη οδεύουν  στο πάτο του βαρελιού, που δεν λέει να φτάσουν γιατί προφανώς δεν υπάρχει. Το Χρηματιστήριο έχει φτάσει στα όρια της κατάρρευσης, ενώ οι καταθέσεις οδεύουν στα θησαυροφυλάκια  τραπεζικών οίκων του εξωτερικού.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, η εξής σκηνή στο γκισέ μιας τράπεζας πριν λίγες ημέρες. Καταθέτης/εργαζόμενος που διέθετε 5.000 € ζήταγε από τον τραπεζικό υπάλληλο, τρόπους να εξασφαλίσει τα χρήματα του σε ξένη τράπεζα σε νόμισμα εκτός του ευρώ. Εκεί φτάσαμε. Να μην έχουμε εμπιστοσύνη σε τίποτα.
Βέβαια σήμερα η Ελλάδα έχει τριπλάσια έκταση και πληθυσμό  από το 1893 σήμερα ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη και οι συναλλαγές της γίνονται με το ενιαίο νόμισμα, το EURO. Σήμερα οι Ευρωπαίοι δεν είναι απαθείς απέναντι στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα, αλλά προσπαθούν όλοι οι οικονομικοί παράγοντες (πρωθυπουργοί, χρηματιστές, τραπεζίτες, Διεθνή Νομισματικά Ταμεία κλπ) να βρουν μια λύση  όχι για να βοηθήσουν την Ελλάδα στην ανόρθωσή της, αλλά πρωτίστως για να σώσουν τις οικονομίες τους και τα κεφάλαια τους.
Είναι γεγονός ότι μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία από την Ελλάδα, θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου σε όλες τις δοκιμαζόμενες οικονομίες των κρατών που αντιμετωπίζουν λιγότερα, αλλά πάντως αξιοπρόσεκτα οικονομικά προβλήματα.
Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας.  Σίγουρα θα περάσουμε δύσκολες στιγμές.

Λουκάς Χριστοδούλου
Γεν. Γραμματέα Ενωσης Σπάρτης Μ. Ασίας
Μέλος Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.