Ο Παύλος Ευαγγελόπουλος στο Χ-τύπο: “Όλους μου τους ρόλους τους έχω αγαπήσει”

Αποτελεί έναν από τους πιο πετυχημένους ηθοποιούς που ξεχώρισαν τη δεκαετία του ‘80, ενώ η λάμψη του κρατά μέχρι και σήμερα.

Από τις βιντεοκασέτες μέχρι και το Ρετιρέ τον Παύλο Ευαγγελόπουλο τον έχει αγαπήσει μια ολόκληρη γενιά, ενώ οι τελευταίες του δουλειές αποδεικνύουν ότι το ταλέντο και η αγάπη για αυτό που κάνει κανείς δεν ξεθωριάζουν ποτέ. Στο κλείσιμο της σεζόν που μας πέρασε, ο ίδιος αποχαιρέτησε 5 χρόνια επιτυχίας στη σειρά “Έλα στη θέση μου” και αναμένει όσα του επιφυλάσσει το μέλλον. Σε μια αποκλειστική συνέντευξη μιλά στο Χ-τύπο και την Ιφιγένεια Μπελή για τη “σχέση” που έχει με τους ρόλους που έχει υποδυθεί, για το “μαγικό” κομμάτι της δημιουργίας και την ανάγκη για αλλαγή στο θέατρο και την τηλεόραση.

Κάνοντας έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, πώς ήταν για σας, δεδομένου και του κορωνοϊού;
Η χρονιά ήταν δύσκολη, και λόγω του lockdown. Βέβαια εγώ είχα τη δουλειά στην τηλεόραση και αυτό ήταν μια “ανάσα”. Ήταν καλό, αλλά γενικά η χρονιά δεν ήταν καλή και δεν ξέρω πώς θα είναι και η επόμενη.

Φέτος έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος για το “Έλα στη θέση μου”. Τι αποκομίσατε από αυτή τη συνεργασία;
Αποκόμισα την αγάπη του κόσμου γιατί η σειρά πήγε πάρα πολύ καλά και τα 5 χρόνια. Ο κόσμος την αγάπησε πολύ. Ήταν μια ωραία συνεργασία, με εξαιρετικούς συναδέλφους και γενικά μια πολύ ευχάριστη και χαρούμενη εμπειρία.

Θα σας λείψει ο ρόλος του “Λεωνίδα”;
Όχι, νομίζω 5 χρόνια ήταν αρκετά (γέλιο).

Υπάρχει κάποιος ρόλος με τον οποίο να έχετε “δεθεί” ή ταυτιστεί περισσότερο σε όλη την πορεία σας;
Κάθε φορά ταυτίζεσαι και αγαπάς αυτό που κάνεις εκείνη τη στιγμή. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι. Όλους τους ρόλους τους έχω αγαπήσει, γιατί εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά. Οπότε δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον.

Κάποιος που να έχετε ονειρευτεί ίσως να παίξετε και δεν έχει τύχει;
Όχι ούτε τέτοια κάνω. Δεν έχω ρόλους στο μυαλό μου και στις φιλοδοξίες μου. Έχω καλές συνεργασίες, καλά σενάρια, καλά έργα, έτσι αντιμετωπίζω τη δουλειά.

Η αλήθεια είναι ότι σας έχουμε συνηθίσει σε κωμικά έργα κυρίως στην τηλεόραση. Εσάς τι σας αρέσει περισσότερο;
Τώρα θα ήθελα να κάνω και ένα δράμα. Όχι ότι δεν μου αρέσει η κωμωδία επειδή έχω κάνει αρκετά. Η δουλειά μου αρέσει και έτσι μου αρέσουν όλα. Απλώς τώρα θα προτιμούσα να κάνω ένα δράμα, έτσι για την αλλαγή. Όχι ότι αγαπάω περισσότερο, απλά ήρθε η ώρα του νομίζω.

Θα μπαίνατε ποτέ στη διαδικασία να γράψετε ή να σκηνοθετήσετε ο ίδιος κάτι;
Όχι δεν μπορώ να γράψω τίποτα, είμαι εντελώς “ανίκανος” σε αυτό. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου αυτά με ενδιαφέρει μόνο η υποκριτική, μόνο η ηθοποιία, τίποτα άλλο.

