“Τριαντάφυλλα και Μολότοφ”, της Μαριάνθης Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου

Άρθρο της Μαριάνθης Δ. Καφετζή-Ραυτοπούλου, Αντιπροέδρου Ε.Ο. & Κ.–Ζάππειο Μέγαρο Οικονομολόγου, ΜΒΑ Πολιτευτή ΝΔ, Βόρειο Τομέα Β1 Αθηνών στο Χ-τύπο

Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η συγκεκριμένη ημέρα ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με θάρρος και αποφασιστικότητα έγραψαν ιστορία. Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η ημέρα αυτή δεν είναι μια αφορμή για να δεχτούμε ή να δώσουμε λουλούδια, αλλά είναι μία υπενθύμιση ενός πολυετούς, δυναμικού αγώνα ενάντια στην ανισότητα των δύο φύλων που ακόμα στον 21ο αιώνα υπάρχουν αντιστάσεις. Στην Ουκρανία εφέτος η 8η Μαρτίου βρήκε τις γυναίκες σε ένα πολυδιάστατο ρόλο, όπως εξάλλου όλες είναι συνηθισμένες σε αυτόν. Μάνες που τοποθετούν τη ζωή των παιδιών τους στη πρώτη θέση, προσπαθώντας να βρουν ένα ασφαλές μέρος έξω από την πατρίδα τους που βομβαρδίζεται, μετατρέποντάς τις ίδιες σε πρόσφυγες και άλλες που έμειναν στην πατρίδα τους να πολεμούν γι’ αυτήν. Στις 8 Μαρτίου του 2022 Ουκρανοί στρατιώτες μοίραζαν τριαντάφυλλα και μολότοφ στις γυναίκες. Γυναίκες έτοιμες να υπερασπιστούν την πατρίδα τους ισότιμα με τους άντρες. Όταν μία ολόκληρη κοινωνία παγκοσμίως ακόμα τις αντιμετωπίζει διαφορετικά, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Εμείς οι γυναίκες οφείλουμε να τερματίσουμε αυτή την κατάσταση υψώνοντας τη φωνή μας, αλλά και με την έμπρακτη στήριξη των γυναικών μεταξύ μας, σημείο μελανό για πολλά χρόνια.

Ένας πόλεμος με πολύ σοβαρές προεκτάσεις για γυναίκες, άντρες και παιδιά, με αλυσιδωτές συνέπειες, με πρώτη και ήδη ορατή, την έντονη ενεργειακή κρίση, αλλά και τη μετατροπή της σε μία νέα οικονομική κρίση. Ένα πρόβλημα που μετατρέπεται σε ασφυκτικό και θα γίνει ακόμα χειρότερο στην περίπτωση χρεοκοπίας της Ρωσίας, όπου σε αυτή την περίπτωση θα αρχίσουμε να μιλάμε και για μία επισιτιστική κρίση, αφού αρκετές πρώτες ύλες προέρχονται από την Ρωσία. Παράλληλα έχουμε τους Τούρκους γείτονές μας να παίζουν το δικό τους παιχνίδι, βαφτίζοντας ως ουδέτερη τη στάση τους. Επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους τον πόλεμο στην Ουκρανία με την μη επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία από τη μία, διαχωρίζοντας τη θέση τους από την Δύση και από την άλλη με το κλείσιμο των στενών για τα Ρωσικά πλοία. Μία διπολική στάση, γεγονός που είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό. Ο Πρωθυπουργός την Κυριακή της Ορθοδοξίας θα συναντήσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη και παράλληλα δέχτηκε την πρόσκληση του πρόεδρο Ερντογάν για να συνομιλήσουν. Μια συνάντηση με μετρημένες και ρεαλιστικές προσδοκίες.

Οι εξελίξεις καταιγιστικές, με την ελπίδα κάθε μέρα οι εχθροπραξίες να μην πάρουν επιπλέον τρομακτικές, παγκόσμιες διαστάσεις, αλλά η διπλωματία να νικήσει προκειμένου να τερματιστεί οριστικά η τρέλα του πολέμου.