H Παναγιώτα Βλαντή στον Χ-τύπο: “Η τέχνη πάντα παρηγορεί τον άνθρωπο”

Η Παναγιώτα Βλαντή αποτελεί “σταθερή αξία” στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, καθώς πρόκειται για μια καλλιτέχνη με πλούσιο βιογραφικό και καταξιωμένους ρόλους τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση.

Η διάσημη ηθοποιός μιλά στο Χ-τύπο και την Ιφιγένεια Μπελή για τα σχέδιά της και πώς έχουν επηρεαστεί από τον κορωνοϊό, ενώ αποκαλύπτει αν έχει σκεφτεί να γράψει κάποιο δικό της έργο, αλλά και τι θα συμβούλευε κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο.

Την περίοδο αυτή και μέσα στη δύσκολη κατάσταση που ζούμε έχει επηρεαστεί πολύ και ο κλάδος σας, ο πολιτισμός. Πώς το βιώνετε εσείς όλο αυτό;
Υπάρχει μια αβεβαιότητα, που είναι για όλους βέβαια δεν είναι μόνο για μας. Δεν ξέρουμε τι ξημερώνει. Ειδικά αυτή τη δεύτερη φορά που ξανακλειστήκαμε μέσα, το μόνο που μπορώ να πω είναι να βγούμε από αυτό όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Δεν μπορούμε ούτε να κάνουμε σχέδια, ούτε να πούμε για τη δουλειά παραπάνω πράγματα, γιατί όλος ο κόσμος ταλαιπωρείται δεν ταλαιπωρούμαστε μόνο εμείς. Λέμε απλώς να είμαστε καλά, να διατηρηθούμε καλά, να προσέχουμε και να δούμε τι θα γίνει. Είναι κάτι που συμβαίνει για όλους δηλαδή δεν το παίρνω προσωπικά.

Ως προς το επαγγελματικό επίπεδο;
Είναι δύσκολο πολύ. Δύο project που είχαμε, δύο παραστάσεις σταματήσαμε τις πρόβες και τώρα δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Δεν ξέρω που θα κινηθούμε, τι θα γίνει, μετά θα θέλουμε κι άλλες πρόβες, είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα.

Είδαμε γενικά μια ψηφιοποίηση των πραγμάτων, με παραστάσεις να ανεβαίνουν στο διαδίκτυο για παράδειγμα. Πιστεύετε αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να συνεχιστεί και στο μέλλον;
Όχι είμαι αντίθετη σε αυτό. Το ότι κάποιες παραστάσεις τώρα γίνονται ψηφιακά τώρα ναι, είμαστε σε καραντίνα, ο κόσμος έχει ανάγκη από μια παρηγοριά και η τέχνη πάντα παρηγορεί τον άνθρωπο σε οποιαδήποτε μορφή κι αν είναι αυτή, και καλώς γίνονται αυτά που γίνονται, αλλά επ ουδενί δεν συμφωνώ ότι πρέπει να συνεχιστεί στο μέλλον. Το θέατρο είτε είναι όπερα, είτε παραστάσεις, είτε είναι συναυλίες, πρέπει ο κόσμος να πηγαίνει στο χώρο. Η επικοινωνία δεν είναι μόνο του καλλιτέχνη με τον κόσμο, είναι και του κόσμου μεταξύ τους. Η συμμετοχή του, η “συνενοχή” γι ‘αυτό που βλέπουν. Βρίσκω ότι έχει λόγο ύπαρξης τώρα. Το κατανοώ απόλυτα και είναι και κοινωνικό έργο, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ο κόσμος ξεκουράζεται βλέποντας όλες αυτές τις παραστάσεις ή τα δρώμενα. Όχι όμως να συνεχιστεί μετά τον κορωνοϊό.

Έχετε ασχοληθεί με τον πολιτισμό από όλες τις πλευρές του. Ποια θα λέγατε ότι είναι η “αδυναμία” σας;
Δεν μπορώ να πω ότι αγαπώ κάτι πιο πολύ. Γιατί κατά καιρούς έχω κάνει και τα τρία. Άλλες φορές έχω κάνει πιο πολύ θέατρο, άλλες πιο πολύ τηλεόραση, άλλες και τα δύο μαζί. Έχω αδυναμία και στα δύο, είναι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Έχει να κάνει κάθε φορά όμως με τους ανθρώπους με τους οποίους βρίσκομαι. Μπορεί να κάνω θέατρο και να είμαι με μια παρέα που δεν περνάω και πολύ καλά ή δεν μπορώ να συνεργαστώ. Επομένως δεν έχει νόημα για μένα. Βέβαια το κάνω, πολλοί ηθοποιοί έχουμε κάνει πράγματα με τα οποία δεν περνάμε πάντα καλά, ούτε πάντα βρίσκουμε τους ιδανικούς συνεργάτες. Όταν τους βρούμε όμως είναι πολύ ωραία είτε είναι τηλεόραση είτε θέατρο.

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με αυτό τον χώρο;
Από πάρα πολύ μικρή, από τα 5-6. Ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ, είχα πάει στο θέατρο, μου άρεσε και ήθελα κι εγώ να το κάνω. Έβλεπα πάρα πολλές ταινίες από μικρή, πιο πολύ στην τηλεόραση. Και μ’ άρεσε πάρα πολύ αυτός ο κόσμος.

Έχετε σκεφτεί ποτέ να γράψετε κάτι δικό σας;
Όχι δε νομίζω ότι “το έχω”. Θα ήθελα πάρα πολύ, μικρή έγραφα, αλλά αυτά που γράφουν τα παιδιά είναι πολύ έντονα συναισθηματικά , με μια αφέλεια. Δεν έχω καν και ιδέες. Είναι κάτι το οποίο τώρα με τον κορωνοϊό το σκέφτηκα, αλλά δεν μου έρχεται κάτι. Μου αρέσει πολύ το διάβασμα, αλλά δεν μπορώ να γράψω. Εάν στο μέλλον βρεθεί κάτι που θα θέλω να το εκφράσω θα το αναθέσω σε ανθρώπους που ξέρω ότι μπορούν να το αναπτύξουν.

Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί με το χώρο;
Δύσκολα να έδινα σε ένα παιδί μια συμβουλή, δεν είναι και του στυλ μου να δίνω συμβουλές γιατί κι εγώ ακόμα μαθαίνω. Αυτό που θα του έλεγα από την εμπειρία μου είναι ότι είναι μια πολύ συναρπαστική δουλειά, αλλά έχει πάρα πολλή δουλειά! Δεν είναι τόσο επιφανειακό που μπορεί κάποια παιδιά να νομίζουν ότι είναι. Θέλει πάρα πολύ διάβασμα, και κυρίως θέλει να μην ασχολείται με τους γύρω του, αλλά με το τι κάνει αυτός. Να μην χάνει το στόχο του και κυρίως να έχει ήθος.

Κλείνοντας, μπορούμε να περιμένουμε κάτι από σας στο μέλλον;
Υπήρξαν πολλά να γίνουν αλλά πλέον δεν ξέρουμε τίποτα. Εύχομαι να γίνει και κάτι στην τηλεόραση που ήταν να γίνει και δεν έγινε. Δεν μπορώ να πω κάτι, μόνο να ευχηθώ για όλο τον κόσμο, να είμαστε υγιείς και να μην έχουμε περισσότερες απώλειες.