Ποιο θα λέγατε ότι είναι το πιο ευχάριστο κομμάτι της δουλειάς και ποιο ίσως το πιο δύσκολο;
Το ευχάριστο, αλλά και δύσκολο ταυτόχρονα είναι η δημιουργία. Είναι η πρόβα στο θέατρο, η πρόβα στη σειρά, όταν προσπαθείς να φτιάξεις κάτι, να το κάνεις καλύτερο, να το τελειοποιήσεις, όλη αυτή η διαδικασία μέχρι να βγει το αποτέλεσμα. Νομίζω ότι αυτό είναι το “μαγικό” κομμάτι της δουλειάς.

Πιστεύετε ότι για είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ξεκινήσει στο χώρο;
Οι δουλειές είναι περισσότερες τώρα σε σχέση με τότε που ξεκίνησα εγώ. Βέβαια τώρα βγαίνουν και περισσότεροι οι ηθοποιοί σχέση με τότε. Θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλη προσφορά, είναι μικρότερη η ζήτηση και γενικά είναι μια δύσκολη δουλειά, ένα δύσκολο επάγγελμα ειδικά για κάποιον που ξεκινάει τώρα. Θα πρέπει να έχει υπομονή, μεγάλη αγάπη, θα πρέπει να είναι καλός, να ψάχνει συνέχεια, να δουλεύει και να είναι ανταγωνιστικός, γιατί υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά.

Είναι γεγονός ότι ανήκετε σε αυτή τη γκάμα ηθοποιών που άφησαν ιστορία μέσω της “βιντεοκασέτας”. Τι πιστεύετε ότι θα αφήσουν πίσω τους τα έργα και οι ηθοποιοί του “τώρα”;
Δεν ξέρω αν αυτή η εποχή θα αφήσει κάτι πίσω της. Δεν μπορώ να το προβλέψω. Πάντως είναι μια εποχή που θεωρώ ότι έχει φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού, κυρίως θεματολογικά, και ενδεχομένως να είναι μια ευκαιρία να αλλάξουμε, να εξελιχθούμε, να μην ξανακάνουμε τα ίδια πράγματα, αυτοί που μπορούν να επενδύσουν και οικονομικά αλλά και σε καινούργιους – κυρίως – συγγραφείς. Γιατί υπάρχει ένα πρόβλημα συγγραφής στην Ελλάδα και στο θέατρο, και στην τηλεόραση, παντού. Ίσως πρέπει να δοθούν ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους. Κάτι πρέπει να γίνει και να πάμε λίγο μπροστά. Και σε σχέση και με το Netflix που τώρα πια είναι το μέτρο σύγκρισης, πρέπει να επεκταθούμε στη θεματολογία, να μη δείχνουμε όλο τα ίδια και τα ίδια.

Νιώθετε ότι μαθαίνετε κι εσείς δίπλα σε νεότερους ηθοποιούς ή έχετε περισσότερο το ρόλο του “δασκάλου”;
Δεν έχω κανένα ρόλο. Νομίζω ότι επειδή είναι μια ομαδική δουλειά, όλοι μαθαίνουμε από όλους, και από το σκηνοθέτη, και από το συνάδελφο, και από την ίδια την τριβή και το πώς αντιμετωπίζουμε τη δουλειά. Όλοι είμαστε δάσκαλοι και όλοι είμαστε μαθητές.

Εσάς τι σας αρέσει να παρακολουθείτε;
Λόγω του κορωνοϊού έχω να πάω καιρό στο σινεμά. Βλέπω Netflix, αθλητικές εκπομπές και μπορεί να χαζέψω στην τηλεόραση. Η τηλεόραση πάντα και τώρα έχει τα πάντα, ο καθένας μπορεί να δει ότι θέλει. Ειδικά με το Netflix, ο καθένας έχει τεράστιες επιλογές να διαλέξει ό,τι θέλει να δει.

Υπάρχουν σχέδια για τη νέα σεζόν;
Θα δούμε αυτή τη στιγμή δεν έχω κάτι. Θα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και αναλόγως.